کمی از هوشنگ کردستانی اموختن بد نیست من، که حدود ۲۵ سال است با آقای علی میرفطروس دوستی صمیمانه و نزدیک دارم، هیچگاه به ایشان نگفته‌ام که چرا این کتاب را نوشته و منتشر کرده است. من نوشتن کتاب را حق هر ایرانی صاحب قلم می‌دانم. به همانگونه که نقد و انتقاد را هم حق هر هموطن می‌دانم. تهمت‌های ناروایی که به ایشان زده شده دور از آئین جوانمردی و آزادیخواهی است که سُنّت دیرپای ماست. علی میرفطروس در زندگی خصوصی انسانی است موجه و منطقی که دوستی ۲۵ ساله ما گواه آن است. ما هر دو با تفاوت سلیقه‌های سیاسی به دلیل آرمان‌های مشترک‌مان برای نجات مردم و پیشرفت و ترقی آینده ایران با هم دوست بوده و هستیم. میرفطروس پس از کناره‌گیری از گرایش‌های چپ، به سَمتِ گرایشات ملّی گروید. او با چاپ کتاب‌های متعدد و ارزنده به فرهنگ و ادبیات معاصر ما خدمت کرده است. یک ایرانی باگرایش‌های ملّی می‌تواند و حق دارد به عنوان پژوهشگر تاریخ مطالبی عنوان کند که با دیدگاه ما مغایر و یا با واقعیت‌های تاریخی در تضاد باشد. نباید انتظار داشت هر ایرانی به تاریخ آنگونه بنگرد که ما می‌نگریم و آنگونه بنویسد که ما می‌پسندیم.
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
