هر که بینی ترقیی دارد – من بیچاره واترقیدم (از فرهنگ نظام ).

با درود با دیدن سخنان بانو ” مهشید امیرشاهی”دریافتم که زندگی در محیط ازاد و یا تحصیلات دانشگاهی نمی تواند تضمین کننده اگاهی و فرزانگی شخص باشد. مهشید امیرشاهی انچنان مصدق مصدق می کند که اگر کسی ایشان را نشناسد فکر می کند یا همکلاسی مصدق بوده یا از نزدیکانش. اگر توجه کنید می بینیم فعالیت سیاسی ایشان همگام با شر و شور ۱۳۵۷ اغاز می شود بله منظورم همان مقاله ایشان در روزنامه آیندگان با عنوان “کسی نیست از بختیار حمایت کند؟ است. یعنی در سن ۴۱ سالگی !! راستش یاد معلم ادبیاتم افتادم زیرا هرگاه می دید هر کدام از دانش اموزان بجای پیشرفت متوهم شده می گفت: از دست بوس میل به پابوس کرده ای – خاکت به سر ترقی معکوس کرده ای ! همانطور که می دانیم ترقی معکوس عبارت رندانه و طنزآلود تنزل است. القصه در این چمن چو بید مجنون – می بالم و در ترقی معکوسم !