رنگین کمان »

به دنبال نقد و رد تز گمراه کننده «همه با هم» که چند سال است بر اساس تجربیات و تفکرات بیان می کنم و اخیر در ارتباط با نوشته آقای نوری علا آنرا تکرار کردم، نظرات موافق و مخالفی ارائه شد که مرا علاقمند به ارائه مراتب زیر کرد.  وقتی عکس العمل ها را بررسی کردم در یافت من این شد: کسانیکه برای سرنگونی یا گذار از جمهوری اسلامی تجربه های این نوع اتحاد های نافرجام را دارند و نتایج تلخ کوشش های چندین دهه گذشته را برای ایجاد همبستگی، اتحاد، همگرائی، همسازی، جبهه و ... در این چهل سال گذشته را چشیده اند و همینطور هنوز در جستجوی راه حل برای رهائی از جمهوری اسلامی و ایجاد تغییرات بنیادی در جامعه هستند از آن استقبال کردند.  دسته دومی، که بدون شک دغدغه مردم و میهن را دارند و می خواهند هرچه سریعتر این رژیم را سرنگون کنند شاید در اثر کمک تجربگی آنرا رد کردند. از هر دو دسته سپاسگزارم. اعتقاد من بر این است که کسانیکه به  اتحاد های بزرگ اعتقاد دارند راه خود را بروند و برایشان آرزوی موفقیت می کنم. ماده ۱۳ این نوشته در مورد آنها نیز صادق است. اما کسانیکه از اتحاد های بزرگ نتیجه نگرفته اند هرگز سکوت ...