قراردادهای ۳ ماهه و قصه پر غصه کارگران قمی
قراردادهای موقت کار، خروج کارگاه‌های کوچک و مناطق آزاد از شمول حمایت‌های قانون کار، پایین نگهداشتن دستمزد‌ها، اجرای سلیقه‌ای قوانین کار و تامین اجتماعی و… را می‌توان به عنوان چالش‌هایی یاد کرد که در سال‌های گذشته به دلیل بی‌توجهی نمایندگان وقت کارگری برای میلیون‌ها کارگر ایرانی ایجاد شده است.
نداشتن امنیت شغلی و ایمنی در محل کار
جواد مقدم یکی از جوانان تحصیلکرده قم که به مدت سه است در یکی از کارخانه‌های قم کار می‌کند می‌گوید: بزرگترین مشکل من نداشتن امنیت شغلی است.
وی با بیان اینکه از شغل خود راضی است، عنوان کرد: قرارداد من سه ماهه است و من نمی‌دانم در پایان قرارداد باز هم در همین شغل باقی خواهم ماند یا خیر.
مقدم با اشاره به اینکه با داشتن ۳۰ سال سن هنوز مجرد است بیان کرد: به علت نداشتن امنیت شغلی حتی جرات فکر کردن به ازدواج را نیز ندارم.
حسن وفایی یکی دیگر از کارگران قمی نداشتن ایمنی در محل کار را یکی از مشکلات کارگران دانست و گفت: رعایت ایمنی برای کار کارگران تنها زمانی اهمیت می‌یابد که کارگری دچار مشکلی ناشی از وسایل نامناسب محل کارش شود؛ توجهات لازم قبل از وقوع یک حادثه انجام نمی‌گیرد و حتما باید کارگری صدمه ببیند تا در مرکز توجه باشد.
زهره موسوی یکی از کارگران زن شاغل در شهرک صنعتی شکوهیه قم هم اظهار می‌کند: بسیاری از کارگران زن به دلیل دریافت حقوق کمتر در مشاغلی استخدام می‌شوند که اصلا مناسبشان نیست و نیاز به نیروی مردان دارد اما متأسفانه برخی کارفرمایان به این مسائل توجه نمی‌کنند.
منبع:فارس-۱۱دی- بخشی ازیک گزارش
