حسن طالبی
امروز ۲۸ فوریه محمد مهدی آخوندزاده معاون امور بین الملل وزارت خارجه جمهوری اسلامی در اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل سخنرانی کرد. بر خلاف روند معمول که در این سطح وزیر خارجه یا مقامات بالاتر حضور می یابند،آخوند زاده با سمت معاونت وزارت خارجه شرکت کرد که به عقیده برخی تحلیلگران ناشی از انزوای روز افزون جمهوری اسلامی در شورای حقوق بشر سازمان ملل می باشد.
آخوند زاده که برخلاف سایر نماینده های جمهوری اسلامی سعی داشت با حفظ وجهه دیپلماتیک سخن بگوید،از وضعیت حقوق بشر در ایران طفره رفت و به درگیریهای سیاسی در کشورهای خاورمیانه پرداخت.
او در بخشی از سخنان خود نیز مدعی شد که جمهوری اسلامی در ارتقا وضعیت حقوق بشر کوشش می کند و خود را متعهد به رعایت حقوق بشر به عنوان میراث مشترک انسانها می داند.
وی گفت : حقوق بشر باید به عنوان میراث مشترک انسان ها نگاه شود و ایران التزام خود را به رعایت حقوق بشر اعلام میکند و احترام به کرامت انسانی و ارتقا وضعیت حقوق بشر بر مبنای همکاری با نهاد را به عنوان کشوری که از اعضای موسس سازمان ملل بوده و به عنوان امضا کننده اکثر عهدنامه های بین المللی است، در دستور کار دارد.
این ادعا در حالیست که دولت جمهوری اسلامی یکی از محکومین دائمی مجالس و محافل حقوق بشری بین المللی بوده است و از سال ۲۰۰۵ تاکنون اجازه ورود گزارشگران سازمان ملل را به ایران نداده است. و مخصوصا تلاشهای احمد شهید برای ورود به ایران و تهیه گزارش از وضعیت حقوق بشر در ۲ سال اخیر هیچ نتیجه ای نداشته است..
پیشتر در سال ۲۰۰۲ جمهوری اسلامی وعده هایی مبنی بر تمدید گزارشگر ویژه ایران در زمان آقای کاپیتورن داده و تا سال ۲۰۰۵ مجوزهایی برای گزارشگرهای موضوعی داده شد ولی از سال ۲۰۰۵ هیچیک از گزارشگران , به خصوص گزارشگر ویژه سازمان ملل , آقای احمد شهید اجازه و فرصت بازدید از ایران را پیدا نکرده اند.
آخوندزاده در ادامه با فرافکنی و نادیده گرفتن وضعیت مردم ایران گفت: حکومتهای خودکامه و مستبد منطقه باید به ندای مردمانشان گوش فرادهند و نباید اشتباهات گذشته را تکرار کنند. آخوندزاده در حالی این سخنان را بیان میکند که اعتراضات ملیونی مردم ایران به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸ به صورت قهر آمیزی سرکوب شده،تعداد زیادی در خیابانها کشته شده و بسیاری از رهبران معترضین هم اکنون در زندان بسر می برند ونامزدهای انتخابات نیز در حصر خانگی بسر می برند.
در روزهای اخیر هم تعداد زیادی از روزنامه نگاران وخبرنگاران اصلاح طلب بدون هیچ دلیل روشنی برای افکار عمومی دستگیر شده و در زندان بسر می برند.
در خصوص گذشته جمهوری اسلامی نیز هنوز پرونده های مفتوح زیادی مربوط به دهه ۶۰ در رابطه با اعدامهای دسته جمعی و ترورهای روشنفکران و سیاسیون در دهه ۷۰ هست که حکومت نتوانسته است پاسخ دهد. .
