اخبار و گزارشات کارگری (۵ دی ۱۳۹۶)

– سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:

همدستی عوامل وزارت کار درضرب وشتم و سرکوب همراهان همسر شهابی مقابل وزرات کار محکوم است

– کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری:

سیاست دو پهلوی ابزار سرکوب در مقابل معترضین به زندانی کردن رضا شهابی

– عثمان اسماعیلی و محمود صالحی :حمله به تجمع مورخ ۵/۱۰/۹۶ محکوم است

– اعتصاب وتجمع دوباره کارگران خط و ابنیه راه آهن اندیمشک دراعتراض به نداشتن امنیت شغلی و عدم پرداخت۳ماه حقوق و۲ماه حق بیمه

– تجمع اعتراضی کارگران شهرداری بروجرد مقابل ساختمان شورای شهر

– شاپور احسانی راد : چاره پایان دادن به مصائب موجود، اعتراضات و مبارزات سراسری ما کارگران است

– جوانمیر مرادی:طبق قانون، حقوق نمایندگان مجلس باید بیش از ۱۰ میلیون تومان در ماه باشد، حقوق کارگران چقدر!؟

– تجمع اعتراضی ملوانان کنگان نسبت به مصوبه ته لنجی مقابل گمرک وتعطیلی بازار این شهر

– تجمع اعتراضی دانشجویان دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نسبت به آینده شغلی

–

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:

همدستی عوامل وزارت کار درضرب وشتم و سرکوب همراهان همسر شهابی مقابل وزرات کار محکوم است

امروز پنجم دیماه ، ربابه رضایی همسر رضا شهابی از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد که درزندان رجایی شهر محبوس است وتا کنون دوبار سکته مغزی کرده و عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت این کارگر زندانی باعث شد همسرش به وزارت کار مراجعه کند تا بلکه ازطریق این وزرات خانه شرایط رسیدگی برای این کارگر زندانی فراهم شود ،تعدادی ازاعضای سندیکای واحد ودانشجویان ودیگرفعالین کارگری واجتماعی بواسطه نگرانی از وضعیت جسمانی شهابی، همسر این کارگر زندانی را همراهی می کردند. قبل ازورود خانم شهابی به محل وزرات کار عوامل امنیتی وعوامل وزرات کار با همراهی پلیس ضدشورش با شدت تمام اقدام به ضرب وشتم کارگران ودانشجویان کردند که حسن سعیدی از اعضای این سندیکا به علت ضربات وارده ازسوی مامورین وزارت کار به اورژانس شریعتی برده شد و ۵۱تن از متعرضین به همراه خانم شهابی توسط نیروهای لباس شخصی وامنیتی به زندان اوین منتقل شدند و سعیدی هم بعد از معاینه از بیمارستان با دستبد وپابند به اوین منتقل شد .

هرچند که بعد از چند ساعت همگی بدون قیدوشرط آزاد شدند اما جای تاسف دارد که مسئولین وزرات کار نه تنها پذیرای مراجعین نشده اند بلکه با باتوم و ضربات مشت ولگد به کمک پلیس ضدشورش آمده اند و با خشنونتی وحشیانه رانندگان ودانشجویان را مورد ضرب وشتم قراردادند

💢سندیکای کارگران شرکت واحد خواستار رسیدگی پزشکی به وضعیت جسمانی کارگر زندانی رضا شهابی است وهرگونه سهل انگاری وبی توجهی درخصوص اوضاع جسمانی کارگر زندانی شهابی را متوجه مسئولین زندان وقوه قضائیه میداند و قویا برخورد وضرب وشتم کارگران ودانشجویان را که جهت رسیدگی به وضعیت نگران کننده رضا شهابی در مقابل وزرات کارتجمع کرده بودند محکوم میکند وخواستار آزادی بی قید شرط رضا شهابی و تمامی زندانیان کارگری وصنفی میباشد.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری:

سیاست دو پهلوی ابزار سرکوب در مقابل معترضین به زندانی کردن رضا شهابی

همان طوری که امروز در خبرها آمده بود، “تجمع اعتراضی به وضعیت خطرناک رضا شهابی که ساعت ۱۰ امروز سه شنبه ۵ دیماه ۱۳۹۶ برگزار شد، با ضرب و شتم شدید و بازداشت ده ها تن از حاضران و شرکت کنندگان توسط نیروهای نظامی و امنیتی مستقر در محل روبرو شد. نیروهای امنیتی و انتظامی که ساعتی پیش از شروع مراسم، حضوری پرتعداد و ملموس مقابل وزارت کار و اطراف آن داشتند، پس از تجمع شرکت کنندگان به آنان حمله ور شده و شروع به کتک کاری شدید و بازداشت زنان و مردانی کردند که تنها برای اعتراض به شرایط وخیم و غیرانسانی رضا شهابی و جهت یاری رساندن به همسر رضا شهابی در انعکاس وضعیت همسر دربندش، مقابل وزارت کار جمع شده بودند.”

بر اساس آخرین خبر منتشره حدود ساعت ۴ عصر، در حالی که بازداشت شدگان از درد و عوارض ناشی از ضرب و شتم توسط نیروهای امنیتی و انتظامی رنج می بردند، از زندان اوین آزاد شدند.

یورش سبعانه و بازداشت دهها نفر از معترضین به ادامه زندانی کردن رضا شهابی، چندان عجیب و دور از انتظار نبود. امروز بر همگان روشن است که سرکوب صدای اعتراض کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان، مال باخته گان و…، پاسخ حاکمیت سرمایه داری به هر صدای حق طلبانه ای است. اما ضرب و شتم شدید و بازداشت دهها نفر از معترضین به ادامه زندانی کردن یک کارگر زندانی و زحمتکش، یک روی سکه بود! روی دیگر سکه را باید در واکنش محترمانه! یکی از مسئولین وزارت کار، بعد از تهاجم وحشیانه به معترضین و بازداشت آنها جستجو کرد:

“احمد مشیریان (معاون روابط کار وزیر کار) در پی دستگیری همسر رضا شهابی (ربابه رضایی) مقابل وزارت کار به خبرنگار ایلنا گفت: در جریان دستگیری امروز ایشان نیستم؛ فقط به طور غیرمستقیم شنیده بودم که قرار است امروز همسر رضا شهابی به وزارت کار بیاید؛ منتها در جریان تجمع نبوده‌ام. هیچ کس هم به من اطلاع نداده بود که همسر شهابی قرار است با شخص بنده دیدار کند.” و در ادامه گفته اند که در جریان دستگیری‌ها و این که چه کسانی بازداشت شده‌اند، نیستم.

معاون وزیر کار در حالی خود را به بی خبری از تجمع و از بازداشت ها زده است که در مقابل همان وزارتخانه مطبوع ایشان، آنقدر با شدت “حسن سعیدی” از فعالین سندیکای واحد تهران را کتک کاری می کنند که راهی بیمارستان می شود و بعد از درمان سرپایی، با دست بند و پابند، روانه زندان اوین می شود. و نیز بر اساس اطلاعیه امشب سندیکای واحد، “عوامل وزارت کار با همراهی پلیس ضد شورش با شدت تمام، اقدام به ضرب و شتم کارگران و دانشجویان کردند.” باید از آقای معاون وزیر کار پرسید که قسم حضرت عباس را باور کنیم یا دم خروس را؟! چگونه است که ایشان غیر مستقیم شنیده اند که قرار است ربابه رضایی همسر رضا شهابی به وزارت کار بیاید و در جریان تجمع نبوده اند، اما نیروی انتظامی به صورت مستقیم و گسترده در مقابل وزارتخانه مستقر شده بودند و انتظار معترضین را می کشیدند! آیا ممکن است که نیروی انتظامی بدون اطلاع وزارت کار و خیلی اتفاقی در آنجا مستقر شده باشند؟ آیا سخنان آقای معاون وزیر، معنایی جز همان سیاست چماق و هویج نیست؟

معاون وزیر کار در ادامه می گوید که ” نباید در فضای مجازی جنجال آفرینی شود تا به تنش و فضای امنیتی بیانجامد.” البته باید هم یکی از مسئولین نهادی که همواره حافظ منافع سرمایه داران است، خواست آزادی یک کارگر زندانی را به یک “جنجال آفرینی” در فضای مجازی تقلیل دهد. در حالی آقای معاون، تجمع اعتراضی امروز را جنجال آفرینی فضای مجازی می نامد که چندین ماه از زندانی شدن رضا شهابی می گذرد و در این مدت، خبر وضعیت این عضو هیئت مدیره سندیکای واحد تهران، بسیار فراتر از “فضای مجازی” رفته و در دنیای واقعی، رسانه ها به طور گسترده و به درستی در سطوح مختلف، به شرایط وخیم او پرداخته اند. همچنین کارگران و تشکل های کارگری داخلی و بین المللی به کمپین آزادی این کارگر پیوسته اند. نخیر، آقای معاون وزیر! خواست آزادی رضا شهابی، جنجال آفرینی نیست! مطالبه ای کارگری و بر بستر واقعیت مبارزه طبقاتی کارگران ایران برای دستیابی به مطالبات شان قرار دارد.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری بار دیگر ضمن تاکید بر خواست آزادی بدون قید و شرط رضا شهابی از زندان؛ ضرب و شتم و بازداشت تجمع کننده گان در مقابل وزارات کار را محکوم می کند. آزادی بیان و اندیشه و تشکیل تجمع ها، خواستی فوری و حقی مسلم و همگانی است و هیچکس نباید به این دلیل بازخواست و محاکمه و زندانی شود.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری – پنجم دی ماه ۱۳۹۶

عثمان اسماعیلی و محمود صالحی :حمله به تجمع مورخ ۵/۱۰/۹۶ محکوم است

کارگران؛ تشکلهای کارگر

همچنان که اطلاع دارید رضا شهابی یکی از اعضای سندیکای شرکت واحد تهران وحومه در زندان بسرمیبرد. با توجه به اینکه رضا شهابی محکومیت خود را تمام کرده است .اما مسئولان قضائی از آزاد کردن ایشان خودداری می کنند. بنابه اظهارات ربابه رضایی ( همسر رضا ) در طول ۱۰ روز گذشته رضا شهابی دو بار سکته کرده و مسئولان زندان از انتقال او به بیمارستان خودداری کرده اند. با توجه به وضعیت جسمی رضا و بی توجهی مسئولان مربوطه همسر ایشان طی فراخوانی از مردم و کارگران درخواست کرد تا برای نجات جان رضا شهابی در تاریخ ۵/۱۰/۹۶ در مقابل وزارت کار تجمعی آرام و به دور از خشونت برگزار کنند.

اما با کمال تاسف این تجمع از سوی ماموران لباس شخصی و انتظامی مورد حمله قرار گرفته و تعداد زیادی از تجمع کنندگان دستگیر شده اند.

ما ضمن محکوم کردن حمله به صفوف تجمع کننندگان خواستار آزادی کلیه دستگیرشدگان و شخص رضا شهابی هستیم.

عثمان اسماعیلی و محمود صالحی

۵/۱۰/۹۶

اعتصاب وتجمع دوباره کارگران خط و ابنیه راه آهن اندیمشک دراعتراض به نداشتن امنیت شغلی و عدم پرداخت۳ماه حقوق و۲ماه حق بیمه

روزسه شنبه پنجم دی ماه،جمعی از کارگران شرکت خدمات خط و ابنیه فنی راه آهن ناحیه زاگرس اندیمشک در اعتراض به نداشتن امنیت شغلی و عدم پرداخت۳ماه حقوق دست از کارکشیده ومقابل اداره خط و ابنیه فنی راه آهن زاگرس تجمع کردند.

براساس گزارش منتشره،این کارگران که تعداد آنها ۹۰ نفر تخمین زده می شود همزمان با سایر نواحی راه آهن برای دریافت مطالبات خود دست به تجمع اعتراضی زده اند.

یکی از کارگران معترض گفت:با وجود اینکه عمده کار تعمیر و نگهداری خطوط راه آهن بر عهده کارگران خط و ابنیه فنی است لیکن مسئولان راه آهن این کارگران را از خانواده راه آهن جدا می دانند و توجهی به مطالبات و مشکلات آنان نمی کنند.

به گفته آنان علاوه بر پرداخت نشدن سه ماه حقوق،حق بیمه درمان آنان نیز در ۲ ماه گذشته پرداخت نشده است.

یکی دیگر از مشکلات این کارگران قراردادهای کوتاه مدت یک ماهه است که امنیت شغلی آنان را از بین برده و موجب نگرانی کارگران و خانواده های آنان همچنین بی انگیزگی و دلسردی آنان شده است.

تعدادی دیگر از این کارگران افزودند:از زمان انتقال ما به شرکت پیمانکاری تراورس ، خط و ابنیه فنی راه آهن که یک شرکت خصوصی است از سهمیه بلیت های اداری محروم شده و خبری از پاداش های مناسبتی نیست ضمن اینکه از ۱۲۰ ساعت اضافه کاری حتی یک چهارم آن نیز به کارگران زحمت کش تعلق نمی گیرد.

تجمع اعتراضی کارگران شهرداری بروجرد مقابل ساختمان شورای شهر

روز سه شنبه ۵ دی،جمعی از کارگران شهرداری بروجرد دست به تجمع اعتراضی مقابل ساختمان شورای شهرزدند.

یک منبع خبری درباره اعتراض کارگران شهرداری بروجرد نوشت:حدود ۵۰ تن از کارگران شهرداری بروجرد روز سه شنبه دراعتراض به عدم پرداخت ۸ماه حقوق مقابل ساختمان شورای شهرتجمع کردند.

یکی از کارگران فضای سبز شهرداری بروجرد گفت: تعدادی ازکارگران خدماتی و فضای سبزهشت ماه حقوق معوقه طلب دارند.

وی افزود: شهرداری و شورای شهر بروجرد هیچ برنامه ای برای ساماندهی اوضاع به هم ریخته کارگران ندارند و فقط شعار می دهند.

این کارگرفضای سبز شهرداری بروجرد اظهارکرد: اعضای شورای شهر بعد از ورود به شورا قول دادند که مشکلات کارگران شهرداری را پیگیری و حل و فصل کنند ولی متاسفانه تاکنون اتفاقی در این زمینه رخ نداده است.

منبع خبری دیگری در همین رابطه گزارش داد، جمعی از کارگران خدمات شهری و سازمان فضای سبزبروجرد در اعتراض به خبری مبنی بر قطع مبالغ اضافه کار خود مقابل ساختمان شورای شهر تجمع کردند، تا از این طریق اعتراض خود را در خصوص این مصوبه شورایی‎ها نشان دهند.

شاپور احسانی راد : چاره پایان دادن به مصائب موجود، اعتراضات و مبارزات سراسری ما کارگران است

با نزدیکی به ماه های تعیین دستمزد که دغدغه دائمی میلیونها کارگر و غالب مردم هست، بار دیگر این مسئله حیاتی، آنهم در شرایطی که وضعیت معیشت کارگران و مزد بگیران زحمتکش بسیار بدتر از سالهای گذشته است، در مرکز ثقل توجهات و اعتراضات کارگران قرار خواهد گرفت. امسال کارگران در حالی با این مسئله رو در رو می شوند که هر روز سالجاری را با اعتصاب و تجمع و درگیری در محل کار و خیابان بر سر مزد و معیشت سپری کرده اند.

از این رو امسال دیگر حرف و قصد ما کارگران نوشتن طومار و تجمع و هشدار به دولت بر سر مطالبه افزایش دستمزد بر اساس سبد هزینه خانوار و اجرای بی کم و کاست ماده ۴۱ قانون کار نیست، زیرا همه این فریادهای ما سالهای پیش انجام شد که انگار گوش مسئولین دروازه بود و مطالبه اکثریت مزدبگیران باد هوا.

امروز حرف ما نه رو به حکومت و دولت، بلکه رو به میلیونها کارگری است که برای رسیدن به نان، دستمزد، معیشت و منزلت خود، دیگر هیچ راهی جز اعتراض سراسری برایشان نمانده است. ما برای نجات خود و خانواده هایمان، برای جلوگیری از فروپاشی جامعه از دست غارتگرانی که نه تنها پاسخگوی مطالبه انباشته مردم نیستند بلکه اداره جامعه را به امان خدا رها کرده اند و فقط برای بقای خود و منافعشان در حال نابودی اکثریت جامعه هستند، ناچار باید به سوی اعتراضات متحدانه سراسری حرکت کنیم.

ما کارگران و همه حقوق بگیران چاره ای جز یکی کردن فریادهایمان در سرتاسر کشور نداریم برای اینکه دستمزدهایمان کفاف زندگیمان را نمی دهد برای اینکه تورم و گرانی نفس مان را بریده، برای اینکه بیکاری و فقر امان مان را بریده، برای اینکه جان به لب شده ایم، برای اینکه کارهم که می کنیم برای گرفتن حقوق مان باید التماس کنیم و درصورت اعتراض و اعتصاب، اخراج، پلیس، باتوم، شلاق و زندان نصیب مان می شود.

ما کارگران برای نان و دستمزدمان، راهی جز رفتن به سوی اعتصابات سراسری نداریم، چرا که هیچ کس به فکرما نیست چون دولتها یکی پس از دیگری با وعده وعید می آیند اما با حسابهایی انباشته از دزدی و اختلاس می روند و دست آخر، خالی شدن خزانه را روی دوش ما کارگران سرشکن می کنند، بنزین و گازوئیل گران میشود، کرایه مسکن سر بفلک می کشد و مرغ و گوشت و میوه و لبنیات هم از سفره ما محو میشود.

ما کارگران برای بالا بردن دستمزدی که حق مان است و حاصل دسترنج مان است راهی جز اعتصاب و اعتراض سراسری نداریم زیرا رئیس مجلس می گوید ما نمی توانیم کشور را اداره کنیم، پولی در صندوق توسعه نمانده و باز کسری سنگین بودجه وجود دارد و بودجه برخی از صندوقهای بازنشستگی بدلیل غارت و چپاولی که خود اینان کرده اند از محل بودجه کشور تامین می شود.

دادستان کشور می گوید بیش از ۹۰ درصد واردات را کالاهای قاچاق تشکیل می دهد و ایلنا گزارش می دهد در بهترین حالت بودجه عمرانی کشور در سال آینده نه ۷۸ هزار میلیارد تومان، چنانکه در لایحه بودجه آمده، بلکه به اعتراف خود بانک مرکزی ایران در حدود ۸ هزارمیلیارد تومان خواهد بود، این به معنی ورشکستگی پیمانکاران و خودداری انها از پرداخت دستمزد کارگران و افزایش شمار بیکاران خواهد بود.

ما کارگران چاره ای جز دست زدن به اعتصابات سراسری نداریم زیرا همچنان کارخانه ها را تعطیل و ورشکسته و کارگران را اخراج و بیکار می کنند، بانکها مردم را غارت می کنند، کولبران را هدف گلوله قرار می دهند، دانشجویان را با بیگارورزی به صلابه می کشند، زلزله، حوادث کار، اوار معادن، جاده های مرگ، الودگی هوا بیش از یک جنگ‌ از ما قربانی می گیرد و دریغ از دولتی که مسئولیت بپذیرد. محیط زیست را الوده، خودکشی را رایج، سن فحشا را پایین،امار قتل و جنایت را بالا، جوانان را بیکار و افسرده و افسردگان را بیمار و معتاد کرده اند و همه اینها این درحالی است که دهها نهاد غیر ضروری ردیف بودجه های میلیاردی دارند و هر روز خبر از دزدی و اختلاس تازه میلیاردی فضای رسانه ای کشور را پر می کند و هیچکس مسئولیتی قبول نمیکند . انگار که دولتی در این مملکت وجود ندارد.

آیا در قبال این همه مصائب و مشقات که هر روزه سیر صعودی تری نیز به خود میگیرد و کل زندگی اجتماعی را در آستانه فروپاشی کامل و غیر قابل برگشت قرار داده است میتوان به اعتراضات پراکنده بسنده کرد؟ آیا واقعا ما کارگران و حقوق بگیران چاره ای جز اتکا به نیروی خود و رفتن به سوی اعتصابات و اعتراضات گسترده سراسری داریم؟

۴ دی ۹۶

جوانمیر مرادی:طبق قانون، حقوق نمایندگان مجلس باید بیش از ۱۰ میلیون تومان در ماه باشد، حقوق کارگران چقدر!؟

از چند روز قبل موضوع افزایش ۷۰ درصدی حقوق نمایندگان مجلس از طریق روزنامه ها خبری شده و این تصمیم گیری کمیته بودجه نویسی مجلس بر سر افزایش حقوق نمایندگان، سر زبان ها افتاده است. برخوردها به این اتفاق از دو سر، در مقابل هم قرار گرفته است. واکنش کل بخش های طبقه کارگر از شاغلش گرفته تا بازنشسته و بیکارش و هر آدم محرومی در جامعه این بوده که چطور همین نمایندگان مجلس برای خودشان پول کافی سراغ دارند که یک باره تصمیم می گیرند ۵ میلیون تومان به حقوقشان اضافه کنند ولی نوبت به ما می رسد دادشان بلند می شود که اقتصاد دچار بحران است، تولید خوابیده، افزایش حقوق کارگر تورم بوجود می آورد و دهها بلای دیگر نازل می گردد و برای جبران کسری بودجه حتی به مبلغ تحقیر آمیز یارانه ۳۰ میلیون نفر هم چنگ می اندارند؟

سر دیگر این واکنش ها مربوط به مجلس و نمایندگان مجلس است که برخی خیلی کم جان و گذرا آن را تکذیب کرده اند و برخی هم مانند غلامرضا تاجگردون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس نه تنها حرفی از بحران اقتصادی و غیره که همیشه در برابر خواست افزایش دستمزد کارگران، معلمان، بازنشستگان،…… قرار می دهند، نزده بلکه افزایش ۵ میلیونی به حقوق نمایندگان را کاملا قانونی دانسته اند.

غلامرضا تاج گردون می گوید: نمایندگان مجلس طبق قانون مدیریت خدمات کشوری در طراز مدیران عالی کشور محسوب می‌شوند و در صورتی که اضافه‌کار و ماموریت دریافت نکنند، حقوق آن‌ها طبق این قانون ۱۰ میلیون و اندی خواهد بود.

تاج گردون از سر گله مندی و نارضایتی از میزان حقوق و مزایای فعلی نمایندگان مجلس، قانون مدیریت خدمات کشوری را یادآور می گردد، چرا که حقوق و مزایای نمایندگان شامل؛ حقوق حلال (کارت حلال) ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان حقوق ماهانه و حقوق حرام (کارت حرام) ۶ میلیون تومان هزینه دفتر، ۶۰۰ هزار تومان هزینه تلفن همراه (البته به گفته تاج گردون هزینه تلفن همراه خودش ماهیانه بیش از یک میلیون تومان است)، ۲ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان حقوق نیروی همراه نماینده و پول نیم ‌بهاء بلیت هواپیما و ۲۵۰ میلیون تومان رهن خانه (رهن خانه برای نماینده ای که از شهرستان به تهران می آید) از نظر ایشان مطابق قانون مدیریت خدمات کشوری، کم و اجحاف به حق نمایندگان مجلس می باشد! هر چند نمایندگانی مثل خود تاجگردون نیازی به حقوق (کارت حلال) نمایندگی مجلس را ندارند و به قول خودش وی از دانشگاه حقوق می گیرد ومعلوم نیست نمایندگانی که مجانی در مجلس به خدمت مشغول می شوند، چه حسی باعث می گردد تا در زمان تبلیغات انتخاباتی میلیاردی هزینه کنند!

حالا طبق قانون کار که توسط همین نمایندگان مجلس که از حقوق حلال و حرام سالیانه (کارت حلال و حرام) خود به میزان ۴۳۴ میلیون تومان ناراضی هستند، تصویب شده است، حقوق سالیانه کارگر باید ۱۱ میلیون و یک صد و شصت هزار تومان یعنی چهار برابر زیر خط فقر باشد.

حقوقی که به کارگر بابت کار و زحمت روزانه اش تعلق می گیرد یک سوم بیشتر از پول تلفن همراه آقای نماینده مجلس و دو سوم کمتر از حقوق نفر همراه ایشان که فقط زحمت همراهی آقای نماینده در هتل، رستوران، هواپیما، ماشین لوکس و غیره در جریان بازدیدهای احتمالی را تقبل می نماید، کمتر است. البته با این تفاوت اساسی که حقوق همراه نماینده، سر موعد هر ماه با احترام پرداخت می شود ولی کارگر حقوقش را باید ماهها با تأخیر با جنگ و دعوا و اعتراض و اعتصاب و کتک خوردن از دست مأموران انتظامی و امنیتی و با خوردن انگ مخل نظم، اراذل و اوباش و تروریست و نهایتا بازداشت و اخراج بگیرد.

در حالیکه نمایندگان در پایان دوره نمایندگی مجلس اگر مجددا به مجلس راه نیابند به سر پست ها و مشاغل قبلی خود با اضافه شدن کلیه امتیازات در مدت چهار سال نمایندگی به امتیازات پست ها و شغل های قبلی، باز می گردند و نگرانی ای بابت تأمین معاش، مسکن، تحصیل، تفریح و غیره تا آخر عمر ندارند، اما کارگر هیچ امیدی برای سرکار بودن و چندرغاز حقوق گرفتن فردایش ندارد.

قانون مدیریت خدمات کشوری که تأمین کننده منافع رؤسا، وزراء، معاونین، نمایندگان مجلس و مدیران دولتی است، توسط خود مجلس و وزارت خانه ها تدوین و تصویب می شود و حق نوشتن چنین قانونی را برای خود محفوظ می دانند، اما همین قانون گذاران و مجریان آن، چنین حقی را برای دهها میلیون کارگر قائل نیستند که نمایندگانشان برای تأمین منافع و حقوق کارگران در تدوین و تصویب قانون کار دخالت مستقیم داشته باشند. حقوق و مزایای آنچنانی را برای خود مطالبه و به تصویب می رسانند و برای کارگران قانون کاری را به تصویب می رسانند که سراسر در ضدیت با تأمین حداقلهای زندگی آنها است.

کارگران به عنوان اکثریت مطلق جامعه که تنها از طریق فروش نیروی کارشان قادر به ادامه حیات می باشند حق دارند که در تدوین و تصویب قانون کار، یعنی قانون تعیین رابطه کارگر به عنوان فروشنده نیروی کار با سرمایه دار و کارفرما به عنوان خریدار نیروی کار، دخالت مستقیم داشته باشند.

قانون کار موجود بدون حضور و دخالت کارگران و یک طرفه توسط نمایندگان کارفرمایان و سرمایه داران و به نفع خریداران نیروی کار نوشته شده است. این قانون باید منحل گردیده و قانونی که با دخالت نمایندگان کارگران، منتخبین از طریق مجامع عمومی نوشته شود که تأمین کننده منافع کارگران و قابل رجوع برای آنها در مواجهه با کارفرمایان و نمایندگانشان باشد.

اما این موضوع نباید باعث این گردد که خواست فوری حق برخورداری از زندگی در سطح بالای خط فقر را به حاشیه براند. خواست فوری ما باید افزایش دستمزد به میزان بالای خط فقر که هم اکنون بیش از ۴ میلیون تومان است باشد و تا قبل از پایان مهلت تعیین مزد بر تحقق آن پای بفشاریم.

جوانمیر مرادی ۵/۱۰/۱۳۹۶

تجمع اعتراضی ملوانان کنگان نسبت به مصوبه ته لنجی مقابل گمرک وتعطیلی بازار این شهر

روزسه شنبه۵دی،اعتراضات ملوانان و بازاریان کنگان نسبت به مصوبه ته لنجی، بازار کنگان را به تعطیلی کشاند.

به گزارش یک منبع خبری محلی، مجتمع‌های تجاری و بازار بندر کنگان به نشانه اعتراض به محدودیت‌های شدید ورود کالاهای ته لنجی تعطیل شد.

بر اساس این گزارش، به دنبال بخشنامه گمرک ایران با موضع ورود بی‌رویه کالاهای همراه مسافر( ته‌لنجی) به بنادر جنوبی کشور و لزوم مقابله ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز کشور با ورود و انبار این کالاها، طی دو ماه گذشته شاهد اجبار و سخت‌گیری‌هایی در این بخش بودیم که سبب شد از سه روز گذشته موج جدید اعتراضات به همراه تجمعاتی در بنادر استان بوشهر از جمله دلوار، بندرریگ و گناوه را شاهد باشیم.

تجمع‌کنندگان در مقابل گمرک کنگان معتقدند که مصوبه جدید کالای همراه مسافر تامین‌کننده معیشت ملوانان نیست و عدم اجازه ورود کالاها به همراه ملوانان ، مشکلاتی ایجاد کرده است.

دولت نیز با اعلام این که ته‌لنجی به دلیل حجم بالای کالا، ته لنجی نیست با صدور بخشنامه‌ای محدودیت‌هایی در این زمینه اعمال کرده است.

ضروری است موضوع ته‌لنجی که با معیشت تعداد فراوانی از خانواده‌های ساحل‌نشین و مرزبان ایران در کنار سواحل خلیج فارس ارتباط مستقیمی دارد به گونه‌ای ساماندهی شود که در کنار نبود هیچ زیرساخت صنعتی و تولیدی در این حوزه ‌های جغرافیایی، که دولت موظف به ایجاد آن برای رونق اشتغال و کسب و کار مردم بوده، مردم با مشکل تامین معیشت مواجه نشوند و از طرفی شرایط به سمتی پیش نرود که قاچاق کالا از مبادی رسمی انجام و سود آن نیز به جیب عده‌ای رانت‌خوار و دلال حوزه اقتصادی شود.

تجمع اعتراضی دانشجویان دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نسبت به آینده شغلی

روز سه شنبه پنجم دی ماه، دانشجویان دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دراعتراض به آینده شغلیشان،اجتماع کردند.

برپایه گزارمنتشره،دانشجویان دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان امروز سه‌شنبه پنجم دی ماه در اعتراض به وضعیت صنفی و آینده شغلی خود دست به تجمع زدند.

جان باختن کارگر خط و ابنیه فنی راه آهن ناحیه زاگرس اندیمشک درحادثه قطارمحلی

یکی ازکارگران خط و ابنیه فنی راه آهن ناحیه زاگرس اندیمشک دوشنبه شب(۴دی) هنگام سوار شدن به قطار محلی که در حال حرکت بود زیر چرخ قطار افتاده و به شدت مصدوم شدو صبح روز سه شنبه ۵دی دربیمارستان امام علی اندیمشک جان باخت.

در این حادثه که حوالی ساعت ۱۹دوشنبه شب در ایستگاه توه نرسیده به تله زنگ در فاصله ۱۳۰ کیلومتری اندیمشک رخ داد نگهبان ۳۴ ساله راه آهن از ناحیه هر دو پا به شدت آسیب دید.یک نفر دیگر نیز در این حادثه به صورت جزیی مصدوم شد.

عبدالرضا نجفی مدیر شبکه بهداشت و درمان اندیمشک روز سه شنبه با تائید فوت این مرد جوان گفت:با وجود تلاش بسیار تیم پزشکی در بیمارستان امام علی اندیمشک فرد مصدوم به دلیل شدت جراحت و خونریزی صبح امروز جان باخت.

پیمان جهانگیری فرماندار اندیمشک نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت:مصدوم این حادثه دوشنبه شب به وسیله درزین به ایستگاه مازو منتقل شده و از آنجا به وسیله اورژانس ۱۱۵ به بیمارستان اندیمشک منتقل شده بود.

وی با بیان اینکه حال مصدوم دیگر این حادثه که آسیب جزئی دیده خوب است، افزود: چگونگی وقوع این حادثه از سوی راه آهن ناحیه زاگرس در دست بررسی است.

پنجم دی ماه ۱۳۹۶

akhbarkargari۲۴۶۸@gmail.com

اخبار و گزارشات کارگری (۵ دی ۱۳۹۶)