کورش زعیم
سناریوی حملات جدید نرم افزاری علیه من چیز تازه ای نیست و من آشنایی کامل با انگیزه پشت آن دارم. البته در شرایط خطیر جاری کشور ما، اینکه در داستان من سال ۶۲ درست است یا سال ۶۳ و اینکه برادر من ملی بود یا چپ بود، اهمیت حیاتی دارد و باید وقت فعالان سیاسی و مدنی بجای پرداختن به اعدام های روزانه، نقض فاحش حقوق بشر، خفقان و خشونت و دیکتاتوری حاکم و وضع اقتصادی مردم ایران، و خطراتی که یکپارچگی کشور را تهدید می کند به این چیزها پرداخته شود که زعیم چهل سال پیش سال کجا بود یا نبود و فلان کار را کرد یا نکرد.
آنچه برای من جالبتر است اینست که در سال ۱۳۸۴، من بارها احضار، بازجویی و تهدید شدم، وقتی تاثیری نکرد، ناگهان این آقایان حمله نرم افزاری را به من آغاز کردند، سایت هایشان همگی هماهنگ با هم من را تحریم کردند و مطالب من را برداشتند و از آن سال به بعد هیچ یک از مطالب من را انتشار ندادند مگر اینکه در هجو من می بود. وقتی آن هم تاثیری نکرد، جمهوری اسلامی من را دستگیر و زندانی کرد.
دوباره در سال ۱۳۸۶، چون آدم نشده بودم بارها تهدید شدم، حتا یک تهدید را که رسانه ای شده بود آقایان به استهزا گرفتند که ساختگی بوده؛ وقتی اینها هیچ تاثیری نکرد، ناگهان این آقایان حمله نرم افزاری را به من آغاز کردند. این بار هم حملات آنان بی تاثیر بود و در پی آن من دستگیر و زندانی شدم. حتا هنگامی که در زندان بودم، آقایان دست برنداشتند و مقاله هایی علیه من نوشتند و من را به اسراییل و امریکا و شیطان رجیم وابسته کردند. جالب اینکه حتا جوانانی را که این حملات نرم افزاری را انتقاد می کردند یا پاسخ می دادند، احضار، تهدید یا زندان کردند.
امروز هم من خیلی نگرانم که چون تهدیدهایی مستقیم و غیرمستقیمی که دریافت کرده ام مبنی بر احتمال حمله به خانه ام و هشدار که محکوم به ۶ تا ۳۶ سال زندان خواهم شد، تاثیر چندانی نکرده، این آقایان برای سومین بار حمله نرم افزاری جدیدی را علیه من آغاز کرده اند. ترس من اینست که چون اینهم بی اثر خواهد بود، بزودی دستگیر و زندانی شوم. بنابراین، از دوستان و جوانانی که به من لطف دارند درخواست می کنم که برای امنیت خودشان هم که شده به هجویات پاسخ ندهند.
در دوره گذشته حملات آقایان، من در وبلاگ خود پیام دادم که لازم نیست از سوژه های پیش افتاده علیه من استفاده کنند؛ اگر با من تماس بگیرند من چنان سوژه های آبداری علیه خودم به آنها خواهم داد که سالها بتوانند خود را مشغول و خوانندگان را سرگرم کنند، چون من چیزهای بد بیشتری را از خودم می دانم تا آنها. در پایان سالگرد قتل برادرم را با تیرباران بدست جمهوری اسلامی به آقایان تبریک میگویم، می توانند از استخوانهایش انتقاد کنند.
با گرامیداشت
تهران – ۳ بهمن ۱۳۸۹
جامعه رنگین کمان
