اعتراض به طرح کارورزی و مهارت آموزی وظیفه ای همگانی (کارگران،معلمان،پرستاران،کارمندان،دانشجویان،فارغ التحصیلان دانشگاه ها،دانش آموزان ،جوانان متقاضی کارو….) است
اعتراض به اجرای طرح کارورزی و مهارت آموزی دفاع ازدستاوردهای کارگران، حقوق خود ونسل های آینده است
– بازخوانی پرونده اعتراض کارگران معدن طلای آقدره
– ادامه اعتراضات کارکنان شرکتی مخابرات استان لرستان تا بازگشت بکار همکاران اخراجیشان
– نامه سرگشاده کارکنان معترض اخراجی شرکت مخابرات استان لرستان
– تجمع اعتراضی کارکنان شرکتی مخابرات استان فارس مقابل اداره کل کار
– احضار تعدادی ازرانندگان معترض شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به حراست
– کارگران معترض کارخانه آجر آهکی پلدختر هم تهدید به اخراج شدند
– اعتصاب کارگران میدان نفتی آزر ایلام
– تجمع اعتراضی کارگران شرکتی اداره راهداری و حمل و نقل اصفهان نسبت به عدم پرداخت۸ماه حقوق مقابل استانداری
– اعلام استرداد لایحه اصلاح قانون کار در صحن علنی مجلس
– بیکاری کارگران کاشی اصفهان بدنبال تعطیلی دوباره کارخانه!
– رانندگان چوکای تالش هنوز از پیمانکار سابق طلبکارند/ کسی پاسخگو نیست
– تجمع اعتراضی اهالی پتک باغملک نسبت به عدم صدور مجوز کشت تابستانه مقابل ساختمان استانداری خوزستان
– تجمع اعتراضی جمعی از دانشجویان و اعضای هیات علمی پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی شاخص پژوه دانشگاه اصفهان مقابل وزارت علوم برای چندمین بار
– کشته وزخمی شدن ۱۲کارگرفصلی بدنبال واژگونی وانت نیسان حاملشان
بازخوانی پرونده اعتراض کارگران معدن طلای آقدره
جو روستاهای منطقه آقدره چندان آرام نیست و نگرانی از پرونده قضایی علیه دو نفر از کسانی که در جریان تحصن امسال بازداشت شدهاند*، وجود دارد. با این حال طرح پیشنهادهایی مثل گرفتن وکیل و شکایت جمعی از معدن و پیگیری درخواستها از راههای قانونی، آنقدرها در میان مردم محبوبیت ندارد.
تحصن امسال مردم مقابل معدن ۴۰ روز طول کشید و عدهای از متحصنان بازداشت شدند. در روزهای بعد، علاوه بر دو نفری که در بازداشت باقی ماندند، عده دیگری از متحصنان هم احضار و بازجویی شدند؛ اما در نهایت بازداشتشدگان، بعد از تعطیلات عید فطر آزاد شدند؛ هر چند شکایت از آنها هنوز پابرجاست و ممکن است ختم به حکم زندان شود.
«معدن در زمینهای ماست، ما سهممان را میخواهیم»؛ این را مرد جوانی میگوید که در روستای «انگورد»، یکی از چهار روستای نزدیک معدن طلای «آقدره» از توابع استان آذربایجان غربی زندگی میکند. بعد از حدود ۴۰ روز تحصن عدهای از مردم در مقابل معدن طلای آقدره، برداشت از معدن، ابتدای تیرماه از سر گرفته شده است؛ اما جو منطقه هنوز آرام نیست.
تحصنهای معدن آقدره سابقه تاریخی دارد. زمستان سال ۹۳ بعد از اینکه ۳۵۰ نفر از کارگران معدن طلا در پی پایان قراردادهای کاریشان بیکار شدند، اولین تحصن در برابر ورودی معدن برپا شد. کارگران به تمدیدنشدن قراردادهایشان در فصل سرما اعتراض داشتند؛ در حالی که قانون دست کارفرما را باز گذاشته است تا قراردادهای فصلی ببندد و تعهدی به تمدید آن ندهد.
در تجمع دیماه سال ۹۳، یکی از کارگران اقدام به خودکشی کرد که سایرین جلویش را گرفتند. بعد از آن، کارفرما از تجمعکنندگان شکایت کرد و در نتیجه ۲۶ نفر بازداشت شدند. نگهبانهای معدن هم از متحصنها شکایت کردند و ۸ کارگر در پی این شکایت به دادگاه احضار شدند.
سال بعد، عدهای از همین کارگران در اعتراض به آغاز دیرهنگام کار در معدن تحصن کردند؛ میگفتند در حالی که معمولا شرکت قراردادهای جدید را در فروردینماه امضاء میکند، در ۱۰ روز اول اردیبهشت قراردادی بسته نشده است و نگرانند که شغلشان را از دست بدهند. از ۳۵۰ نفری که سال قبل معترض شده بودند، ۸۰ نفر در سال بعد دعوت به کار نشدند که تعدادی از آنها از بیمه بیکاری استفاده کردند.
اوایل سال ۹۵، گروهی دیگری از متقاضیان کار جلوی معدن آقدره تحصن کردند؛ این بار تجمع، سر و صدای بیشتری به پا کرد و یک بار دیگر، کارفرما و نگهبانان معدن آقدره از متحصنها شکایت کردند. این بار دادگاه برای «ممانعت و بازداشتن مردم از انجام کسب و کار با ایجاد هیاهو و جنجال»، «توهین به نگهبان شرکت»، «تخریب لباس و توقیف غیرقانونی نگهبان» و «تخریب عمدی تابلوی شرکت» ۱۷ نفر از متحصنها را گناهکار دانست، شرکت از بخشی از شکایت خود صرفنظر کرد، در نتیجه مجازاتهای زندان تماما لغو و مجازاتهای شلاق و جریمه نقدی بعد از کاهش در دادگاه تجدیدنظر اجرا شد.
امسال، دوباره در بهار منطقه تکاب و آغاز فصل کار معدن، گروه دیگری از مردم با تحصن در برابر معدن، خواهان استخدام در معدن شدند، آن هم در شرایطی که معدن به دلیل کاهش سقف برداشت خاک مدتی به اعتراض کار را تعطیل کرده بود و کارگران معدن و کارخانه در مقابل فرمانداری تحصن کرده بودند تا با تحت فشار گذاشتن فرمانداری درِ معدن باز شود و کار از سر گرفته شود، هر چند تحصن کارگران معدن آنقدرها طول نکشید. تحصن مردم مقابل معدن ۴۰ روز طول کشید. در این مدت گروههای مختلفی به همراه نماینده مجلس، فرماندار و ریشسفیدان محلی سعی کردند مردم را از ادامه تجمع منصرف کنند؛ اما نتوانستند.
عدهای از متحصنان بازداشت شدند. در روزهای بعد، علاوه بر دو نفری که در بازداشت باقی ماندند، عده دیگری از متحصنان هم احضار و بازجویی شدند؛ اما در نهایت بازداشتشدگان، بعد از تعطیلات عید فطر آزاد شدند؛ هر چند شکایت از آنها هنوز پابرجاست و ممکن است ختم به حکم زندان شود.
متحصنین چه میخواهند؟ «کار» بخشی از خواستههای آنهاست. بیشتر مردمی که در دور اخیر تحصن مقابل معدن آقدره شرکت کردهاند، از ساکنان آقدره وسط هستند. میگویند حدود ۸۰ نفر از مردم این روستا بیکار ماندهاند و میخواهند که معدن آنها را استخدام کند، معدن اما این درخواست را قبول نمیکند.
مدیرعامل مجتمع زرپویان که بهرهبرداری از معدن را به عهده دارد میگوید: «تعهد معدن به وزارت صنایع این بوده که ۲۳۰ نفر کارگر محلی استخدام کند. ما در حال حاضر ۴۲۰ نفر نیروی محلی از چهار روستا داریم، در حالی که کار معدن ذاتا فصلی است. هر سال به صورت دورهای عدهای از کارگران را در زمان بارشهای زمستانی نگه میداریم و با دیگران در بهار دوباره قرارداد میبندیم؛ اما معدن ظرفیت نامحدود برای ایجاد اشتغال ندارد. ما همین حالا هم میگوییم که هر چه نیرو با تحصیلات مربوط به کار معدن باشد بدون شک استخدام میکنیم. علاوه بر این معدن بارها اعلام کرده است که هر کسی را که گواهینامه پایه یک داشته باشد، فورا استخدام میکند؛ اما کسی با این مدارک به ما مراجعه نکرده است، به همین دلیل ما به فرماندار پیشنهاد دادیم که در زمینهای آقدره وسط و فقط برای مردم همین روستا سرمایهگذاری کنیم و بهرهبرداری از منابع سنگ منطقه را آغاز کنیم تا برای مردم اشتغال ایجاد شود.»
سرنوشت این معدن سنگ چه شد؟ مردم روستا خیلی از این ایده استقبال نکردند، وقتی ماموران اکتشاف از طرف معدن در زمینهای آقدره وسط چادر زدند تا مکان مناسب برای ایجاد معدن سنگ را پیدا کنند، گروهی از مردم روستا چادر آنها را آتش زدند و مجبورشان کردند کار را نیمهتمام رها کنند.
مردم میگویند «معدن جدید نمیخواهیم.» یکی از معترضان معتقد است که معدن آقدره برای مردم روستا چیزی به جز آلودگی به همراه نداشته و معدن سنگ هم چیزی غیر از آن نخواهد بود. به علاوه میگویند: «چیزی با ارزشتر از طلا نیست، معدن باید سهم ما را از طلایی که از زمینهایمان برمیدارد به ما بدهد یا اینکه حداقل در همین معدن طلا به ما کار بدهد. ما زمینهایمان را برای معدن دیگری نمیدهیم.»
متحصنهای معدن آقدره را باید به دو گروه تقسیم کرد؛ گروهی از متحصنها، کسانی هستند که میخواهند در معدن کار بگیرند. گروه دیگر، کارگران معدن هستند که نسبت به قراردادهای فصلیشان معترضند. فرآیند استخراج طلا از برداشت خاک دارای طلا در معدن آغاز میشود. ماشینهای خاکبرداری عظیم در هفت نقطه که محلهای برداشت خاک هستند در سه شیفت کاری، خاکی را که در نتیجه انفجار از بدنه کوه جدا میشود، پشت کامیون میریزند و به کارخانه میآورند. بیشتر کسانی که میخواهند در معدن استخدام شوند، در همین بخش به کار گرفته میشوند. کارشان معمولا رانندگی است. در کارخانه، این خاک، بسته به اینکه از کدام قسمت معدن برداشته شده باشد انبار و به مرور وارد دستگاههای استخراج طلا میشود. در حالی که انبار خاک در کارخانه برای چند ماه خوراک ذخیره دارد و کارش تعطیل نمیشود، خاکبرداری از معدن در فصل زمستان به دلیل بارش برف متوقف میشود.
دپوی خاک در کارخانه طلای آقدره که روزانه تا دو کیلو گرم شمش طلای ۹۹ درصد تولید میکند
مردم روستا میگویند: «زمستان اینجا سخت است، گاهی روی کوهها تا دو متر برف مینشیند، معلوم است که در زمستان ماشینهای خاکبرداری در معدن کار نمیکنند، به همین دلیل معدن قراردادهای کارگران این بخش را ششماهه یا ۹ ماهه مینویسد.» این مساله محل اعتراض کارگران معدن است. آقای «دن» نماینده کارگران معدن در اینباره میگوید: «ما سالهاست که میخواهیم با معدن به توافقی برسیم که قراردادها را دائمی یا سالانه کند اما هنوز نتوانستهایم این خواسته را عملی کنیم. در تحصنهای قبلی هم همین را تکرار کردیم اما در نهایت کار معدن، فصلی و سخت است. با این حال معدن این برنامهریزی را دارد که عیدی و سنوات کارگرانی را که در آغاز زمستان قراردادهایشان تمدید نمیشود، در طول این ماههای بیکاری بپردازد. بعضی از کارگران هم در این زمان از بیمه بیکاری استفاده میکنند، با این حال کارفرما هنوز قراردادها را به صورت فصلی منعقد میکند.»
در نقاطی که برداشت خاک طلا ادامه دارد، تقریبا گیاهی روی زمین باقی نمانده است، در حالی که مرتع روی تپههای دیگر هنوز وجود دارد
روستاییها میگویند معدن زندگی آنها را مختل کرده است: «خاکی که از زمین برداشت میکنند دارای عناصر سنگین است که با باد جابجا میشود و زمین را آلوده میکند. در نتیجه مردم نمیتوانند گوسفندداری کنند. معدن باید به جبران این ضرر به مردم کار بدهد»، معدن اما این ادعا را قبول نمیکند.
با اینکه مردم مدعی هستند که گوسفندانشان به خاطر چرا در مراتعی که به دلیل کار معدن آلوده شده است، جان میدهند، دامپزشکان محلی این مساله را تایید نمیکنند. یکی از دامپزشکانی که در این مورد میگوید: «تا به حال به موردی از این دست برخورد نکردهام که گوسفندان به دلیل چرا در زمینهای اطراف تلف شده باشند.» چوپانهایی هم که میگویند گوسفندانشان تلف شدهاند، گواهی از اداره بهداشت در مورد مرگ بیعلت دام و یا آلودگی گوشت گوسفندان منطقه ندارند.
معاون بهرهبرداری از معادن فلزی وزارت صنعت، معدن و تجارت – میگوید: «کار شرکت پویازرکان (پیمانکار بهرهبرداری از معدن آقدره) غیرقانونی نیست. درست است که در بسیاری از نقاط دنیا تولید جیوه ممنوع شده است اما وقتی معدنی در پروانه بهرهبرداریاش موافقت با استخراج یک فلز را گرفته باشد، تولید آن فلز در مجتمع صنعتی غیرقانونی نیست.»
یکی از اعتراضهای مردم این است که معدن «در زمینهای روستا» کار میکند و به همین دلیل باید ماهانه یا سالانه سهمی از طلایی را که از معدن برداشت میکند به مردم بدهد، این درحالی است که قانونا معدن نمیتواند بدون خرید زمینهای مردم، بهرهبرداری از منابع را شروع کند، معدن طلا هم از این قاعده جدا نیست.
فرماندار تکاب در این مورد میگوید: «در زمان کشف طلا در منطقه، معدن زمینهای اطراف را خریده تا بتواند مجوز بهرهبرداری را بگیرد. حالا هر کاری که انجام میدهد در زمینهایی است که قانونا به معدن تعلق دارد»؛ هرچند تعدادی از مردم میگویند «معدن سر ما را کلاه گذاشته و زمینهای ما را ارزان خریده است.»
فرماندار تکاب تاکید میکند که «اگر تخلفی در جریان باشد، نهادهای ناظر باید در این مورد شکایت کنند. اینجا نه محیط زیست شکایت دارد، نه منابع طبیعی، نه دادگستری و دیگران،.
مردم آقدره اما خریدار این توضیحات نیستند. عدهای از آنها مدعی هستند که «معدن با پرداخت رشوه، همه را خریده است و کار خودش را پیش میبرد.» مردم میگویند معدن متخلف است و تلاش میکند از واگذاری معدن طلا به کارفرمای معدن «دندی» که در بالادست منطقه مشغول برداشت مواد معنی است، جلوگیری کند.
مساله اما به این سادگیها نیست. مدیرعامل معدن آقدره میگوید: «ممکن است خیلیها بخواهند از یک معدن طلا بهرهبرداری کنند اما ما در اینجا سرمایهگذاری کردهایم و برداشتمان قانونی است، اطلاعی هم نداریم که کسی بخواهد با طرح این دعوا که صالحتر یا حرفهایتر از ماست، جایگزین ما شود، تازه اگر چنین باشد باید امکان این سرمایهگذاری را داشته باشد.»
علاوه بر این، شرکت «کالسیمین» پیمانکار معدن دندی که مردم معتقد هستند «میخواهد بهرهبرداری از معدن طلای آقدره را به عهده بگیرد» در این مورد موضع شفافی دارد. مسئولان شرکت سهامی عام کالسیمین به صراحت تاکید کردهاند که «جاهای بسیار زیادی برای سرمایهگذاری در صنایع معدن وجود دارد و نیازی نیست که کالسیمین به سرمایهگذاری در منطقهای که قبلا یک شرکت معدنی دیگر در آن وارد شده بپردازد.»
راهانداختن معدن هر کجا که باشد، تاثیرات اقتصادی مهمی در منطقه میگذارد. شرکت پویازرکان، در مجموع ۱۰۰۰ کارگر دارد که به گفته فرماندار منطقه تکاب «۹۵۰ نفر آنها بومی هستند، ۲۵۰ نفرشان از چهار روستای اطراف معدن هستند و باقی از شهر تکاب، زمانی که معدن به منطقه نیامده بود. کل ماشینهای سنگین منطقه به ۲۰ تا نمیرسید، الان ما ۱۰۰ ماشین سنگین در منطقه داریم و این تاثیر معدن بوده است. همین طور معدن در فصل سرد وقتی که بارشها زیاد است، امکاناتش را در اختیار فرمانداری میگذارد که راهها را باز کنیم، در صورتی که قبل از اینکه معدن در منطقه مستقر شود، ماهها در زمستان دسترسی چهار روستای اطراف معدن به شهر مختل میشد، قبل از این که معدن برای این روستاها دبیرستان بسازد، بچهها یا درس را رها میکردند یا مجبور بودند با سرویس به شهر بیاییند و برگردند، اما حالا مشکل ادامه تحصیل هم تا حدودی در منطقه برطرف شده است. اگر معدن اینجا نبود، نه آن هزار نفر الان سر کار بودند، نه این مدرسه الان وجود داشت، نه بخش مهمی از راههای ما بازسازی و بهسازی شده بود.»
با این حال بخشی از اعتراضات مردم به این است که معدن به اندازه کافی در منطقه سرمایهگذاری نکرده است و کمتر از ۱۵ کیلومتر راه روستایی به جاده اصلی را آسفالت و هزینههای بهسازی روستاها را پرداخت نکرده است. فرماندار در این مورد میگوید: «اجرای طرح هادی یا هر طرح توسعهای دیگر در روستاها در مرحله اول نیازمند این است که مردم قانع شوند و طبق الگوی منظمی که در نقشه پیشبینی شده است، عقبنشینی کنند تا حریم خیابان و پیادهرو و … مشخص شود، اما در روستاهای منطقه عدهای از مردم هنوز این موضوع را قبول ندارند و تن به عقبنشینی نمیدهند و تا زمانی که عقبنشینی انجام نشود هم نمیتوان سنگفرشها را اصلاح کرد.»
جو روستاهای منطقه آقدره چندان آرام نیست و نگرانی از پرونده قضایی علیه دو نفر از کسانی که در جریان تحصن امسال بازداشت شدهاند، وجود دارد. با این حال طرح پیشنهادهایی مثل گرفتن وکیل و شکایت جمعی از معدن و پیگیری درخواستها از راههای قانونی، آنقدرها در میان مردم محبوبیت ندارد.
بخشی ازیک گزارش ایسنا بتاریخ۱۸تیر
*یورش نیروهای انتظامی به تجمع دامنه دار متقاضیان کار روستاهای آق درە و برجا ماندن چندین زخمی وبازداشت چندنفر!
عصر روز پنجشنبه ۲۵ خرداد نیروهای انتظامی به تجمع دامنه دارمتقاضیان کار روستاهای آق درە یورش آوردند وچندین نفر ازتجمع کنندگان ازجمله چندزن رازخمی وتعدادی راهم بازداشت کردند.
به گزارش منابع خبری محلی که روز گذشته وامروز رسانه ای شد، جمعی از اهالی روستاهای آق درە علیا، آق درە سفلی و آق درە وسط کە در مجاورت معدن طلای آق دره تکاب زندگی میکنند، مدت بیست روز بود کە در اعتراض به بیکاری و عدم بکارگیری آنها در این معدن دست به تحصن و تجمع مسالمت آمیز زده بودند.
یکی از اهالی آق درە که نخواست نامش فاش شود در این بارە گفت:” این معدن در مراتع روستاهای ما واقع شدە است. بیشتر کارگران شاغل در این معدن غیر بومی هستند. فقط چند نفر از اهالی روستاهای ما در این معدن کار میکنند آن هم با قراردادهای فصلی”.
او در ادامە میگوید:” ما به نشانه اعتراض به بیکاری شدید، از بین رفتن مراتعمان و قراردادهای فصلی، دست به تحصن زدیم. اعتراض ما مسالمت آمیز و خواسته هایمان برحق است. در روزهای گذشته چندین نفر از ما به ادارە اطلاعات سپاه فراخواندە شدە بودند و تهدید شدە بودند کە در صورت ادامه تحصن با اتهام اقدام علیه امنیت ملی مواجه خواهیم شد”.
یک شاهد عینی در مورد درگیری نیروهای انتظامی با اهالی آق درە گفت:” آنها برای پایان دادن به تحصن مسالمت آمیز ما، متوسل به زور شدند. زنان میخواستند از این اقدام جلوگیری کنند ولی آنها هر کسی را کە اعتراض میکرد کتک میزدند”.
برپایه همین گزارش، بعد از این واقعه چندین تن از اهالی این روستاها توسط نیروهای حکومتی بازداشت شدەاند. برخی از بازداشت شدگان بعد از بازجویی و دادن تعهد آزاد شدەاند.
ادامه اعتراضات کارکنان شرکتی مخابرات استان لرستان تا بازگشت بکار همکاران اخراجیشان
کارکنان شرکتی مخابرات اعلام کردند تا زمانی که تکلیف همکاران اخراجیمان مشخص نشود به اعتراضات و نامهنگاریها ادامه خواهیم داد.
پیرو تجمعات مکرر نیروهای شرکتی مخابرات لرستان در حمایت از همکاران اخراجی خود، نمایندگان کارکنان معترض مخابرات لرستان با اعلام این خبربه ایلنا، از ادامه رایزنیها برای بازگشت به کار همکاران اخراجی خود خبر دادند.
از قرار معلوم، امروز (هجدهم تیرماه) نشستی در استانداری لرستان با حضور مقامات استانی با موضوع بازگشت به کار اخراجیهای شرکتی مخابرات برگزار میشود.
کارکنان شرکتی مخابرات ضمن امیدواری در مورد نتیجه مثبت این نشست، اعلام کردند تا زمانی که تکلیف همکارانمان مشخص نشود به اعتراضات و نامهنگاریها ادامه خواهیم داد.
گفتنی است در روزها و هفتههای گذشته کارکنان شرکتی مخابرات لرستان همزمان با دیگر استانها تجمعات اعتراضی برگزار کردند. خواسته آنها در این تجمعات علاوه بر بازگشت به کار همکاران اخراجی، اجرای طرح طبقهبندی مشاغل و عقد قرارداد مستقیم با شرکت مخابرات است.
نامه سرگشاده کارکنان معترض اخراجی شرکت مخابرات استان لرستان
جمعی از کارکنان اخراجی مخابرات لرستان خطاب به وزیر ارتباطات:
سفرههای کارکنان شرکتی مخابرات هر روز کوچکتر میشود/ به جرم حقگویی و حق طلبی اخراج شدهایم
در روزهای گذشته، جمعی از کارکنان اخراجی مخابرات لرستان، نامه سرگشادهای خطاب به وزیر ارتباطات منتشر کردند.
در این نامه ضمن انتقاد از رویه شرکت مخابرات ایران، خواستار پاسخگویی مقامات و بازگشت به کار خود شدند. بخش هایی از این نامه که متن کاملش درایلنا درج شده است بقرار زیراست:
جناب آقای واعظی وزیر محترم ارتباطات، جمعی از پرسنل شرکتی مخابرات لرستان به جرم حق گویی و عدالتخواهی و احقاق خواسته قانونی خود از کار اخراج شده اند.
کارکنانی که خواهان برقراری امنیت شغلی و انعقاد قرارداد مستقیم با شرکت مخابرات و اجرای طرح طبقهبندی مشاغل مصوبه وزارت کار و رفاه اجتماعی هستند؛ اما امروز در کمال ناباوری و بهت و حیرت آنان را اخراج می کنند و مسئولین مخابرات متاسفانه با ابزار قدرتی که در دست دارند نیروهای جوان و تحصیلکرده ای را که به دنبال خواسته قانونی خود هستند را از کار بیکار میکنند . این در حالیست که این کارکنان مدتهاست به دنبال حق قانونی خود به مراجع ذیصلاح مراجعه نمودهاند ولی نه تنها پاسخی شفاف دریافت نکردهاند بلکه مدیران با بی مهری هرچه تمامتر با آنان برخورد کردهاند. حضرتعالی در سفر چندماه گذشته خود به استان لرستان و در جمع خبرنگاران اذعان میکنید که مخابرات خصوصی شده و مشمول قوانین دولتی نمی شود و عملا با پاسخ دادن به وضعیت کارکنان بخش خصوصی از خود سلب مسئولیت میکنید.
جناب آقای واعظی اگر مخابرات خصوصیسازی شده و به شما مربوط نیست چرا به وزیر کار نامه میزنید و در آن خواستار عدم اجرای طرح طبقهبندی مشاغل میشوید ؟
مگر مخابرات خصوصی نیست چرا حضرتعالی برای عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل پیشقدم میشوید ؟
سالانه وزارت ارتباطات میلیاردها تومان پول از شرکت مخابرات میگیرد، این پولها صرف چه کاری میشود ؟
آیا آنجایی که پای سود درمیان باشد مخابرات زیرمجموعه وزارت ارتباطات و دولتی میشود و هرجا که منفعتی برای وزارت درمیان نباشد مخابرات خصوصی میشود و مشمول قوانین وزارت کار نمیشود .
و شما جناب آقای زارعیان که اینطور بیان داشته اید: «طی چند سال اخیر گروه ها و جناح های سیاسی هر از چند گاه به تحریک کارکنان به نفع منافع خود و با عدم لحاظ موازین حقوقی و قانونی و مصالح ملی، تجمع هایی را سازماندهی می نمایند که موجب بهره برداری عوامل ضد انقلاب در داخل و خارج از کشور می گردد، اما علی رغم این موارد، هیچ اختلالی در خدمت رسانی به مردم ایجاد نشده است.»
بهتر است بدانید عدالت در رساندن حق به ذیحق است نه در کشتن روح حق طلبی.
جناب آقای واعظی وزیر محترم ارتباطات آیا شما کتمان می کنید که این نیروها پیش از خصوصی سازی مخابرات در بدنه مخابرات مشغول به کار بوده اند؟ مگر نه اینست که مخابرات پس از خصوصی سازی موظف بود نیروهای انسانی را ساماندهی کند ؟ پاسخ عمر و جوانی برباد رفته نیروهایی که از پیش از خصوصی سازی مخابرات تاکنون در مخابرات مشغول کار بوده اند را چه کسی می دهد؟ نیروهای پیمانکاری در سایر ارگانها و نهادها پس از چندسال کار جذب و تعیین تکلیف شده اند چرا درمورد مخابرات هیچ تغییر وضعیتی مشاهده نشده است؟آیا پاسخ حق طلبی منطبق با دین اخراج است؟ آیا عدالت و عدالتخواه با ارعاب و تهدید و وادار نمودن به سکوت حاصل میشود؟ آیا دستور رهبری مبنی بر اجرای اصل ۴۴ و ایجاد شغل به مفهوم بیکار نمودن جوانان تحصیلکرده با تجربه بالای ده سال کار است؟
براستی کدامین وزیر و مرجع دادرسی به صدای در گلو مانده این جوانان پاسخ خواهد داد؟
آیا خصوصی سازی برابر است با عدم وجود امنیت شغلی و عدم رعایت قوانین و دستورالعمل های وزارت کار و رعایت عدالت مزدی و سرباز زدن از قوانین مصوب که مبادا سفره کارگران زحمتکش رنگی شود؟
جناب آقای دکتر ما وقت گرانقدر شما را مسدع نشده ایم که اینگونه پاسخ بشنویم. سفره های کارکنان شرکتی مخابرات هرروز کوچکتر میشود ، جوانهای متخصص و باتجربه این شرکت به جرم حق خواهی اخراج میشوند. ما شما را نماینده دولت تدبیر و امید میدانیم و شما را مسئول میدانیم که پیام ما را به جناب رئیس جمهور منتقل نمایید و مستحضرید تنها با تکیه بر اجرای قوانین می توانید به تحصن های مخابرات خاتمه دهید.
آنکه فکرش گره از کار جهان بگشاید
گو در این کار بفرما نظری بهتر از این
در حق من لبت این لطف که می فرماید
سخت خوب است ولیکن قدری بهتر از این…
تجمع اعتراضی کارکنان شرکتی مخابرات استان فارس مقابل اداره کل کار
امروز۱۸تیر،بیش از ۱۵۰ نفر از کارکنان شرکتی مخابرات منطقه فارس از شهرستانها و مراکز مختلف استان فارس دراعتراض به عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل ،تنزل گروه های شغلی کارکنان پس از خصوصی سازی و……. مقابل درب اداره کل کاراین استان تجمع کردند.
برپایه گزارشات منتشره،آنها اعلام کردند که از زمان واگذاری مخابرات به بخش خصوصی (۸۸/۸/۱۸) مخابرات باید نسبت به اجرای طرح طبقه بندی مشاغل مصوب مخابرات ایران برای پرسنل شرکتی اقدام می کرد که متاسفانه تنها برای پرسنل رسمی سازمان رعایت شد.این در حالی است که بارها خواسته های مهم خود را چه بصورت شفاهی و چه مکتوب و همچنین بصورت برگزاری تجمعات مختلف مقابل درب مجلس شورای اسلامی و سایر نهادها و ارگانها ذیربط به گوش مسئولین رسانیده بودند.
نماینده کارکنان معترض در جلسه ای که در اداره کار استان برگزارش به بیان خواسته های قانونی خود پرداخته و از مسولان اداره کار خواستند که ضمن راهنمایی نسبت به پیگیری موارد هر چه سریعتر اقدام کنند.
علاوه بر تقاضای کارمندان در خصوص عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل مصوب مخابرات ایران، آنها خواستار رسیدگی به وضعیت تنزل گروه های شغلی پرسنل لیسانس،فوق دیپلم و دیپلم و تغییر عناوین شغلی آنان از سمت های قبل از خصوصی سازی در حد متصدی شدند.
آنها اعلام کردند که کارفرما گروه شغلی پرسنل کارشناس را از گروه ۱۴ به ۶ و فوق دیپلم را از ۱۲ به ۶ و دیپلم را از ۸ به ۶ تنزل داده است.
این کارمندان اعلام کردند که در شرکت مخابرات همه پرسنل چه با مدرک کارشناسی و چه غیر کارشناسی چه مرتبط و متخصص و چه غیر مرتبط و غیر متخصص همگی با یک گروه و گروه شغلی ۶ حقوق دریافت میکنند. حقوق پرسنل کارشناس نیز بعضا از حقوق کارگران خدماتی نیز در برخی موارد کمتر است.
احضار تعدادی ازرانندگان معترض شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به حراست
بدنبال اقدام اعتراضی روز گذشته(۱۷تبر) رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه تعدادی ازرانندگان معترض به حراست احضار شدند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:
امروز۱۷تیرماه رانندگان شرکت واحد خط ۷بی آرتی به نشانه اعتراض چراغ های اتوبوس خود را روشن کردند
امروز هفدهم تیر ماه رانندگان شرکت واحد خط هفت بی ارتی (راه آهن به تجریش و پایانه افشار ) در یک حرکت اعتراضی چراغ های اتوبوس های خود را روشن کردند ، این اعتراض به علت عدم شارژ بن کارت ها (کمک های غیرنقدی) برای عید سعید فطراست که باید به حساب رانندگان واریز میشد که مدیریت شرکت واحد از پرداخت این شارژها خوداری کرده است .عوامل مدیریت و حراست شرکت واحد با ایجاد رعب و وحشت تلاش کردند که اعتراض این رانندگان زحمت کش را خاموش کنند که موفق به سرکوب صدای اعتراض رانندگان نشدند و چراغ این اتوبوس ها تا تاریک شدن هوا همچنان روشن ماند ،رانندگان به مدیریت هشدار دادند در صورت عدم پرداخت از سوی کارفرما اعتراضات همچنان ادامه خواهد داشت .تعدادی از این رانندگان را فردا به حراست شرکت واحد احضار کرده اند.
کارگران معترض کارخانه آجر آهکی پلدختر هم تهدید به اخراج شدند
کارگران کارخانه آجر و ماسه آهکی پلدختر بدلیل پیگیری مطالبات و تلاش برای پرداخت حقوق معوق خود تهدید به اخراج شدند.
یکی ازکارگران کارخانه آجر آهکی پلدختر در گفتوگو با خبرنگاری اظهار داشت: وضعیت کارگران کارخانه نسبت به گذشته هیچ بهبودی که پیدا نکرده هیچ بدتر هم شده است چون کارگران برای پیگیری مطالبات خود یک صورتجلسه محرمانه به مسئولان استان دادند تا موضوع رسیدگی شود اما مدیر کارخانه به نامه دسترسی پیداکرده بود و امضا کارگران معترض را دیده بود اکنون نیز میخواهد چند نفر از آنها را اخراج کند.
وی افزود: از برخی از مسئولان استان انتظار میرفت به کارگران کمک کنند اما همان مسئولان بهجای اینکه مشکلات را حل کنند خود نیروی جایگزین برای کارخانه میفرستند.
کارگر کارخانه آجر آهکی پلدختر عنوان کرد: مدیر کارخانه همیشه وعدههای زیادی برای راهاندازی خطهای تولیدی دیگر این کارخانه میدهد اما همه وعده است و هنوز هیچ کدام اجرایی نشده است.
وی کارخانه آجر آهکی پلدختر را تنها کارخانه این شهرستان دانست و بیان کرد: مسئولان برای ایجاد کارخانه سیمان پلدختر پیگیری میکنند اما این کارخانه را که فعال است دارند با دستان خودشان به تعطیلی میکشانند.
کارگران کارخانه آجر آهکی پلدختر با اشاره به اینکه این کارخانه ماهیانه حدود ۲۰۰ میلیون تومان درآمد دارد، بیان کرد: در ماههای قبل تنها ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار تومان به هر کارگر پرداخت میشد اما طی دو ماه اخیر با توجه به فشارهای وارده از سوی کارگران به برخی از کارگران حدود یکمیلیون و ۵۰۰ هزار تومان پرداخت شد.
وی به حقوقهای معوق، عدم پرداخت عیدی کارگران و بدهی کارخانه به سازمان تأمین اجتماعی اشاره کرد و گفت: این کارخانه نیاز به تغییر و تحول مدیریتی دارد چون قبلا این مشکلات را نداشت و اکنون اوضاع بدتر شده است؛ همه مسئولان در جریان هستند اما متأسفانه همیشه پیگیریهای کارگران به نتیجه نمیرسد.
درهمین رابطه:
گزارشی درباره وضعیت معیشتی وشغلی دردناک کارگران کارخانه آجر آهکی پلدختر
کارخانه آجر آهکی پلدختر چندین سال است که به دلیل بدهکاریهای کلان و فرسودگی خطوط وضعیت نابسامانی دارد و حقوق کارگران آن طی سالها معوق مانده است.
کارخانهای که سال ۶۸ تأسیس شد تا با تولید آجر ماسه آهکی در این شهرستان مصالح موردنیاز استان تأمین و رونقی برای اقتصاد منطقه باشد اما اکنون اوضاع نابسامان آن سبب شده تا تنها یک خط تولید آن فعال و کارگران به دلیل بدهیهای کارخانه سالها منتظر پرداخت حقوق معوق خود باشند.
کارگران کارخانه آجر و ماسه آهکی پلدختر پیشازاین نیز بارها برای طلب حقوق خود دست به تجمعات اعتراضآمیز زده بودند.
کارگران کارخانه آجر و ماسه آهکی پلدختر مشکلات خود را ناشی سوء مدیریت کارخانه و عدم رونق فروش میدانند اما مدیر کارخانه حرف دیگری برای گفتن دارد بهطوریکه ریشه همه مشکلات را در بدهکاریهای مدیریت پیشین میداند که پس از گذشت چند سال همچنان پابرجا هستند.
برای چگونگی وضعیت این کارخانه به سراغ چند تن از کارگران کارخانه آجر و ماسه آهکی پلدختر میرویم تا وضعیت کارخانه و شغلیشان را برایمان شرح دهند.
یکی از این کارگران میگوید: کارخانه آجر و ماسه آهکی پلدختر که وابسته به بانک مسکن است سال ۶۸ با حدود ۱۰۰ پرسنل شروع به کارکرد سپس به بخش خصوصی واگذار شد و بهتدریج از نیروهای آن کم شد.
وی که شروع بحران این کارخانه را از سال ۹۳ میداند، میافزاید: ما نزدیک ۵۰ نفر بودیم از روز ابتدای سال ۹۳ نه حقوقی پرداخت شد نه پاداش و نه عیدی بهطوریکه ماهیانه بهصورت مساعده ۱۰۰ هزار تومان یا ۴۵ روز یکبار ۲۰۰ هزارتویمان پولها بهصورت دستی به کارگران پرداخت میشود.
این کارگر کارخانه آجر و ماسه آهکی پلدختر تعداد کارگران این کارخانه را ۲۸ نفر میشمارد و عنوان میکند: از دو خط تولید کارخانه هماکنون یک خطها تعطیلشده است و ازآنجاییکه حقوق ما بهموقع پرداخت نمیشود پیشازاین بسیاری از کارگران رفتند.
وی به تعطیلی آزمایشگاه و فرسودگی خط تولید اشاره و بیان میکند: کارخانه آجر و ماسه آهکی پلدختر روزانه بین ۴۰ تا ۵۰ واگن تولید دارد و میتوان گفت فروش مرتبی داد که تقریباً فروش آن در ماه به حدود ۱۳۰ میلیون تومان میرسد ولی این پول بهحساب شرکت واریز نمیشود و بهحساب شخصی واریز میشود اما متأسفانه کل حقوق کارگران که تنها حدود ۳۰ میلیون تومان است پرداخت نمیشود.
این کارگر میگوید: برای رسیدگی به این وضعیت نزدیک به یک سال و نیم است که از طریق نماینده مجلس، امامجمعه و شورای تأمین شهرستان تلاش میکنیم ولی متأسفانه هنوز به نتیجه مطلوب نرسیدهایم.
وی میافزاید: از مهرماه سال ۹۳ تاکنون حقوق نگرفتیم فقط بهصورت مساعده ماهی ۱۰۰ یا ۲۰۰ هزار تومان به کارگران پرداختشده است.
این کارگر با اشاره به اینکه کارخانه آجر و ماسه آهکی صاحب مشخصی ندارد و متعلق به بانک مسکن است، عنوان میکند: پول انشعابات و بیمه پرداخت نمیشود، کارشناسان مجموع سرمایه شرکت را دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان برآورد کردهاند اما اکنون بیش از چهار و نیم میلیارد تومان بدهی دارد.
وی به بدهیهای انشعابات این کارخانه اشاره و بیان میکند: تأمین اجتماعی هزینه بیمه را پرداخت میکند و طلبش را بهحساب کارخانه میزند بهطوریکه تأمین اجتماعی ۶۰۰ میلیون تومان از کارخانه طلبکار است.
یکی دیگر از کارگران کارخانه که مشکلات را ناشی از تغییر و تحولات مدیریتی میداند، تصریح میکند: امنیت شغلی در این کارخانه وجود ندارد و تاکنون تعداد زیادی از کارگران بیکار شدهاند و حقوق ماهیانه ۲۸ نیروی کارخانه نیز از سال ۹۳ تاکنون بهصورت قطرهچکانی پرداخت میشود بهطوریکه هنوز در یک ماه حقوق ما کامل پرداختنشده است.
وی میگوید: تنها چند بار ۵۰۰ هزار تومان به ما پرداختشده است مابقی ماهها زیر ۵۰۰ هزار تومان به ما پرداختشده است، شرمنده خانواده شدهایم و هر چه به مسئولان میگوییم کسی کاری انجام نمیدهد.
کارگر دیگر کارخانه آجر و ماسه آهکی پلدختر میافزاید: چون مدیر فعلی کارخانه پیشازاین نیز مدیر کارخانه بود با شرایط کاری وی آشنا بودیم برای همین وقتی مجدد مدیریت به رسید همه کارگران اعتصاب کردند و در کارخانه بسته شد که درنهایت با دخالت فرمانداری، امامجمعه و شورای تأمین شهرستان با یک سری تعهدات به توافق رسیدیم تا با مدیریت جدید کارکنیم اما متأسفانه بیمه و حقوق ما بهموقع پرداخت نشد و اکنون یکسوم حقوق ما را هم پرداخت نمیکند.
اعتصاب کارگران میدان نفتی آزر ایلام
اتحادیه آزاد کارگران ایران: کارگران میدان نفتی آزر ایلام واقع در شهرستان مهران در قالب شرکتهای: سروک وشرکت توسعه آب وگاز، از تاریخ ۹۶/۴/۱ دست به اعتصاب زده اند. این کارگران که ابتدا حدود ۱۵۰ نفر بودند برای دریافت حقوق معوقه سه ماه اول سال جاری بعلاوه عیدی دست به اعتصاب زدند. که رفته رفته کارکنان دفاتر فنی ومهندسی نیز حدودا ۱۰۰ نفر به این اعتصاب پیوستند.
وبه تهدیدات روسای شرکت، رحیم پور وبابک شمشیری اعتنایی نکرده وخواستار حقوقهای معوقه خود شدند. در همان روزهای اول کارکنان دفاتر فنی ومهندسی با وعده پرداخت حقوق آنها در روز دوازدهم ماه جاری به سر کار خود برگشته و از گرمای شدید ۵۶ درجه به دفاتر خود وزیر کولر های گازی پناه بردند. این در حالی بود که همه کارگران وفنی کاران همچنان در دمای شدید وسوزان بدون هیچ سایه سرپناهی وبه علت وعده های دروغ سایر اعتصابها، همچنان به اعتصاب خود ادامه دادند. در ادامه اعتصاب ودر تاریخ تعیین شده دوازدهم تیرماه جاری توسط شرکت کارفرما( سروک) وروسای شرکت، کارگاه را به حالت تعلیق در آورده وبه خاطر تجمع نکردن کارگران در داخل کارگاه ومحوطه کار، اعلام داشتند که برای چند روز ساعت ۷ صبح کارگران بعد از کارت زدن واعلام حضور به خوابگاه وخانه های خود برگردند. اینها در حالی بود که از قبل صحبت از تعطیلی کارگاه و تعدیل کارگران وواگذاری کار به پیمانکاران در میان بود. وحتی قسمتهایی از جمله : پایپینگ، سویل، وقسمتهایی از کار برق را به بخش پیمانکاری واگذار کرده بودند. وبا این کار عملا تمامی کارگران بومی را بیکار میکردند، بدونه هیچ منبع درامدی….. ۹۶/۱۴/۴ اعتصاب سنگین تر از روزهای قبل در جریان بود تا جایی که کارگران اعتصابی ، برق اصلی دفاتر شرکت توسعه آب وگاز وشرکت کارفرما : سروک را قطع کردند. تا اینکه بقیه نیروهای دفاتر فنی مهندسی نیز برای بار دوم به اعتصاب پیوستند. تعداد اعتصاب کنندها حدودا به ۳۵۰ تا ۴۰۰ نفر رسیدند. از طرف شرکت کارفرما اقداماتی برای وصل کردن برق شرکت صورت گرفت که با جلو گیری وممانعت کارگران روبرو شد. در ادامه اعتصاب کارگران همچنین درب شرکتهای ذکر شده را بستند واجازه تردد هیچ یک از ماشینهای این شرکتها را ندادند. به دنبال این حرکت کارگاه از طرف روسای شرکت تعطیل اعلام شد، درپی ادامه اعتراض واعتصاب کارگران در روز پانزدهم یکی از سهامداران شرکت توسعه آب وگاز به اسم خانم شریفی از تهران به این منطقه آمد و برای فرستادن کارگران به سر کارهایشان اعلام کرد، تا پایان هفته حقوق معوقه سال جاری را برای همه کارگران پرداخت خواهند کرد. وتا روز شنبه همه کسانی که عیدی خود را دریافت نکرده اند، عیدی به انها پرداخت خواهد شد. همچنین اعلام داشته اند که از روز شنبه تقریبا کارگاه تعطیل خواهد شد. وغیر از تعداد اندکی بالغ بر ۵۰ تا ۶۰ نفر از کارگران باقی خواهند ماند. این مقام اعلام کرد، اگر هر کسی کار میخواهد باید فوری سر کار خود باز گردد..! اما همچنان تعداد زیادی از کارگران مقاومت کرده و اعلام کردند در صورت باز گشت به کار معلوم نیست کی حقوق انها پرداخت خواهد شد…… ۹۶/۴/۱۷ شنبه اعتصاب ادامه دارد وتقریبا تعداد ۱۵۰ نفر از کارگران که هنوز عیدی انها پرداخت نشده بود، پس از پرداخت عیدی، تصفیه داده شده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران
۱۸ تیر ۹۶
تجمع اعتراضی کارگران شرکتی اداره راهداری و حمل و نقل اصفهان نسبت به عدم پرداخت۸ماه حقوق مقابل استانداری
امروز۱۸تیر،کارگران شرکتی اداره راهداری و حمل و نقل اصفهان در اعتراض به عدم پرداخت۸ماه حقوق مقابل استانداری تجمع کردند.
براساس گزارشات منتشره،نیروهای شرکتی اداره راهداری و حمل و نقل استان اصفهان که در اعتراض به تعویق افتادن حقوق ۸ ماهه خود معترض بودند، اعتراض خود را با تجمع مقابل استانداری اصفهان ابراز کردند.
اعلام استرداد لایحه اصلاح قانون کار در صحن علنی مجلس
عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی از استرداد لایحه اصلاح قانون کار در صحن علنی مجلس خبر داد.
به گزارش ۱۸تیرایلنا، محمدعلی وکیلی در جریان نشست علنی امروز مجلس شورای اسلامی با اشاره به موارد اعلام وصولی هیات رییسه مجلس شورای اسلامی گفت: در اجرای ماده ۱۳۸ قانون آییننامه داخلی استرداد لایحه اصلاح موادی از قانون کار بهدلیل نگرانیهای ابراز شده و انتقادهای صورت گرفته از سوی هیات رییسه مجلس اعلام وصول میشود.
بیکاری کارگران کاشی اصفهان بدنبال تعطیلی دوباره کارخانه!
کارگران کارخانه کاشی اصفهان از تعطیلی خطوط تولید و بیکارشدن مجدد خود خبر دادند.
این کارگران که در سال جدید پس از ماهها تعطیلی، خودشان کارخانه را راهانداز ی کردند و با فروختن کاشی، مواد اولیه خریدند، بعد از حدود چهار ماه کار کردن بدون مدیرعامل و با سختی بسیار، دوباره بیکار شدهاند.
درهمین رابطه عضو شورای اسلامی کار این کارخانه به ایلنا می گوید: امروز قرار بود مجمع برگزار شود و تکلیف تعیین مدیرعامل کارخانه روشن شود. ولی برای چندمین بار سهامداران و هیات مدیره نیامدند و بار هم مجمع برگزار نشد.
وی با ابراز تاسف از این تعطیلی میگیود: ماهها خون دل خوردیم و با همت خودمان چرخ کارخانه را گرداندیم؛ سهامداران قرار بود ۲۵۰ میلیون تومان برای پرداخت دستمزد کارگران بدهند که ندادند؛ و در نهایت متاسفانه باز هم خطوط تولید تعطیل شد.
وی معتقد است سهامداران، مسئولان محلی و مقامات نمیخواهند فکری به حال کارخانه کاشی اصفهان و کارگران آن بکنند؛ او میگوید: به نظر میرسد دستهایی پشت این اتفاق ناگوار است؛ انگار عده ای دوست دارند کارخانه کاشی اصفهان بخوابد. او میگوید: سرنوشت چندصد کارگرِ کاشی اصفهان بی اهمیتترین چیز برای مسئولان است و برای سهامداران کارخانه و این جای بسی تاسف دارد.
رانندگان چوکای تالش هنوز از پیمانکار سابق طلبکارند/ کسی پاسخگو نیست
یکی از پیمانکاران پیشین بخش حمل ونقل کارخانه چوکای تالش همچنان بابت چهار ماه مطالبات معوقه به ۲۰ نفر از رانندگان این کارخانه بدهکار است.
شماری از رانندگان سرویسهای رفت و آمد کارگران کارخانه چوکای تالش در تماس با ایلنا از بدحسابی یکی از ادامه پیمانکاران پیشین این شرکت در مورد پرداخت مطالبات مزدی خود خبر دادند.
این گروه از رانندههای خودروهای استجاری شاغل در کارخانه چوکای تالش میگویند: که از حدود یک سال پیش تا پایان اردیبهشت ماه سال جاری (۹۶) تحت مسئولیت شرکت پیمانکاری (مریان سفر بزرگ تالش) به عنوان راننده سرویس ایاب وذهاب در کارخانه چوکای تالش مشغول به کار بوده اما از زمان خاتمه قرارداد پیمانکار، تاکنون هنوز نتوانستهاند مطالبات معوقه خود را از پیمانکار دریافت کنند.
در همین رابطه، یکی از کارگران راننده که نخواست نامش فاش شود، گفت: ما حدود ۲۰ نفر هستیم که از طریق شرکتهای پیمانکاری به عنوان راننده سواری، مینیبوس واتوبوس به جابجایی کارگران کارخانه چوکای تالش میپردازیم.
او با بیان اینکه سال گذشته قرار داد کار ما تا اردیبهشت ماه سال جاری با شرکت مریان سفر بزرگ تالش بود افزود: اگرچه بعد از خروج پیمانکار سابق قرار داد ما با یکی دیگر از شرکتهای پیمانکاری برای نقل و انتقال کارگران چوکای تالش ادامه یافته است اما هنوز بابت بخشی از مطالبات مزدی از کارفرمای سابق طلبکاریم.
او با بیان اینکه کارفرمای سابق همه صورت وضعیت های مالی خود را از کارخانه چوکای تالش وصول کرده است افزود: طبق قرارداد مدیریت شرکت پیمانکاری باید هر ماهه مطالبات مزدی ما را به همراه اجاره بهای خودروها در موعد مقرر پرداخت میکرد که در حال حاضر پیمانکار سابق چهار ماه از مطالبات مزدی مان را پرداخت نکرده و زمانی که پیگیر مطالبات خود از او میشویم کسی پاسخگوی نیست.
به گفته وی، جدا ازمعوقات مزدی، هیچ یک از شرکتهای پیمانکاری در زمان اشتغال پرداخت حق بیمه ما ۲۰ راننده را برعهده نمی گیرند و ما در طول فعالیت چند ساله شغلیمان بهرغم سختی کاری که داریم فاقد بیمه تامین اجتماعی هستیم.
طبق اظهارات رانندههای سرویس ایاب ذهاب در ماه هایی که پیمانکار پیشین سرویسهای ایاب ودهاب کارگران کارخانه چوکای تالش مزالبات صنفی مارا پرداخت نکرد رانندگان حتی پول بنزین مورد نیاز برای روشن کردن ماشینهای خود را نداشتند و با قرض گرفتن از دیگران به کار خود ادامه می دادند.
تجمع اعتراضی اهالی پتک باغملک نسبت به عدم صدور مجوز کشت تابستانه مقابل ساختمان استانداری خوزستان
پیش از ظهر یکشنبه ۱۸تیر،جمعی از اهالی روستای پتک از توابع باغملک دراعتراض به عدم صدور مجوز کشت تابستانه مقابل ساختمان استانداری خوزستان دراهواز تجمع کردند.
امروز درگزارشات آمد،بیش از ۲۰ نفر از اهالی پتک در اعتراض به آنچه که محدویت در کشت و کشاورزی در این روستا عنوان شده مقابل استانداری خوزستان دست به اعتراض زدند.
یک کشاورز این روستا گفت: هم اکنون فصل کشت تابستانه ما در روستای پتک بیگدلی است اما به ما مجوز کشت داده نمی شود.
وی که خواست نامش فاش نشود افزود: تنها منبع درآمد ما در این روستا کشاورزی و دامپروری است و شغل اصلی ما محسوب می شود.
وی با بیان اینکه نزدیک به ۲۰۰ هکتار زمین کشاورزی در این منطقه وجود دارد اظهار کرد: پس از درگیری های طایفه ای در این روستا، چهار حلقه از چاه های آب کشاورزی تخریب شد که امکان کشت در برخی زمین ها از دست رفته است.
یکی دیگر از تجمع کنندگان اظهارکرد: دولت به دلیل آنچه مسایل امنیتی عنوان می کند به اهالی این روستا مجوز کشت نمی دهد.
بنابراین گزارش این تجمع از ساعت ۱۰ در مقابل استانداری خوزستان آغاز شد و تا لحظه مخابره این خبر ادامه دارد؛ هنوز مسئول یا نماینده ای از استانداری برای پاسخگویی در جمع این افراد حاضر نشده است.
منطقه پتک از توابع شهرستان باغملک در شرق استان خوزستان واقع شده است. از هشت سال پیش اختلافاتی بین ۲ طایفه محمدی و محمدموسائی در این منطقه بروز کرده که حدود ۱۶ نفر از ۲ طرف در این درگیری ها کشته شده اند.
تجمع اعتراضی جمعی از دانشجویان و اعضای هیات علمی پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی شاخص پژوه دانشگاه اصفهان مقابل وزارت علوم برای چندمین بار
امروز یکشنبه ۱۸ تیرماه،جمعی از دانشجویان و اعضای هیات علمی پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی شاخص پژوه دانشگاه اصفهان در اعتراض به انحلال این پژوهشگاه و بلاتکلیفی دانشجویان در دریافت مدرک برای چندمین بار مقابل وزارت علوم تجمع کردند تا پاسخی برای بلاتکلیفی چهارماهه خود دریافت کنند.
محمودزاده رییس این پژوهشگاه صبح امروز در گفتگو با خبرنگاری با بیان اینکه در سال ۹۲ مجوز آزمایشی و در سال ۹۳ مجوز قطعی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری دریافت کردهایم، گفت: در حالی وزارت علوم رای به انحلال این پژوهشگاه داده است که بیش از ۵۰۰ نخبه پژوهشی کشور در آن مشغول به کار علمی دقیق هستند و انحلال این پژوهشگاه تمامی این ۵۰۰ نفر را دچار مشکلات فراوان خواهد کرد. وی ادامه داد: وزارت علوم در یک اقدام ناگهانی مجوز قطعی و رسمی پژوهشگاه را لغو و منحل اعلام کرد و دانشجویان ارشد و دکتری این پژوهشگاه را بدون هیچ دلیل قانونی به حالت تعلیق درآورد.
محمودزاده در ادامه ضمن گلایه از بی توجهیهای پی در پی مسئولان ذیربط به مطالبات این دانشجویان اضافه کرد: بیش از ۴ ماه است که این دانشجویان در بلاتکلیفی مطلق بسر میبرند و از وضعیت خود اطلاع دقیقی ندارند.
رییس این پژوهشگاه ضمن ابراز تاسف در رابطه با عدم توجه مسئولان وزارت علوم به تجمعات و پیگیریهای میدانی اظهار داشت: اکنون که چند هفته است در برابر وزارت علوم پیگیر مطالبات قانونی خود هستیم، نه تنها ما را در داخل ساختمان وزارتخانه راه ندادهاند، حتی از حضور چند دقیقهای در میان این دانشجویان نیز خودداری کردهاند و تاکنون هیچ مقام مسئولی از وزارت علوم حاضر به شنیدن حرفهای ما نشده است.
محمودزاده ادامه داد: متاسفانه با تعویض ریاست دانشگاه اصفهان در اسفند ماه ۹۲ مشکل آفرینی برای پژوهشگاه آغاز گردید و ریاست فعلی دانشگاه اصفهان اعلام کرده است که «من مصوبات ریاست قبلی، وزارتخانه دولت قبل و هیئت امنای قبلی دانشگاه را قبول ندارم لذا باید پژوهشگاه منحل گردد!». این در حالی است که تاکنون پژوهشگاه خدمات زیادی داشته و اعضای این پژوهشگاه هزینههای زیادی را متقبل شدهاند.
درهمین رابطه:
تجمع اعتراضی دانشجویان پژوهشگاه شاخص پژوه مقابل وزارت علوم
امروز۱۳تیر،حدود ۶۰ نفر از اعضای هیأت علمی و دانشجویان پژوهشگاه شاخص پژوه اصفهان، در مقابل ساختمان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تجمع کردند.
امروز درگزارشات آمد،پژوهشگاه شاخص پژوه در سال ۹۱ به تصویب وزارت علوم و هیأت امنای دانشگاه اصفهان رسید، اما در دولت جدید، بدون ارسال هیچ نامهای به پژوهشگاه شاخص پژوه اصفهان، وزارت علوم آن را در رسانهها منحل اعلام کرد.
هماکنون نیز دهها نفر از دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی ارشد و دکتری که درسشان تمام شده است، اعطای دانش نامههای آنها توسط وزارت علوم معلق شده است و تجمعکنندگان مشخصکردن وضع فعالیت پژوهشگاه را خواهانند.
مجتبی شریعتینیاسر معاون آموزشی وزیر علوم حاضر به پاسخگویی به تجمعکنندگان نشد و اعلام کرد: “در صورتی که فرصت کنم، ساعت ۵ بعد از ظهر امروز با شما صحبت خواهم کرد”.
کشته وزخمی شدن ۱۲کارگرفصلی بدنبال واژگونی وانت نیسان حاملشان
امروزیکشنبه۱۸تیر،براثر واژگونی وانت بار نیسان در روستای امیرحاجیلوی بخش ششده و قره بلاغ شهرستان فسا ۱۱ کارگر فصلی مجروح شدند و یک نفر جان خود را از دست داد.
این کارگران فصلی برای کار در بخش ششده و قره بلاغ به این منطقه عزیمت کرده بودند که به علت واژگونی وانت دچار حادثه شدند.
دکتر نجفی رئیس اورژانس شهرستان فسا گفت: با اطلاع از این حادثه پنج دستگاه خودروی آمبولانس و یک دستگاه اتوبوس آمبولانس به محل حادثه اعزام شد و مجروحان به بیمارستان فوق تخصصی ولی عصر فسا اعزام شدند.
محورقدیم فسا – داراب حد فاصل بخش ششده وقره بلاغ و محل حادثه از جمله حادثه ساز ترین محورهای شهرستان فسا است که معمولا هر ماه تصادفات مرگبار در آن رخ می دهد.
هیجدهم تیرماه۱۳۹۶
akhbarkargari۲۴۶۸@gmail.com