علی فیضی دولت آبادی
به امید آزادی برابری و تساوی حقوق انسان ها چه در بعد مادی چه در بعد انسانیت و حتی فراترازآن در دنیایی به زیبایی سرسبزو دوری وبری ازخشونت.جنگوتبعیض آری همواره می توانم این مقدمه را ادامه داده و با نگرشی روشن فارغ از هر گونه رقابت های نا متعارف همگی ما را درپیوندی زیبا جای داده وعشق و مساوات هدیه ی همدیگر نماییم حیوان ها را با نگاهی از ورای لذت جویی نگریسته و آنها را در فضای طبیعی شان آزاد رها ساخته و از آزادی لذت ببریم اعدام را در چنگ اهریمن تاریکی دفن کرده و فضای روشن حیات را به یکدیگر ببخشیم فقروبیماری را از دوش یکدیگر برداشته و حتی ترس مرگ را با لمس و انتقال انرژی تبدیل به عشق و زندگی نماییم آری می توانم اشک هایم قلم و کاغذم را خیس کرده و بنویسم و بنگرم و بیندیشم اما سرم را برگردانده به اطرافم می نگرم نمی توانم نفس بکشم آه از سینه ام برخواسته حلقومم را در بر می گیرد در دنیای واقعی می توانستیم نگاه چهره های سیاه و سفیدوزردوسرخ گندم گون لذت ببریم اما افسوس وصد افسوس جهان غرق در رقابتی بس ترسناک قدم در راه هلاکت خود برداشته تحجر در جوامع سنتی اختلاف طبقاتی در جوامع سرمایه داری انسان ها را در نوعی از خود بیگانگی با امکاناتی مافوق تصور به سوی نوعی انتحار کشانده دوستان من دیگر از دیدن فراوانی تکنولوژی و صنعت و تریبون ها همگانی خسته شدم زیرا اخبار جنگ و کشتار و فقر مرا افسون نموده به چه سوی گام می نهیم بیاییم بنگرییم دستهایمان را بسوی یکدیگر بیاویزیم و همدیگر را از وجود انسانیمان برکنیم زیرا ما از قبل در عصر جدید کامل ترین حقوق متعالی یک انسان و جهان پیرامونش را ترسیم کرد آری آن هم اعلامیه ی جهانی حقوق بشر میباشداما متاسفانه به این حقوق متعالی بها داده نمیشود و بعضی مواقع بلعکس در خلاف آن گام برداشته.خلاصه می کنم زیبایی را دریافته بخشش را سر لوحه کارهایمان قرار داده زیرا ما نمی توانیم میراث دنیا را بیش از این نابود گردانیم حداقل برای آینده گان زمینه ای مساعد فراهم نموده تا فرزندانمان از یاد سر افسوستکان ندهند.
نویسنده : علی فیضی دولت آبادی
به امید آزادی برابری و تساوی حقوق انسان ها چه در بعد مادی چه در بعد انسانیت و حتی فراترازآن در دنیایی به زیبایی سرسبزو دوری وبری ازخشونت.جنگوتبعیض آری همواره می توانم این مقدمه را ادامه داده و با نگرشی روشن فارغ از هر گونه رقابت های نا متعارف همگی ما را درپیوندی زیبا جای داده وعشق و مساوات هدیه ی همدیگر نماییم حیوان ها را با نگاهی از ورای لذت جویی نگریسته و آنها را در فضای طبیعی شان آزاد رها ساخته و از آزادی لذت ببریم اعدام را در چنگ اهریمن تاریکی دفن کرده و فضای روشن حیات را به یکدیگر ببخشیم فقروبیماری را از دوش یکدیگر برداشته و حتی ترس مرگ را با لمس و انتقال انرژی تبدیل به عشق و زندگی نماییم آری می توانم اشک هایم قلم و کاغذم را خیس کرده و بنویسم و بنگرم و بیندیشم اما سرم را برگردانده به اطرافم می نگرم نمی توانم نفس بکشم آه از سینه ام برخواسته حلقومم را در بر می گیرد در دنیای واقعی می توانستیم نگاه چهره های سیاه و سفیدوزردوسرخ گندم گون لذت ببریم اما افسوس وصد افسوس جهان غرق در رقابتی بس ترسناک قدم در راه هلاکت خود برداشته تحجر در جوامع سنتی اختلاف طبقاتی در جوامع سرمایه داری انسان ها را در نوعی از خود بیگانگی با امکاناتی مافوق تصور به سوی نوعی انتحار کشانده دوستان من دیگر از دیدن فراوانی تکنولوژی و صنعت و تریبون ها همگانی خسته شدم زیرا اخبار جنگ و کشتار و فقر مرا افسون نموده به چه سوی گام می نهیم بیاییم بنگرییم دستهایمان را بسوی یکدیگر بیاویزیم و همدیگر را از وجود انسانیمان برکنیم زیرا ما از قبل در عصر جدید کامل ترین حقوق متعالی یک انسان و جهان پیرامونش را ترسیم کرد آری آن هم اعلامیه ی جهانی حقوق بشر میباشداما متاسفانه به این حقوق متعالی بها داده نمیشود و بعضی مواقع بلعکس در خلاف آن گام برداشته.خلاصه می کنم زیبایی را دریافته بخشش را سر لوحه کارهایمان قرار داده زیرا ما نمی توانیم میراث دنیا را بیش از این نابود گردانیم حداقل برای آینده گان زمینه ای مساعد فراهم نموده تا فرزندانمان از یاد سر افسوستکان ندهند.
نویسنده : علی فیضی دولت آبادی
