محمود عنایت، نویسنده، مترجم و روزنامه‌نگار ایرانی
چشم از جهان فروبست.
به گزارش منابع خبری، محمود عنایت، دندان‌پزشک، روزنامه‌نگار، طنز‌پرداز، مترجم و ناشر مجله “نگین” روز گذشته پنج‌شنبه ٢٨ دی‌ماه هنگام ۸۰ سالگی در ایالت کالیفرنیای آمریکا از دنیا رفت.
محمود عنایت، زاده ١٣١١ در تهران بود که از ۱۸ سالگی وارد عرصۀ روزنامه‌نگاری شد.
وی نخستین فعالیت‌های سیاسی مطبوعاتی خود را با مقالاتی در روزنامه “شاهد” شروع کرد. در همان سال ۱۳۳۰ وارد دانشگاه شد و رشته دندانپزشکی را سه ساله به پایان رساند اما هرگز نه به مطب رفت و نه به بیمارستان.
وی بعد‌ها سردبیری نشریه ایران‌آباد را بر عهده گرفت و از اسفند ۱۳۳۴ سردبیری نشریه فردوسی را نیز عهده‌دار بود.
او در این نشریه با افرادی چون ابراهیم گلستان، جلال مقدم، فروغ فرخزاد، مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو و… که اکثراً از مخالفان شاه بودند، همکاری می‌کرد.
اوج‌گیری فعالیت‌های نهضت ملی او را که در جوانی از هواداران حزب ایران بود به‌طور کامل به نویسندگی کشاند تا سال ۱۳۴۴ که مجوز انتشار مجله “نگین” را گرفت که یکی از نشریات بسیار خواندنی و مؤثر در تاریخ مطبوعات معاصر است.
سرمقاله‌های محمود عنایت با عنوان “راپرت” در مجله نگین سبک ویژه‌ای داشت که انتقاد به دولت‌های وقت را در قالب حکایت و طنز مطرح می‌کرد
بسیاری از نویسندگان در عرصه‌های مختلف چون حمید عنایت، برادر دوقلوی محمود عنایت، علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، مسعود فرزاد، هوشنگ کاووسی، حسین‌علی هروی، مهدی پرهام، علی‌اصغر حاج‌سیدجوادی، موسوی گرمارودی و… با این نشریه همکاری می‌کردند.
سرمقاله‌های محمود عنایت با عنوان “راپرت” در این مجله سبک ویژه‌ای داشت که انتقاد به دولت‌های وقت را در قالب حکایت و طنز مطرح می‌کرد.
مجله نگین به صاحب‌امتیازی و سردبیری عنایت از سال ۱۳۴۴ تا ۱۳۵۸ منتشر می‌شد و مجله‌ای روشنفکری، منتقد و جریان‌‌‌‌ساز به شمار می‌رفت.
محمود عنایت در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی مسئول تهیه برنامه‌ای رادیویی به نام “پنج و سه دقیقه” بود که بعد‌ها به “همه روز، همین ساعت، همین جا” تغییر نام داد. این برنامه انتقاداتی را به حکومت وارد می‌کرد و برنامه‌ای پرطرفدار بود.
علی دهباشی، سردبیر مجله “بخارا” در مورد این شخصیت فرهنگی، نوشته است: “محمود عنایت بعد از توقیف نگین در سال ۱۳۵٩ خانه‌نشین شد و به ترجمه روی آورد و کتاب‌های «مهاتما گاندی و پیروان او» اثر و. د. مهتا، «کالبد‌شناسی انقلاب»، اثر کرین برینتن و «انسان در عصر توحش» اثر اِولین رید را به فارسی برگرداند.”
محمود عنایت با مرگ فرزند خود با عارضه قلبی روبه‌رو شد و برای معالجه و دیدار دیگر فرزندان به آمریکا سفر کرد و یک دوره طولانی در آمریکا ماند و انتشار نگین را مجددا آغاز کرد، اما نتوانست تا ۲۳ شماره تداوم انتشارش را حفظ کند. او همچنان می‌نوشت و ترجمه می‌کرد.
در مجله کلک و بخارا ترجمه‌ها و مقالاتی از این نویسنده وجود دارد.
عنایت در دوران نخست‌وزیری شاپور بختیار به‌عنوان مشاور وی انتخاب شد.
