این روزها ایران مان مورد حمله ی بی رحمانه ای از درون و بیرون و از زمین و آسمان قرار گرفته است. مردمان سرزمین مان آواره شده اند.

وقتی گرسنگی استخوان می‌ساید و نان، رؤیایی دور و محال می‌شود فریادها بر آسفالت شهر طرحی خونین از بی‌عدالتی می‌کشند. شیون، صدای هر صبح است اشک، نمک روزانه‌ی

شعر و متن از : شادی سابُجی 1     الا ای حشمت در بند ! می دانی ؟ و می دانم نمی دانی ! 2    

پریا شعر و صدای احمد شاملو (خوانشِ کمتر شنیده شده‌ی شاملو از پریا – تابستان ۱۳۵۸ خورشیدی) فرید دهدزی احمد شاملو «پریا» را دوبار خوانش کرد. نَخُست‌بار تابستان

غزل ۱۷۶ بحر مجتث مثمن مخبون مقطوع مسبغ مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لان ۱- رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد

شعر و متن: شادی سابُجی 1 دلا ای دل دلا ! یاد ِ ابولفضلک مرا آرام نگذارد، 2 به یاد نیمی از آن جمجمه بودم که جایش بس

“هرگز از کاشانهی کرکس همایی برنخاست“ خاقانی آبانماه ۱۳۹۰ روزهای غریبیست روزهای حدیث و حکایت روزهای فحش و جنایت، روزهای بیوفایی و خیانت روزهای زشتیها، چپاول و غارت

با درود به دوستان با خبر شدم ” خُسرو فرشیدوَرد” شاعر و نویسندۀ گرانقدر در خانۀ سالمندان نیکان به دیار باقی شتافتند شعر زیبای ” این خانه قشنگ