با تشکر از مقالۀ بسیار مفید شماکه به شیوۀ واقع گرا مصیبت را به تصویر کشیده، وبی شک در این جا، باید پرچم ایران را باید به حالت عزا درآورد. با این وجود من به نظریه پردازی خانم مریم پناهی عضو کانون فرهنگی قویا اعتراض دارم که می گوید باید کودکان با استعداد را باز شناسی کرد…من به ایشان و تمام افرادی که از چنین نظریه ای دفاع می کنند و به همین ترتیب تمام والدینی که آرزومند داشتن کودکی استثنائی هستند، پیشنهاد می کنم که به جای این آرزومندی ها در پی ایجاد جامعه و نظام آموزشی استثنایی و با استعداد باشند. فرانسواز دولتو روانپزشک کودکان معتقد بود که همۀ کودکان با استعداد هستند… و به ولایت فقیه و تمام «نخبگانی» که ما گوسفندانشان هستیم، باید گفت که اگر یک لحظه به آنجایی که تکیه کرده اید معتقد هستید و اگر یک لحظه به این کاملترین قانونی که از آسمان نازل شده معتقد هستید، باید جواب این وضعیت را بدهید! با این وجود نباید فراموش کنیم که در استراتژی دفاعی دولت جمهوری اسلامی که شهادت حرف اوّل را می زند، چنین کودکانی بهترین سربازان هستند. البته شهادت طلبی و بزرگداشت آن تنها منحصر به جمهوری اسلامی نیست، در تمام طیف ها از چپ تا راست همه در تمنای چنین مرگی هستند. البته به مفهوم تاریخی شهادت باید آگاه بود، یعنی مرگی که باید موجب پیشرفت شود. به اعتقاد من این بینش جزء لاینفک طبقۀ بورژوازی معامله گر و وابسته می باشد که دشمن اصلی کار و خلاقیت و آموزش مفید است. یادمان نرود که همین جنبش سبز نیز به شکل گسترده از شهادت تجلیل به عمل آورده، البته با کمی تخفیف (هزینه کم). من با افراد سبز رنگی در پاریس گفتگو داشتم که او معتقد بود که اگر چند نفر بیشتر این ور و آن ور کشته می شدند جمهوری اسلامی حتما سرنگون می شد. پند و اندرزهای ژنرال محسن سازگارا که واقعا به حل المسائل های کلاسیک جنگ شهری پیوست که می خواست 200000 نفر را نیز در میدان آزادی جارو کند.
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
