به شکنجه و آزار کارگران فولاد زاگرس پایان دهید – جعفر عظیم زاده
۲۱۱ کارگر فولاد زاگرس از ۱۸ تیر ماه سالجاری از کار خود اخراج شده اند. این کارگران بدون هیچ ادله قانونی و عرفی نزدیک به چهار ماه است بیکارند و از اول سال تا کنون دستمزدهای خود را دریافت نکرده اند. آنان همگی بیش از ۱۵ سال سابقه کار در این کارخانه دارند و تعداد چشمگیری از آنها هر کدام از ناحیه ای از بدن از چشم گرفته تا کمر و گوش و دست و پا در نتیجه نا امنی و شرایط سخت کار دچار آسیبهای شدیدی شده اند و بعلت عدم پرداخت دستمزدهایشان امسال فرزندان تعدادی از آنان از رفتن به مدرسه محروم شده اند. اخراج این کارگران چنان غیر قانونی بوده است که هم کمیسیون اصل نود مجلس و هم هیاتهای تشخیص و حل اختلاف در اداره کار شهرستان قروه رای به بازگشت بکار این کارگران و پرداخت کلیه معوقات آنان داده اند. کارفرمای این کارخانه علت همه ستم بر این کارگران را بازسازی کارخانه اعلام کرده است این در حالی است که کارفرما میتوانست با اتکا به ماده قانونی تغییر ساختار و بازسازی کارخانه و با طی مراحل قانونی آن در مدت کوتاهی با نظارت وزارت صنایع و تصویب آن در شورایعالی کار تا زمان بازسازی کارخانه همه این کارگران را به بیمه بیکاری متصل کند. اما معلوم نیست چه ریگی در کفش مدیر عامل این کارخانه و سهامداران آن وجود دارد که نه تنها حاضر نیستند از این ماده قانونی برای وصل کارگران به بیمه بیکاری استفاده کنند بلکه به غیر قانونی ترین شکلی ۲۳۰ کارگران این کارخانه را آواره خیابانها کرده اند.
تعجب آورتر از همه موارد فوق این است که صاحبان عمده سهام این کارخانه نهادهایی هستند که با پول کارگران بنا شده اند و متعلق به کارگران ایران می باشند. این نهادها شامل شستا و وزارت تعاون سابق است به عبارت دیگر در حال حاضر یکی از عمده ترین سهامداران این کارخانه خود وزارت کار است. به همین دلیل نیز هست که وزارت کار در همدستی با مدیر عامل کارخانه به شکل بسیار آزار دهنده و شکنجه گونه ای از سه روز پیش بارها این کارگران را به پای هیجان دریافت حداقلی از مطالباتشان برده و باز گردانده است. بار اول روز پنجم آبانماه مدیر عامل کارخانه با حضور در تجمع این کارگران در مقابل مجلس وعده یک فقره چک دو هفته ای را به آنان داد و پشت ورقه رای هیات حل اختلاف اداره کار شهرستان قروه با دست خط خود متعهد به اجرای کلیه آرای صادره در این رای شد و این مسئله بارقه امید لقمه نانی را در چشم کارگران فولاد زاگرس روشن کرد. اما نه تنها چکی داده نشد بلکه نامبرده با همکاری مجلسیان از درب پشتی مجلس بیرون رفت و خود را از دسترس کارگران خارج کرد. بدنبال این وضعیت کارگران به ستوه آمده فولاد زاگرس تجمع خود را به مقابل وزارت کار در خیابان آزادی کشاندند و بعد از ظهر دیروز با حضور مدیر عامل کارخانه و نماینده های کارگران و مسئولین وزات کار توافق شد تا ساعت ۲۴ دیشب مبلغ ششصد میلیون تومان از معوقات این کارگران به حساب آنان واریز شود و فیلم انجام چنین کاری از سوی مسئولین وزارت کار در مقابل چشمان کارگران با دادان ناهار ماهی در ناهار خوری سازمان تامین اجتماعی به آنان چنان ماهرانه بازی شد که کارگران از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدند، غوغائی به پا شده بود. آنان در محیط گرم ناهار خوری سازمان تامین اجتماعی و شکمی که پس از دو روز حضور در تهران و راستش بیشتر، ماهها گرسنگی کشیدن، سیر کرده بودند تلفن پشت تلفن به خانواده هایشان زنگ میزدند که پول گرفتیم. اما با گذشت ساعتی به آنان اعلام کردند مدیر عامل گفته است حقوق کارگران شاغل در کارخانه نیز می باید از محل همین ششصد میلیون تومان پرداخت شود. کارگران بشدت خشمگین شدند اما هیجان گرفتن پول بالاخره آنان را قانع به پذیرش این مسئله کرد و مقرر شد ۱۰ درصد از کل پول به حساب کارگران شاغل در کارخانه واریز شود.
با فرارسیدن ساعات آخر شب و عدم واریز پول به حسابهای کارگران، آنان مردد و مبهوت سر بر بالین گذاشتند و ساعت ۸ صبح امروز عازم محل وزارت کار شدند. بار دیگر در مقابل وزارت کار خوشحالی سرا پای وجود کارگران را در بر گرفت، اعلام شد چکها صادر شده است و قراراست تا ساعتی دیگر پول به حساب آنان واریز شود. اما با فرا رسیدن ساعت ۱۰ صبح اعلام کردند که می باید بخش دیگری از پول نیز به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز شود تا بیمه های کارگران برقرار گردد. همه کارگران یکدست و متحد به اعتراض پرداختند و اعلام کردند این مسئله طبق توافق مربوط به کارفرماست و ما اجازه نمیدهیم ریالی دیگر از این پول برداشت شود اما بار دیگر آنان قانع شدند و خوشحال و هیجان زده از اینکه تا دقایقی دیگر پول دست شان را میگیرد در کنار دیوارهای وزارت کار نشستند. تا اینجا مبلغ ششصد میلیون به ۵۰۵ میلیون تومان کاهش پیدا کرده بود با اینحال کارگران بسیار خوشحال و هیجان زده بودند. اما باز هم خبر بد دیگری در راه بود. حوالی ظهر اعلام شد پول به حساب شرکت واریز شده اما مدیر عامل کارخانه بخشی از آن را برداشت کرده است و فقط مبلغ ۴۸۰ میلیون تومان باقی مانده است. بار دیگر کارگران خشمگینانه به پا خواستند و طنین شعارهایشان در مقابل وزارت کار توجه مردم را به خود جلب کرد. اما همچون دفعات قبل کارگران مسئله پیش آمده را به جان خریدند و برای چندمین بار در کمتر از ۲۴ ساعت خوشحال و راضی از اینکه که همین الان پول به حسابشان واریز میشود در گوشه ای مشغول خوش و بش شدند.
آیا این پایان راه بود و همه چیز تمام شده و کارگران می توانستند با حداقلی از پول به آغوش خانواده های چشم انتطار خود در شهرستان قروه باز گردند؟ نه!! چنین نشد. حوالی ساعت ۱۶ به کارگران اعلام شد پول به حساب مسدود شده شرکت واریز گردیده و امکان انتقال آن به حساب کارگران وجود ندارد. در این لحظه هر کسی در مقابل این کارگران ظاهر میشد آماده تکه پاره کردنش بودند. آنان با وجودی مملو از خشم و انزجار شعار “وزیر سرمایه دار شرمت باد شرمت باد” را فریاد کشیدند و در ادامه شعار های دیگری از قبیل وزیر سرمایه دار استعفا استعفا- وزیر بی اقتدار، نوکر سرمایه دار را سر دادند و در فاصله کوتاهی در محاصره نیروهای انتظامی قرار گرفتند، اما کوتاه نیامدند و در دل این محاصره با قدرت بیشتری به شعار دادن ادامه دادند. این محاصره برای کوتاه آمدن کارگران موثر واقع نشد و بتدریج این نیروها از دور و بر آنان به داخل وزارت کار رفتند و بی تفاوتی به اعتراضات کارگران از سوی مسئولین وزارت کار بر فضای اعتراضی در مقابل وزارت کار حاکم شد. اما آنان دست بردار نبودند و در ساعتی( ۲۵/۱۸) که در حال پایان این چند خط نوشته هستم آنان همچنان در مقابل وزارت کار هستند و به نماینده های کارگران اعلام شده است تا دقایقی دیگر مبلغ سه ماه از حقوق معوقه بعلاوه حدود ۲۵۰ هزارتومان علی الحساب به کارگران پرداخت خواهد شد.
آیا چنین اتفاقی خواهد افتاد و شکنجه و آزار کارگران فولاد زاگرس از سوی مسئولین وزارت کار و مدیر عامل کارخانه پایان خواهد گرفت؟؟!!
جعفر عظیم زاده عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران– هفتم آبانماه ۱۳۹۲