هموطنان گرامی !
جنبش ملی ایران با رهبری و مدیریت دکتر محمد مصدق از صدر مشروطیت تا امروز از برجسته ترین شاخص های مبارزه ملی مردم ایران علیه استبداد داخلی و استعمار خارجی است که این جنبش نه تنها به روند دموکراسی و تقویت جامعه مدنی یاری رساند. بلکه اراده ملی دوباره در سطح جامعه برجسته و مردم کشور بدان آگاهی یافتند. ازعمر کودتا ۵۹ سال گذشت. در آن عصردولت ملی سقوط کرد. استبداد بیش از دو دهه استقرار و دوباره در سال ۵۷ بر مردم و مملکت چیره یافت و عمر۳۴ ساله دارد. کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به باور برخی از مورخان و تاریخشناسان، دنباله کودتای اسفندماه ۱۲۹۹، اشغال نظامی ۱۳۲۰ و رسیدن قدرت به محمدرضا شاه ، یعنی کوشش نظامیان جهت کسب قدرت سیاسی و سیاست گذاری است که در تمام دنیا این کودتاهای نظامی با شکست و ناکارآمدی روبرو شده است.
امروز چندین دهه از زمان کودتا میگذرد. هر دوره اسنادی در این رابطه بدست می آید که این واقعه را زنده و بخشی از زوایای تاریک آن احتیاج به ارزیابی جدید میباشد. اما آنچه که برای ما ایرانیان مسلم است که کودتا دشواری های بسیاری را برای مردم و مملکت بوجود آورد. مسیر تاریخ ایران عوض شد و ضربه هولناکی به روند دموکراسی خورد که اگر حکومت قانونی بازآمده از جنبش مشروطیت و آغازگر حاکمیت قانون و دموکراسی پارلمانی ادامه میافت، تاریخ سیاسی وموقعیت و منزلت کشور ما نوعی دیگر رقم میخورد.
ارزیابی تاریخ ایران در سده اخیر نشان میدهد که فرآیند توسعه و پیشرفت سیاسی – اقتصادی کشور متاثر از استبداد داخلی و مداخله خارجی به جای تشکیل دولتی مدرن ومجلسی مشروع ( صرفنظر از دوران بسیار کوتاه مصدق) و منتخب واقعی مردم که قادر باشد به توسعه و پیشرفت کشور یاری رساند ، مردم و مملکت را با بحران مواجه کرده است. درجنبش مشروطه که روشنفکران و… کوشیدند طرحی نو جهت ارتقای و پیشرفت جامعه دراندازند؛ حاکمان با نفی و طرد و نهایتا سرکوب، جامعه را آنطور که خود می پسندند مجبور کردند و روند آزادی ودموکراسی ، رشد و توسعه ؛ سد شد.
از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که دولت قانونی دکتر محمد مصدق سرنگون شد ، بیش از پنج ده (۵۹ ) است که میگذرد. علیرغم آشکار شدن بسیاری از جزئیات و قبول مسببان کودتا… حامیان سلطنت گذشته صلاح را در آن می بینند که از نام بردن کودتا ازاین رخداد تاریخی پرهیز و آن را قیام ملی نام نهند. و تلویحا ترجیح میدهند از تلاش نظامیان برای کسب قدرت سیاسی کشور آنهم با شدیدترین شیوه ترور و سرکوب؛ سخن به میان نیآورند. تعمق و استمرار دیکتاتوری بعد از کودتا یاس، سرخوردگی، ناامیدی، بی تفاوتی سیاسی را در جامعه نهادین کرد و حضورقدرت پرستان داخلی و چپاولگران بین المللی آشکارتر شد. ومتاسفانه جدائی و اختلاف و انفعال در بین روشنفکران و فعالین سیاسی – اجتماعی جای همبستگی ملی را گرفت. و مهمتر از آن بحث حقوق ملت و اراده ملی که با صدارت دکترمحمد مصدق در جامعه مطرح و برجسته شده بود تا به امروز راکدمانده است.
هموطنان اجمند !
نیت نهضت ملی با مدیریت دکتر محمد مصدق ، نخست ملی کردن صنعت نفت کشور بود که سرانجامی مثبت داشت و این نهضت با پشتیبانی ملت ایران موفقیت کسب کرد و با پیروزی از میدان مبارزه طولانی بیرون آمد. دوم این نهضت کوشش کرد تا حاکمیت ملت ایران بر سرنوشت خویش یعنی استقلال خود را حفظ کند. سوم کوشش جهت استقرار قانون و حکومت دمکراسی در مقابل استبداد و حکومت دیکتاتوری بود. شوربختانه با کودتای ۲۸ مرداد این نیت و امر توسعه و اصلاحات سیاسی از میان رفت و استبداد سلطنتی بیش از دو دهه ادامه نقش خویش رادرسال ۱۳۵۷ به استبداد ولایت فقیه سپرد و روند آزادیخواهی ملت ایران ناچارا متوقف ماند. اما تاریخ ایران نشان داده است که استبداد نمی تواند دوامی جاودانه داشته باشد. بحران های پی در پی سیاسی – اجتماعی ، سوسیاست مسئولین و نهادینه شدن سرکوب و ندانم کاری حکومت های فاسد و دیکتاتوری همیشه عواملی هستند که به سقوط آنان یاری میرساند.
پاینده ایران
روابط عمومی جبهه ملی ایران – آلمان
جمعه ۲۷ امرداد ۱۳۹۱
