م.سحر
اهریمن ار لباس ِاهورا به تن کند
انسانیت تدارکِ گور و کفن کند
ابلیس اگر به تختِ خدا تکیه کرد، زود
باغ و بهارِ بختِ ترا مَرغزن کند
با کاروانِ دین به جهنّم برَد ترا
وز برکهء بهشت تو، چاه ِلجن کند
ایمان، ز جهل و کینه به سر برنهد کلاه
وجدان، غلاف ِ پوستی از کرگدن کند
دزدان مُقدّسان و رذیلان، مُدبّران
دد بر سریر، سروری ِ مرد و زن کند
گلخانه غرق آتش و بلبل بُریده حلق
تا ذوق ِ جهل، گوش به خر در چمن کند
این روزگارِ ماست که اهریمنی ، خداست
فکری کدام زنده به حالِ وطن کند ؟
م. سحر ۱۷/۱۲/۱۲
مرغزن یعنی گورستان
هرکرا راهبر زغن باشد
گذر او به مرغزن باشد
رودکی
