شکارگاه، شعری از حسن حسام

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

پیش از آنکه

             سرش

                  تهی شوداز رو یا ،

با دو تا چشمِ ِخسته ی رعنا

از ردیفِ درختانِ خیس

                             می گذرد

تا آخرین نگاه بی تابش             

یله برغروب ِ شعله ورِ  شنگرف

بنشیند ،

برلا جورد ِ آسمانی

                        دریاوار !

سگ و شکارچیان اما

رهیابشان ،                          

مسیر تازه خون

                   و اشتیاق جنون است

آبش بده

          نکُش  

نفس می کشد هنوز  

آهوی ِ زیبای  تنهای ِزخمی

                             پاریس 28اوت 2017

شکارگاه، شعری از حسن حسام

مطالب مرتبط با این موضوع :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.