بیانیه جبهه ملی ایران- اروپا
هم میهنان گرامی،
در جبهه ملی ایران چه خبر است؟ این پرسشی است که بسیاری از هموطنان ما، و همچنین بسیاری از هموندان جبهه ملی برون از ایران از خود میکنند. پیش از پرداختن به پرسش بالا ضروریست نخست به چند نکته زیر اشاره شود:
۱- جبهه ملی ایران، از آغاز بنیانگذاری مرامنامه و نیز در منشور رسمی و مصوب آن، ضمن احترام به تمام دین باوران و معتقدین مذهبی، دین و هرگونه عقیده مذهبی را یک امر خصوصی شهروندان ایران دانسته و همواره خواهان جدایی کامل نهاد دین از دولت و حکومت بوده است. براینکه دکتر مصدق خود پایبند دین بوده، شکی نیست. ولی مصدق در دوره زمامداریش جلوی روحانیانی که قصد دخالت در امور دولت را داشتند، مانند آیت الله کاشانی، گرفته است و ضمن احترام به روحانیت به آنان هیچ نقشی در اداره امور کشور نداده است. دکتر مصدق قانونمدارانه و با صراحت، خودرا نخست وزیر همه مردم ایران بی توجه به گرایشهای مذهبی و فرقه ای میدانست و به آن عمل می کرد.
۲- از اینکه اسلام و بویژه مذهب شیعه نقش مهمی در فرهنگ پساباستانی ایران داشته، و اکنون پیروانش اکثریت جمعیت کشور را تشکیل میدهند هم تردیدی نیست؛ ولی دانستن شیعه بمثابه یکی از ارکان هویت ایرانی، یک عقیده خصوصی میباشد و ربطی به منشور و اساسنامه جبهه ملی ایران ندارد. جبهه ملی ایران مذهب را یک امر خصوصی می داند که جایگاهش در قلب مردم است نه در کرسی قدرت و وسیله دستیابی به ثروت. هیچگاه باورمندی به شیعه، شرط عضویت در جبهه ملی ایران نبوده است و اکنون هم نیست. ایرانیان پس از سقوط ساسانیان جدا از باورهای مذهبی یا غیرمذهبیشان همواره از تمامیت ارضی ایران پاسداری کرده اند و از اینرو وامدار هیچ شیخ و شاهی نبوده و نیستند.
۳- جبهه ملی ایران بر پایه منشور مصوب خود، یک سازمان دموکرات و پایبند به رای مردم بوده است، و اکنون هم جز این نیست. اگر دیدگاه یک هموند جبهه ملی درباره عاشورا مغایر با دیدگاه هموند دیگری باشد، این یک موضوع خصوصی است و وظیفه جبهه ملی و رهبریش نیست که پاسخگو باشد. بسیاری از دین آموختگان حوزه های فیضیه هم هستند (مانند شادروان احمد قابل) که رویداد عاشورا را به گونهای دیگر میبینند و این مراسم را نمی پسندند.
هموطنان آزاده،
پس از اعلام ارتداد جبهه ملی ایران از طرف آیت الله خمینی، تاکنون جبهه ملی هزینه سنگینی برای موجودیت «نیمه رسمی» خود پرداخته است. مدتهاست که از فعالیتهای جبهه ملی توسط عوامل درونی و یا بطور مستقیم از سوی خود وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی جلوگیری میشود. جلسات شورای مرکزی، که تنها مرجع تصمیم گیری در امور تشکیلاتی است، اجازه ندارد تشکیل شود، و کاری جز صدور اعلامیه هایی ادواری نمی توانند. هر ازگاهی که هیئت رهبری دل به دریا میزند و تصمیمی برای «جوان تر شدن»شورای مرکزی می گیرد، تحت فشار قرار می گیرد، و رییس شورا را وادار به انصراف می کنند. برای مثال، در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۳۹۲ آقای برومند طی اعلامیه ای تشکیل «شورای مهستان» جبهه را اعلام میکند و برای محکم بودن این تصمیم حتی یک فایل صوتی همراه مینماید، ولی پس از چندی زیر فشار وزارت اطلاعات که شدیدا با باز شدن جا در شورای مرکزی برای اعضای فعال و جوان مخالفت دارد، مجبور میشود بیانیه از پیش نوشته شدهای را امضا نماید. از اینگونه مثالهای مستند حتی اجبار به استعفا و بازداشت فعالان جوان و مسن در این سالها کم نبوده است. هرگاه عضوی از هیئت رهبری با بیانیه ای گویای وضع اسفناک کشور و خطرات پیش رو می نویسد، همچون بیانیه اقتصادی نوشته استاد دکتر علی رشیدی، او را دستگیر، محکوم و زندانی می کنند. با چنین مثالهایی میتوان نشان داد که چگونه وزارت اطلاعات با دخالت در امور داخلی جبهه ملی مانع فعالیت این سازمان میگردد.
اکنون هم «نظام» گروهی بنام «عماریون» را بجان جبهه ملی و فعالان آن انداخته، تا ادیب و شاعری ملی با ۹۰ سال سن را مجبور به واکنش علنی در برابر لغزش یک هموند برونمرزی وادارد و به اغتشاش و تفرقه بیشتر در جبهه ملی و اپوزیسیون دامن زند.
جبهه ملی ایران یک سازمان دموکراتیک است و برای بیان آزادنه و محترمانه عقاید هیچ فردی محدودیت نمی پذیرد.
پویا و پیروز باد مبارزات ملت ایران برای آزادی، استقلال و عدالت اجتماعی
پاینده ایران
جبهه ملی ایران- اروپا
چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۳