زهی وقاحت و بی‌شرمی! به این عکس‌ها نگاه کنید، آیا شبیه یکی از اقوام شما نیستند، آیا این جوانان را نمی‌شناسید؟ آیا نمی‌توانید تپش قلب آن‌ها را بشنوید وقتی طناب بر گردنشان انداختند؟ چرا! ما این‌ها را می‌شناسیم، این‌ها با اتهامات واهی و یا به دلیل داشتن چند گرم هروئین و تریاک، کشته می‌شوند و همه می‌دانند که داد و ستد مواد مخدر، یکی از منابع مهم درآمد سپاه پاسداران و باندهای حکومتی و حاکمان جنایتکار اسلامی است. در اینجا موضوع بر سر هزاران نفر اسرای مردم زحمتکش، موضوع بر سر لشکر ذخیره اعدامی‌ها است. اتهام مواد مخدری زده‌اند و دهان خیلی‌ها را بسته‌اند، از جمله طیف وسیع ملی و مذهبی‌ها و رسانه‌های طرفدار بقا و دوام حکومت اسلامی را.
روزی حداقل ۸ نفر را می‌کشند. در دو هفته گذشته ۸۸ نفر را اعدام کردند. در رسانه‌هایشان و در نشست و برخاست با مقامات اروپایی میگویند، متهمین مواد مخدری هستند. تو گویی با اعلام این اتهام، از این انسان‌ها سلب انسانیت می‌شوند، تو گویی با این اتهام یک حکومت داعشی تا مغز استخوان وحشی و بی‌رحم، مجوز کشتار می‌گیرد و حتی طلبکار هم می‌شود، چنان چه یکی از برادران جلاد حاکم بر ایران، محمدجواد لاریجانی این روزها به هیئت اتحادیه اروپا گفت: از ما تشکر کنید که می‌کشیم، به امنیت شما کمک می‌کنیم!
زهی وقاحت و بی‌شرمی! به این عکس‌ها نگاه کنید، آیا شبیه یکی از اقوام شما نیستند، آیا این جوانان را نمی‌شناسید؟ آیا نمی‌توانید تپش قلب آن‌ها را بشنوید وقتی طناب بر گردنشان انداختند؟ چرا! ما این‌ها را می‌شناسیم، این‌ها با اتهامات واهی و یا به دلیل داشتن چند گرم هروئین و تریاک، کشته می‌شوند و همه می‌دانند که داد و ستد مواد مخدر، یکی از منابع مهم درآمد سپاه پاسداران و باندهای حکومتی و حاکمان جنایتکار اسلامی است. در اینجا موضوع بر سر هزاران نفر اسرای مردم زحمتکش، موضوع بر سر لشکر ذخیره اعدامی‌ها است. اتهام مواد مخدری زده‌اند و دهان خیلی‌ها را بسته‌اند، از جمله طیف وسیع ملی و مذهبی‌ها و رسانه‌های طرفدار بقا و دوام حکومت اسلامی را.
این روزها زنان برنده جایزه نوبل بیانیه دادند و خواهان آزادی نرگس محمدی شدند، زنی که بیمار است و فعال حقوق بشر و فرزندان او در خانه بدون پدر و مادر هستند و باید فوراً آزاد شود، ولی همین زنان برنده نوبل و از جمله شیرین عبادی لام تا کام در مورد اعدام روزانه ۱۰ نفر در ایران هیچ نگفتند و به دوستانشان در دولت‌ها و یا نهادهای بین‌المللی توصیه نکردند که حرفی بزنند. سازمان لگام در ایران که ظاهراً برای مقابله با اعدام‌ها شکل‌گرفته به اعدام مواد مخدری‌ها حساسیتی ندارد و اعتراض نمی‌کند…
این فضا را باید شکست. به این اعدام‌ها باید بیش از پیش اعتراض کرد. این جنایات بیشرمانه را باید به نیروی اعتراض عمومی و همگانی و بین‌المللی متوقف کرد.
جوانان اسیر در سیاهچالهای حکومت اسلامی، وقتی می‌شنوند چند ساعت دیگر اعدام می‌شوند، خود اعتراض می‌کنند، یا خودزنی می‌کنند و یا با در دست گرفتن شعار و درخواست از مقامات حکومتی التماس می‌کنند که زنده بمانند. ولی داعشیان حاکم بر ایران، همه را می‌کشند، معترضین را زودتر می‌کشند.
کمیته بین‌المللی علیه اعدام درصدد سازمان دادن یک جنبش گسترده اعتراضی به اعدام‌ها در ایران است.
با خانواده‌های محکومین به اعدام و محکومین مواد مخدری حرف بزنید به آن‌ها بگویید فرزندان دلبند شما قربانی یک حکومت وحشی و ضد انسان و قربانی شرایط هستند، هیچ فردی به هیچ دلیل و بهانه‌ای نباید اعدام شود، دفاع از حق حیات فرزندان شما وظیفه همه ما است متحد شوید و اعتراض کنید.
در خارج کشور در مقابل سفارت‌خانه‌های حکومت اسلامی و در مراکز شهرها تجمع کنید. تحصن کنید و به این اعدام‌ها اعتراض کنید.
به دیدار مقامات پارلمان‌ها در اروپا رفته و آن‌ها را زیر فشار بگذارید اعتراض کنند.
این عکس‌ها را وسیعا پخش کنید بگویید از این جوانان روزی ده نفر را می‌کشند، دنیا باید بلند شده و اعتراض کند!
به دنیا بگویید که در ایران مشتی آخوند و معمم و مکلای جنایتکار بر سرکار هستند که هنرشان جنایت کردن است و روحانی در این دوره ریاست جمهوری‌اش بیش از همه کشته است. این جنایتکار و رهبرش خامنه‌ای و اعوان و انصار حکومت اسلامی را در دنیا بیش از پیش رسوا کنید و طرفداران و مدافعین روحانی و حکومت جنایتکار اسلامی را بیش از پیش افشا کنید.
کمک کنید جان ده‌ها و ده‌ها نفری را که قرار است این روزها اعدام کنند، نجات دهیم این وظیفه همه ما است!
مینا احدی مسئول کمیته بین‌المللی علیه اعدام
۱۰ ژوئن ۲۰۱۵ برابر با ۲۰ خرداد ۱٣۹۴
