روشنفکران دینی و نقش آنها در عقب ماندن دموکراسی

در پیشدرآمد درخواست می کنم تا این پاسخ را به صورت مقاله منتشرش کنید. من به خاطر امنیتم فعلا با نام مستعار می نویسم خواهشم این است که این پیشدرآمد را در انتشار حذف کنید. سپاسگزارم
با سلام به شبنم یارداور و ف سخن. دوستان من بیست و نه سال در این سازمان به نهایت فاسد و به نهایت آدمکش و به نهایت دزد آدم فروش رزل و تروریستی مجاهدین بوده ام. ده سالی را حتما بر آن باور داشتم و کور بودم، کم کم چشمانم باز شد، خصوصا رابطه مسعود رجوی با زنان با نگاهی تیز بین و وسواسی و خناسی و در عین حال تحقیر آمیز نرانه بر دختران جوان و زیبا! از آن به بعد و خصوصا بعد از شکست فروغ جاویدان که چه فحشها و تحقیراتی که همه و خصوصا ما زنان که نشنیدیم، که همه ی مامقصر بودیم غیر از مسعود رجحوی و فرماندهان ارشد. حرفها و توهینهای بسیار زشت و زننده که حکایت از بیماری روانی تمامی فرماندهان مجاهد زن و مرد و در رائسشان مسعود رجوی که نثار ما نشد. او شکست مفتضحانه ی نظامی و پیش از آن ایدئولوژیکی و شکست بیشرفی و ناکاردانی و خیانت پیشگی خودش را در برابر ایران به گردن ما می انداخت و ما بردگان او شده بودیم بردگانی که او هر کاری را می توانست و هرکاری را می خواست با ما می کرد. او حتا از اینکه ما را گه سگ بنامد و یا حتا فحش های ناموسی زشت نثارمان کند و یا ما را به زندان بفرستد و از مردانمان جدا کند و مردان را از زنانشان جدا کند و محمد وار رفتار کند ابایی نداشت… و بعد از آن خودش شخصا از ما سوء استفاده کند هم کوچکترین تردیدی نداشت. کم کم که شک و تردید تمام وجود مرا و هزاران را فرا گرفته بود ما در گردابی از خشونت و تعفن گیر کرده بودیم که دورتا دورمان را بینهایتی از ظلم و جور شکنجه روحی و روانی جسمی فرا گرفته بود. دوزخ تمام و کامل. اینک هزاران مجاهد سابق خودشان را سوخته و پاک باخته و مغبون میدانند. اینان درجه بیشرفی سازمان مجاهدین را بسیار بهتر از شما ف سخن میدانند. اینان سوختگان اسلامی نابتر از اسلام ناب خمینی و پاسدارنش هستند. ما طرفداران این چهل ساله سازمان مجاهدین خلق مثل گندمهای خون پالایی بودیم که در لای دوسنگ سیاه اسلام ناب محمدی و تشیع سرخ علوی و شهید سازی حسینی گرفتار آمدیم و له شدیم و خونمان ریخته شد و به حساب شهیدان راه مسعود مریم ریخته شدیم و زندگیمان بر باد رفت. شاید زندگی بر باد رفتنی اینگونه در تاریخ بشریت سابقه نداشته باشد. شاید کسی که سازمان مجاهدین را با خمرهای سرخ مقایسه کرده درست نوشته باشد. اما من معتقدم که وضعیت ما بدتر بود. چرا که نزد خمرهای سرخ با وجود خشونت های فروان داستان، داستان خشونت فیزیکی و مرگ بود و تمام! اما مسعود و مریم رجوی و فرماندهان مجاهدین از آنجا که در غروری بیمار گرفتار شده بودند و از همه می ترسیدند برای همین این بیماری را روز به روز تقویت می کردند و در مرزهای ناشناخته ی روح و روان پریشان خودشان پیش می رفتند و عصاره ی آن همه بیماری را در روح و روان ما می چکاندند. من حتا عقیده دارم که مجاهدین بسیار بدتر از داعشین بوده و هستند…من به عنوان یکی از آن بیماران زن که اینک پنجاه و هشت سال دارم و جوانی و زیباییم را مورد تجاوز چهل ساله و تا آخر عمر می بینم باید بگویم که وجدانم آگاه این بیماری ست و هم بیماریم را در دست دارم و کنترلش می کنم. اما اعلام می کنم که ف سخن و شبنم یارداور حق دارند که از بیشرفی و خصوصا بیماری و بزهکاری و تبه کاری و خلاف کاری گسترده سازمان مجاهدین بترسند اما من رجای واثق دارم که مردم ایران اگر چه در تمامیت نود درصدی از این حکومت خونآشام روحانیون و مداحان به تنگ آمده اند اما و اما در مورد مجاهدین که خیانتکارترین گروه اسلامی هستند باید این ضدیت را در حد صددرصد دانست. در ضمن من اطلاع کامل دارم که حتا خانواده های کشته شدگانی که مجاهدین آنها را بنام خودشان ثبت کرده اند و گاهی درست هم بوده درصد بزرگیشان ضد این سازمان هولناک هستند. برای همین ف سخن و شبنم را دلداری میدهم که ما شاهدان سوخته با روح و بدنی جزغاله شده گواهی خواهیم داد که سازمان مجاهدین خلق ایران از فردای پیروزی انقلابی که ملایان و مداحان آنرا دزدیدند و اعلام جنگ مسلحانه در حقیقت نام و محتوای این سازما « سازمان مجاهدین ضد ملت ایران» شد. و در خیانتی عمیق و ریشه ای که بر ملت و کشور ایران وارد کرد، با همکاریش با صدام و ارتش بعثی و کشتار سبزی فروش و رختشوی و بقال و کشاورزانی که به فرزندان سربازا خودشان می کردند و اعلام آن قتل ها به عنوان اعدام انقلابی مهر تاییدی بر این ضد ایرانی بودنش زد. تا جایی که صدام از مسعود رجوی و تمامی فرماندهان مجاهدین به عنوان برادر و خوان خودش یاد می کرد. برای همه ی اینها و من به عنوان یک زن مجاهد سوخته، مجاهد باخته، مجاهد خیانت شده، مجاهعد تجاوز شده و مجاهد سابق اعلام می کنم که از این صحنه سازی ها و دروغپردازیها و این دکوراسیون های پر از زرق و برق نترسید. آنها به خوبی خودشان هم میدانند که مثل نقشی بر ورق کاغذند که با یک نهیب آتشی که از سینه من و مای سوخته بیرون می آید دود می شوند و به هوا می روند و نابود می شوند. آنهایی هم که از پشت صحنه این عروسکها و خصوصا از پشت این «عروسک بربی» اسلامی با آن لچک مضحک بر سرش او را کوکش می کنند به خوبی میدانند که دارند لعبت بازی می کنند و با اینها همگی به نوبت جلق و استمناء سیاسی می زنند. بر ایرانیان است تا همگی در یک اتحاد ی که یک نه بزرگ به اسلام سیاسی به روحانیون و مداحان و شاید اسلام است این پشیز مجاهدین جلقی را زیر بگیرند و هضمش کنند. من از رضا پهلوی در خواست دارم تا به جمع جمهوریخواهان بپیوندد یا دست کم در اعلاماتش پر واضح تر موضع بگیرد و از دیگران و همه گروههای سیاسی دعوت کند تا در جلسه ای هماهنگ کاری بشود. از گروههای سیاسی دیگر نیز تقاضا دارم تا با نه گفتن به تمامی تجزیه طلبان از همه ی گروهها که رضا پهلوی هم جزوشان است دعوت شود تا یک اتحاد نیرومند یک جانشین برای این نظام ضد انسانی اسلامی به مردم ایران پیشنهاد شود. شاید این ویروس ضد آزدی و این ویروس دروغ و ریا و قتل و آدمکشی و تروریستی اسلام ناب هم از نوعی ولایت مداری و مداحی و آخوندیش و هم از نوع مجاهد بازی و لچک برسریش بتواند گلبولهای این بدن زخمدیده ایران را بر ای دفاعی جانانه از آرادی و لاییسیته و جمهوریت آماده کند. اگر چنین کاری بشود از مجاهدین زندگی باخته و سوخته نیز در این نشست شرکت خواهند کرد. خواهیم کرد. زنده باد ایرانی جمهوری و لاییک و بدون تظاهر دین در میدان و کوچه و خیابان پارک و باغ. سرنگون باد پرچم اسلام خونریز .