5کارگر زندانی کارخانه مس خاتون آباد آزاد باید گردند
– پنج کارگر بیکار شده مس خاتونآباد همچنان در بازداشت هستند
-18 other incarcerated Khatoon Abad copper mine workers released on bail
5 detainees remain behind bars
– پرداخت قطره چکانی حقوق کارگران کارخانه سیمان جوین!
اخراج کارگران درصورت اعتراض!
– تجمع کارکنان آب منطقه ای زاهدان دراعتراض به عدم پرداخت 3ماه حقوق!
– آیا شرکت های پیمانکاری حقوق معوقه کارگران عسلویه را تا پنجم اسفند پرداخت خواهند کرد؟
– گزارشی درباره وضعیت 2500کارگر معادن البرز شرقی پس از واگذاری به بخش خصوصی!
– اطلاعیه کانون متحد کارگری «کمک» درباره تعیین حداقل دستمزد سال95کارگران
– مقایسه مزد ساعتی کارگران در ۱۶ کشور/ حقوق‌ها به دلار چقدر می‌شود؟
– مرگ دو کارگرجوان ساختمانی بر اثر انتشار گاز مونوکسید کربن
– مرگ یک کارگر لایروب در استخر فاضلاب اهواز
– مسمومیت غذایی 18 کارگر پرورش ماهی اهواز
– راهپیمایی معلمان و دانش آموزان مجارستانی دراعتراض به متمرکزسازی نظام آموزشی و افزایش جمعیت در مدارس
پنج کارگر بیکار شده مس خاتونآباد همچنان در بازداشت هستند
با وجود آزادی ۲۳ نفر از کارگران بازداشت شده مجتمع مس خاتونآباد، واقع در غرب استان کرمان، پنج نفر از کارگران همچنان در زندان به سر می‌برند.
رادیو بین الملل فرانسه 14فوریه:سمیه محمودی، وکیل کارگران مجتمع مس خاتون آباد، به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت که هر کدام از این 23 کارگر در روزهای گذشته با قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی از زندان شهر بابک آزاد شدند.
وی اضافه کرد که قرار است پنج کارگر زندانی دیگر، به زودی با قرار وثیقه آزاد شوند.
پیشتر اتحادیه جهانی صنایع (Industri ALL) با انتشار نامه‌ای خواستار رسیدگی به وضعیت کارگران مس خاتونآباد و بازگشت آنها به کار شده بود.
همچنین چندین تشکل کارگری دیگر ازجمله اتحادیه‌های کارگری فرانسه نیز با ارسال نامه‌های جداگانه خطاب به مقامات ایران، خواستار آزادی کارگران مس خاتونآباد شدند.
این کارگران اوایل بهمن‌ماه، به اتهام شرکت در تجمعات صنفی و اعتراض به تعدیل و بیکار شدنشان بازداشت شدند.
پیش از آن، مدیریت مجتمع مس خاتونآباد کارگرانی را که در آزمون تبدیل وضعیت استخدامی امسال موفق نشده بودند، اخراج کرده بود.
در این آزمون، وضعیت استخدامی تعداد 150 نفر از کارگران مجتمع مس خاتون آباد به قرارداد مستقیم تغییر کرد و حدود 130 نفر از آنان تعدیل شدند.
وکیل کارگران مس خاتون آباد گفته که پس از این اخراج گسترده، کارگران بیکار شده اعتراضات بسیاری را سازماندهی کردند که تاکنون همه بی‌نتیجه مانده است.
18 other incarcerated Khatoon Abad copper mine workers released on bail
5 detainees remain behind bars
February 14, 2016: According to various news agencies in Iran and abroad, the lawyer for the 28 detained Khatoon Abad copper mine workers announced on Saturday February 13, 2016 that 23 of these workers have thus far been released on bail. Each of these workers had to put up 50 million tomans as bail in order to secure their temporary release. This means that in addition to the 5 workers who had been released on February 8, 2016, 18 others were released from February 9th to 13th for a total of 23. Their lawyer, Ms. S. Mahmoudi, reported that the remaining five detained workers will soon be released as well.
Khatoon Abad workers had staged a series of protests after the Khatoon Abad Copper Mines, owned by the National Iranian Copper Industries Company, terminated 170 contract workers who had been promised permanent positions. On January 26, 2016, 28 workers were arrested during a protest, which prompted condemnations in Iran and internationally.
The unjust arrest of these workers triggered international solidarity campaigns which helped with increasing pressures on the Iranian government authorities to release the incarcerated workers. ILNA, which is a government-sponsored news agency, reported on the arrests of these workers and in a rare coverage highlighted the protest letter and a statement by the IndustriALL Global Union in support of the Khatoon Abad detainees (see here and here). This primarily had to do with the fact that the support by IndustriALL Global Union and other labour organizations had already been widely disseminated and publicized across Iran which proved to be very effective in terms of increasing support for the release of jailed workers. International solidarity is indeed especially crucial for workers in Iran because they don’t have their own independent and established unions or other workers’ organizations and most of their struggles particularly in cities other than Tehran take place in total isolation. We have witnessed that the number of protests by workers has been growing in recent months mostly for the payment of unpaid wages and job security. At the same time, IRI is exploring a wide range of practices in order to crush increasing workers’ protests by involving even its paramilitary forces like Basij (see here)
It’s also very imperative to emphasize that most of the Khatoon Abad detained workers will face charges and trials in future and the labour movement needs to be proactive in terms of gathering and sustaining more support for these fellow workers who got arrested and persecuted for demanding nothing but their most basic needs as human beings. IASWI will collect more information about these cases and will issue subsequent updates.
International Alliance in support of workers in Iran (IASWI)
February 14, 2016
PLEASE SEND protest letters demanding the immediate release of all arrested workers, directly to:
· Leader of the Islamic Republic
Ayatollah Sayed ‘Ali Khamenei
Twitter: @khamenei_ir (English) or @Khamenei_fa (Persian)
Email: info_leader@leader.ir
· President of the Islamic Republic of Iran
Hassan Rouhani
Email: media@rouhani.ir
Twitter: @HassanRouhani (English) and
@Rouhani_ir (Persian)
· The Judiciary of the Islamic Republic of Iran – High Council of Human Rights
· Permanent Mission of the Islamic Republic of Iran to the United Nations
Email: iran@un.int
International Alliance in support of workers in Iran (IASWI)
February 14, 2016
پرداخت قطره چکانی حقوق کارگران کارخانه سیمان جوین!
اخراج کارگران درصورت اعتراض!
هر5ماه یکباربخش ناچیزی از حقوق کارگران کارخانه سیمان جوین پرداخت می شود واعتراض کارگران منجربه اخراج آنها خواهد شد.
به گزارش25بهمن مهر،کارگران شاغل درکارخانه سیمان جوین هر ۵ ماه یک باردرصد ناچیزی از حقوق برخوردارمی شوند و هر نوع اعتراض ان ها منجر به اخراج خواهد شد.
پایان سال که می شود از تمامی کارگران تعهد محضری گرفته می شود که هم عیدی گرفته اند و حقوقشان نیز برابر با مبالغ تعیین شده سازمان کار، رفاه و تامین اجتماعی دریافت شده است.
کارخانه سیمان جوین در دو کیلومتری روستای الله آباد قراردارد.
روستای الله آباد در فاصله ۲۱ کیلومتری شهرستان جغتای سبزواردر استان خراسان رضوی واقع شده است.
درهمین رابطه:
اعتصاب کارگران سیمان جوین(جغتای)
کارگران کارخانه سیمان جغتای در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق معوقه و حق بیمه خود دست به اعتصاب زدند.
به گزارش1خرداد1393نسیم جوین،کارگران کارخانه سیمان روز سه شنبه در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق معوقه و حق بیمه خود دست از کار کشیده و مقابل سوله های محل کار خود تجمع کردند.
کارگران کارخانه سیمان می گویند ۸ ماه است که حق بیمه آنها پرداخت نشده و دفترچه های درمانیشان فاقد اعتبار است.
برخی از کارگران بعلت فاقد اعتبار بودن دفترچه های درمانی خود، متحمل هزینه های درمانی سنگین شده اند که نه کارخانه پاسخگوی آنهاست و نه تامین اجتماعی و نیز امکان استفاده از استراحت های استعلاجی را از دست داده اند.
امروز(پنجشنبه) با اعتصاب رانندگان بونکر حمل سیمان، اتفاقات کارخانه وارد فاز جدیدی شد، رانندگان در اعتراض به خاکی بودن ۲کیلومتر از جاده فراشیان به کارخانه که از بین مزارع هندوانه و خربزه کشاورزان این روستا عبور می کند، از بارگیری سیمان و حمل آن امتناع کردند.
بیش از یک سال است مسئولین کارخانه وعده آسفالت۲ کیلومتر باقیمانده این جاده را به کشاورزان و رانندگان داده اند اما خلف وعده آنها باعث شده کشاورزان روستای فراشیان برای جلوگیری از آسیب رسیدن به مزارع خود در این مسیر خاکی سرعت گیرهای خودساخته طراحی کنند که این امر موجب نارضایتی رانندگان شده است.
گفتنی است در چند سال اخیر کارگران کارخانه سیمان برای وصول حقوق و مطالبات خود برای چندمین بار است که دست به تجمع و اعتصاب می زنند ولی در سایه مسامحه مسئولین شهرستان و و عدم حمایت رسانه ها راه به جایی نمی برد و حتی با اخراج برخی از کارگران پاسخ داده می شود.
تجمع کارکنان آب منطقه ای زاهدان دراعتراض به عدم پرداخت 3ماه حقوق!
روز24بهمن ماه،جمعی از کارکنان آب منطقه ای زاهدان در اعتراض به پرداخت نشدن 3ماه حقوق معوقه خود در اداره آب منطقه ای سیستان و بلوچستان تجمع کردند.
به گزارش25بهمن عصرهامون، روز گذشته جمعی از کارمندان آب منطقه ای شهرستان زاهدان به دلیل آنچه که پرداخت نشدن حقوق 3 ماهه خود نامیدند نسبت به این موضوع اعتراض کردند.
کارمندان آب منطقه ای سیستان و بلوچستان پس از نا امیدی از وعده‌های داده شده در اداره آب منطقه ای سیستان و بلوچستان تجمع کردند و خواستار پیگری معوقات خود شدند.
مدیر آب منطقه‌ای سیستان و بلوچستان در پاسخ به اعتراض جمعی از کارمندان به پرداخت نشدن حقوق خود گفت: همه دستگاه معوقات دارند و این مطالبات پرداخت می شود.
وی با بیان اینکه تخصیص حقوقی آماده است، ادامه داد: تاخیری در پرداخت مطالبات کارمندان بوده است که در حال پرداخت است.
آیا شرکت های پیمانکاری حقوق معوقه کارگران عسلویه را تا پنجم اسفند پرداخت خواهند کرد؟
کارگران عسلویه نگران اجرایی نشدن دستور کتبی ارسالی وزارت نفت به کارفرمایان شرکت‌های پیمانکاری مبنی بر لزوم پرداخت معوقات مزدی قبل از پنجم اسفندماه هستند.مسئولان می گویند این دستور حتما اجرایی می شود.
به گزارش25بهمن ایلنا،جمعی از کارگران پیمانکاری عسلویه از احتمال اجرایی نشدن دستور کتبی وزارت نفت به شرکت‌های پیمانکاری مبنی بر لزوم پرداخت معوقات مزدی قبل از پنجم اسفندماه ابراز نگرانی کردند.
این کارگران می‌گویند با توجه به نزدیک شدن به پنجم اسفند و با در نظر گرفتن این مساله که در برخی پروژه‌ها کارگران چندین ماه معوقات مزدی دارند این نگرانی شدت گرفته است.
به گفته فعالان کارگری پارس جنوبی اهمال کارفرمایان در اجرای این دستور میتواند کارگرانی را که بابت چندین ماه معوقات مزدی از پیمانکاران خود طلبکارند به برپایی اجتماعات اعتراضی وادار کند اما در مقابل این نگرانی هم وجود دارد برخی پیمانکاران با دستاویز قراردادن این اعتراضات از آن برای تعدیل و قطع همکاری احتمالی با کارگرانی استفاده کننده که ممکن است به دلیل مشکلات مالی خود و خانوادهایشان از بابت معوقات مزدی خود معترض شوند.
در همین رابطه یک مقام مسئول در پارس جنوبی ضمن تایید نگرانی کارگران گفت: این دستور کتبی، مصوبه کمیسیون کارگری منطقه پارس جنوبی و یک تاکید موکد و لازم الاجراست و بایستی بر اساس این دستور معوقات کارگران تا قبل از پنجم اسفند پرداخت شود.
وی افزود: بدون تردید با پیمانکاران خاطی و شرکت‌هایی که این دستور را نادیده بگیرند به شدت برخورد خواهد شد.
وی در پایان گفت: این دستور تا کنون در برخی از فاز‌ها از جمله فاز ۱۷ و ۱۸ تقریبا اجرایی شده و در فازهای دیگر نیز بایستی در روزهای آینده اجرا شود.
گزارشی درباره وضعیت 2500کارگر معادن البرز شرقی پس از واگذاری به بخش خصوصی!
یک هزار کارگر در بخش دولتی و یک هزار و ۵۰۰کارگر در معادن واگذارشده به بخش خصوصی در مجموعه البرز شرقی شاهرود کار میکنند شرکتی که قدمتش به بیش از ۶۰سال می‌رسد و با ظرفیت تولید ۲۵۰هزار تن زغال‌سنگ در سال، یکی از افتخارات سالهای دور شرق کشور و استان سمنان محسوب می‌شد اما امروز از این غول تولید زغال‌سنگ شمال شرق کشور، جز کلاف سردرگم مشکلات که مسئولان مدام آن را با وارسی‌های اشتباه، حل نشدنی میکنند، نمانده است.
این روزها از عمق معادن شرکت البرز شرقی به‌عنوان تأمین‌کننده بخش عظیمی از زغال‌سنگ کشور، صدای خوشی به گوش نمی‌رسد و مشکلات معدنچیان به روی زمین آمده است.
البرز شرقی را شاید بتوان یکی از کهن‌ترین و درعین‌حال بزرگترین مجموعه‌های تولید زغال‌سنگ و سوخت موردنیاز برای صنایع ذوب‌آهن و یا فولاد کشور دانست مجموعه‌ای که تولیداتش سال‌هاست به کمک اصفهانی‌ها می‌آید تا تن سخت آهن را ملایم کنند و از آن چرخ صنعت بسازند اما این روزها چرخی که در البرز شرقی باید بچرخد، مدت‌هاست از کوک خارج‌شده است تا جایی که امروز کارگرانش تیتر رسانه‌های محلی استان سمنان هستند.
کارگران این مجموعه اما یکی از سخت‌ترین مشاغل را پیشه کرده‌اند و تا به امروز کمترین توجهات را از سوی مسئولان شاهد بوده‌اند تا جایی که دیگر دست از کار کشیدنشان در یک سال از تعداد انگشتان دودست هم بیشتر شد اما برای پرداختن به مشکلات کارگران این مجموعه اعم از دریافت نکردن حقوق و معوقات تا بیمه ، ابتدا باید به معرفی این مجموعه بپردازیم.
معرفی مجموعه معدنی البرز شرقی
البرز شرقی تحت عنوان سازمان معدنی منطقه شاهرود، دامغان برای نخستین بار در سال ۴۸ نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت . زمانی که برای نخستین بار اکتشاف در کوه‌های جنوب شرقی شاهرود و شمال غربی دامغان توجه مسئولان را به خود جلب کرد و پس از بررسی‌های فراوان درنهایت البرز شرقی در سال۵۶ از دل همان سازمان منطقه‌ای شاهرود، دامغان، سر برآورد.
شرکتی که امروز و تا پیش از بحران مالی سالهای اخیر معادن منطقه طزره در جنوبی‌ترین نقطه شاهرود و هم‌مرز با شهرستان دامغان را به رامیان در استان گلستان به طول بیش از ۳۰۰کیلومتر، متصل می‌کرد و زغال‌سنگ موردنیاز صنایع ذوب کشور را از دل کوه‌های دامنه جنوبی البرز بیرون می‌کشید.
البرز شرقی چهار بخش عمده را در دل خود جای‌داده است، منطقه‌ای زغال خیز به نام «تخت» که از ستاد این مجموعه واقع در شاهرود ۱۷۰کیلومتر فاصله دارد و در دل جنگل اولنگ، شاهرود را به رامیان در استان گلستان متصل می‌سازد و از این منطقه معدنی بالغ‌بر ۲۶۰کارگر، سرکارگر، مهندس، مدیر و مسئول ارتزاق میکنند همچنین دومین منطقه، رضی در فاصله ۹۵ کیلومتری ستاد مرکزی شرکت و ۳۰ کیلومتری شهرستان رامیان از توابع استان گلستان نام دارد که جزو محدوده زغال خیز اولنگ محسوب شده و از سال۶۰مراحل شناسایی و اکتشاف آن آغاز و در سال ۶۸ عملیات استخراج زغال‌سنگ آن آغازشده است.
معدن طزره دامغان سومین منطقه از این مجموعه و شاید معروف‌ترین آنها است که تونل مادر آن در سال ۵۲ حفر و توان تولید سالانه ۳۵هزار تن زغال‌سنگ را دارد، و درنهایت کارخانه زغال شویی البرز شرقی است که از سال ۵۲ در زمینی به مساحت حدود یک هزار مترمربع احداث و فعالیت خود را آغاز کرده و با توان تولید ۱۰۰ تن کنسانتره زغال‌سنگ در ساعت، تنها واحد تولید زغال‌سنگ کنسانتره در منطقه است.
مشکلات البرز شرقی از کجا آغاز شد
برای رسیدن به پاسخ این سؤال که مشکلات البرز شرقی از کجا آغازشده است با محمدعلی قرایی کارشناس اقتصاد و مطلع در مسائل البرز شرقی به گفتگو نشستیم؛ وی ریشه بسیاری از مشکلات این شرکت را تحریم‌ها و کاهش تولید کارخانه ذوب‌آهن اصفهان می‌داند و می‌گوید: باوجود شرایط اقتصادی پدید آمده از اوایل سال۸۶، ذوب‌آهن اصفهان نیز مانند برخی دیگر از کارخانه‌های تولیدی کشور با مشکل کاهش تولید روبرو شد و ازاین‌روی کاهش خرید مواد اولیه را در دستور کار قرار داد تا تولیدات البرز شرقی با بحران بازار روبرو شود.
این کارشناس اقتصادی ادامه میدهد: از زمانی که طرف اصفهانی ماجرا به البرز شرقی اعلام داشت که مواد اولیه موردنیاز ذوب‌آهن این شهر دچار مازاد انبارشده است و دیگر زغال‌سنگ تولیدی را نمی‌خواهد، این مجموعه با مشکلات عدیده‌ای روبرو شد که امروز و پس از گذشت هشت سال عواقب آن مشهود و مشکل ساز است .
قرایی در پاسخ به این سؤال که آیا شرکت دیگری در کشور خریدار محصولات تولیدی البرز شرقی نبود، ادامه داد: ۹۵درصد تولیدات البرز شرقی به اصفهان صادر می‌شود و زمانی که طرف اصفهانی دپوی مواد اولیه را در انبارهایش مشاهده کرد، دیگر تولیدات البرز شرقی را نخرید و این آغازی شد بر ماجرای عجیب‌وغریب البرز شرقی.
ماجرای واگذاری البرز شرقی چه بود؟
زمانی که البرز شرقی با مشکلات و بحرانهای مالی ازجمله کاهش خرید شرکت ذوب‌آهن اصفهان و عدم توانایی در پرداخت حقوق کارکنان روبرو شد مسئولان استانی و شهرستانی، سه‌راه پیش روی خود دیدند؛ نخست افزایش سرمایه این شرکت و خروج از بحران مقطعی، دوم انحلال این شرکت و اتمام همه‌چیز و راه سوم واگذاری البرز شرقی به بخش خصوصی که درنهایت راه سوم انتخاب شد اما مشکل کار اینجا بود که این واگذاری درنهایت معکوس جواب داد و خود، مزید مشکلات شد.
مدیرعامل البرز شرقی درباره این واگذاری هم‌زمان با یازدهم بهمن‌ماه۹۴، گفت: زمانی که مسئولان به فکر واگذاری این شرکت بودند، زیان انباشته البرز شرقی از سرمایه آورده آن بیشتر بود که می‌بایست طبق اصل۱۴۱قانون، شرکت یا منحل می‌شد و یا افزایش سرمایه می‌داد که متأسفانه مسئولان در عین ناباوری راه سوم، تحت عنوان واگذاری را در پیش گرفتند.
حسین ربیع نژاد آغاز فعالیت زغال‌سنگ در شرق رشته‌کوه البرز را مربوط به سال ۴۹ و همراه با فعالیتهای اکتشافی برشمرد و بابیان اینکه نخستین واگذاری‌ها از سال ۸۲ آغازشده است، خاطرنشان کرد: با ادامه این روند تا سال ۸۹، نیمی از فعالیت در اختیار بخش خصوصی قرار گرفت، ۴۰ درصد را شرکت‌های پیمانکار وابسته و ۱۰ درصد باقیمانده را نیز نیروهای شرکت انجام می‌دادند همچنین با ابلاغ دستور‌العمل معاون اول رئیس‌جمهور وقت در سال ۸۹ مبنی بر لغو قرارداد پیمانکاران، هزار و ۱۰۰ نفر به‌صورت نیروهای قراردادی به بدنه شرکت اضافه شدند.
واگذاری البرز شرقی به شهرداری آخرین گام بود
مدیرعامل البرز شرقی به آخرین مرحله واگذاری این شرکت نیز اشاره کرد و گفت: دست‌آخر ۹۵ درصد از سهام معادن این شرکت در سال ۹۳ به ذوب‌آهن اصفهان واگذار و پنج درصد باقیمانده نیز طبق قانون، بجای سهام عدالت به‌صورت سهام ترجیحی به کارگران و کارکنان شرکت تعلق گرفت، همچنین در مرحله بعد این واگذاری نیز زمین شرکت هم به مزایده گذاشته و درنهایت شهرداری شاهرود برنده آن شد.
ایراد واگذاری البرز شرقی کجا بود؟
همان‌طور که مدیرعامل البرز شرقی مطرح کرد، این مجموعه طی چند مرحله واگذار شد اما سؤال اساسی این است که درنهایت ایراد کار واگذاری کجا بود که مشکلات پیاپی بر سر این واحد تولیدی فروریختند.
در ابتدا باید گفت پیش از واگذاری البرز شرقی به شهرداری طی جلسه‌ای با حضور طرفین مقرر شد تا فهرستی از اموال غیرمنقول مجموعه البرز شرقی برای ارائه به شهرداری تنظیم شود اما لیست ۵۰۰ صفحه‌ای اموال البرز شرقی، چیزی نبود که بتوان آن را ظرف مدت یک هفته تنظیم و آماده کرد لذا کارشناسان این مجموعه در همین مدت کم ایرادهای بسیاری بر قیمت پیشنهادی ابتدایی سازمان خصوصی‌سازی، وارد دانسته و به قول ربیع نژاد مدیرعامل این مجموعه، به قیمت پیشنهادی اعتراض کردند.
درنهایت سازمان خصوصی‌سازی کشور پس از بررسی شکایت البرز شرقی در روز چهارم خردادماه۹۳، قیمت موردنظر را اصلاح و آگهی مزایده البرز شرقی را با بهای ۵۱میلیارد و ۵۰۲میلیون تومان منتشر می‌سازد.
واگذاری یعنی حرکت به ورطه نابودی
دست از کار کشیدن کارکنان البرز شرقی این روزها آن‌قدر تکرار شده که تجمع دهم بهمن‌ماه کارکنان این مجموعه به‌واقع مشخص نیست چندمین گردهمایی اعتراضی کارکنان این مجموعه است اما نکته مشخص دراین‌بین، حرف واحد همه کارکنان درباره تضییع حقوق، دریافت نکردن معوقات، پنج درصد سهام عدالت و اوضاع بد مالی است هرچند بسیاری از این کارکنان واگذاری به بخش خصوصی را نیز غیرقانونی و مزید مشکلات می‌دانند.
مشکلات دریافت حقوق کمرشکن است
شنیدن روایت کارگران و کارکنان معادن البرز شرقی درباره مشکلاتشان خالی از لطف نیست، حسین بای یکی از کارکنان البرز شرقی و زاده آزادشهر است که در معدن طزره کار میکند و درباره مشکلات معیشتی خود و همکارانش می‌گوید: بسیاری از ما، سه ماه به سه ماه حقوق نمی‌گیریم و همچنان از تابستان مطالبات پرداخت‌نشده داریم و دراین‌بین مسئولان به دادمان نمی‌رسند.
وی ادامه میدهد: حقوق ما را برای سه ماه پرداخت نمی‌کنند و در ماه بعد یک ماه از معوقات ما واریز می‌شود و درنهایت سه ماه دیگر باید منتظر بمانیم این رویه‌ای است که از ۱۴ ماه پیش برای من و همکارانم آغازشده و تاکنون ادامه دارد البته برخی دیگر از کارگران باسابقه در این معدن هستند که دریافت نکردن حقوق و مطالباتشان به بیست ماه نیز می‌رسد و شاید در طول این مدت تنها چهار ماه را دریافت کرده‌اند.
علیرضا، دیگر کارگر معدن طزره به جو نامناسبت کاری در مجموعه معادن اشاره میکند و می‌گوید: دودسته کارگر در اینجا وجود دارد پیمانی و قراردادی که بین این دودسته کارگر تفاوت‌های بسیاری می‌گذارند برخی از آنها با سفارش قراردادی شده‌اند و حتی باوجود نیمی از کار سایرین، حقوق بیشتری دریافت میکنند و من امروز با چهار سال سابقه کار، تمامی حقوقم به ۹۰۰هزار تومان نمی‌رسد حال خود شما باشید جلوی همسر و بچه‌هایتان چه می‌توانید بگوئید؟
سهام عدالت بی عدالتی آورد
دیگر کارگر معدن طزره که می‌گوید ۱۸سال سابقه کار دارد درباره مشکلات البرز شرقی گفت: این مجموعه مشکل مدیریتی دارد و از سوی دیگر هرکس در شهرستان آمد، از البرز شرقی برای خود پلی ساخت و دست‌آخر من هنوز در انتهای تونل مادر در عمق ۹۰متری از سطح زمین باید گرد زغال در ریه میهمان سازم و هر چهل روز به پزشک مراجعه کنم تا درنهایت روزی ریه خود را از دست بدهم.
از سوی دیگر اعتراضات کارگران البرز شرقی در سه شهرستان مینودشت، دامغان و شاهرود همواره با پادرمیانی مسئولان ختم شده است و در آخرین نمونه پیش از ظهر یکشنبه، دهم بهمن‌ماه۹۴، ناصر مجد فرماندار دامغان در سالن تأمین اجتماعی این شهرستان به میان کارگران رفت و از آنها خواست تا با صبر و حوصله بیشتر به انتظار رفع مشکلات باشند.
استاندار سمنان اما در واکنش به ماجرای البرز شرقی تا کنون موضع خاصی نگرفته است. خباز در پاسخی کوتاه گفت: مسئولان برای رفع مشکل البرز شرقی در حال تلاش هستند و امیدواریم این موضوع به زودی مرتفع شود.
محمدرضاخباز درباره این موضوع که کارگران البرز شرقی تا چه زمان می بایست منتظر رفع مشکلات باشند، ابراز داشت: امیدواریم هرچه زودتر این ماجرا حل شود.
یک هزار کارگر در بخش دولتی و یک هزار و ۵۰۰کارگر در معادن واگذارشده به بخش خصوصی در مجموعه البرز شرقی شاهرود کار میکنند شرکتی که قدمتش به بیش از ۶۰سال می‌رسد و با ظرفیت تولید ۲۵۰هزار تن زغال‌سنگ در سال، یکی از افتخارات سالهای دور شرق کشور و استان سمنان محسوب می‌شد اما امروز از این غول تولید زغال‌سنگ شمال شرق کشور، جز کلاف سردرگم مشکلات که مسئولان مدام آن را با وارسی‌های اشتباه، حل نشدنی میکنند، نمانده است.
بخشی ازیک گزارش مهر بتاریخ25بهمن
اطلاعیه کانون متحد کارگری «کمک» درباره تعیین حداقل دستمزد سال95کارگران
حداقل دستمزد باید جوابگوی معیشت یک خانواده ی کارگری باشد و از خوراک و پوشاک و مسکن و درمان و آموزش تا بهداشت و ورزش و تفریح و بازتولید نیروی کار را شامل شود. در غیر اینصورت باید با تمام توان در مقابل آن مقاومت کرد.
کارگران، زحمتکشان، مردمِ ایران!
در آستانه ی سال نو و طبق معمول همه ساله، تعیین حداقل دستمزد برای سال 95 نگرانی هایی را برای ما کارگران ایجاد کرده است. چرا که امسال بر اساس برنامه ششم توسعه قرار شده است برای رفاه حال کارگران!!! حمایتهای همه جانبه از سرمایه داران به عمل آید و علاوه بر تسهیلات و وامهای ارزان قیمت به کارفرمایان، معافیت مالیاتی قابل توجهی نیز به سرمایه داران بدهند و دست کارآفرینان!!! را در اخراج کارگران بازتر نمایند و همچنان با تداوم قراردادهای موقت و سفیدامضاء موضع کارگران را در مواجه با سرمایه ضعیف و ضعیفتر نمایند.
چه بسا اگر با مقاومت کارگران مواجه نمیشدند قرار بود فارغ التحصیلان زیر 29 سال را با 75درصد حداقل دستمزد به کار بگیرند. بنابراین دولت تمام فعالیتهای اقتصادی خود را برای حمایت از سرمایه داران در مقابل کارگران در برنامه ششم توسعه پیش بینی کرده که اگر با مقاومت موثر روبرو نشود، حداقل دستمزد سال 95 توهین آمیزتر و فقرآفرینتر از سالهای گذشته خواهد بود.
برنامه ششم توسعه، که نقش موثر اتاق بازرگانی در سیاست گذاری اقتصاد کلان کشور در جایجای آن خودنمایی میکند، به اندازه کافی گویای جهت گیری ضدکارگری این برنامه هست. سرعت بخشیدن به توصیه نهادهای امپریالیستی در ایران، یعنی گسترش خصوصی سازی، آزاد کردن قیمتها و مقررات زدایی از مناسبات کار و کاهش هزینه ی نیروی کار در قیمت تمام شده ی کالا و خدمات از جمله اهداف این برنامه است. بانک جهانی، صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت جهانی در جهت تضمین سود انحصارات و انتقال بار بحرانهای اقتصادی امپریالیسم به دوش مردم جهان، تا کنون ملل بسیاری را به فقر و فلاکت و بدهکاری کشانده اند.
در شرایطی که حداقل دستمزد سال 94 حتی پاسخگوی یک هفته معیشت خانواده هم نبود و سبد کالاهای مورد نیاز خانواده در مواردی حتی بیش از 150درصد افزایش قیمت داشته و عمده کالاهای مصرفی زحمتکشان، تورم بالای 50درصد را تجربه کرده است، مقامات و نمایندگان تشکلهای به اصطلاح کارگری دولت ساخته، از تورم 10درصد و 12درصد صحبت میکنند. گویا بنا دارند که افزایش حداقل دستمزد سال جدید را با چنین ارقامی محاسبه کنند. این در حالیست که صاحبان قدرت، حتی سازمانهای دولتی کنترل کننده ی قیمت کالاهای مصرفی را مزاحم خود و سوسیالیستی مینامند، اما در مقابل حاضر نیستند بخش کوچکی از سود ناشی از افزایش قیمت کالا و خدمات را به دستمزد توسری خورده ی کارگران تولیدکننده و زحمتکشان در عرصه خدمات اضافه نمایند.
مردمِ ستم ستیز ایران!
دره ی ژرف فاصله طبقاتی و فاصله فقر و غنا در جامعه ما هر روز هراس انگیزتر می شود و تهدید عواقب اجتماعی آن هر روز به خانواده های بیشتری چنگ و دندان نشان میدهد. با حمایت از دستمزد زنان و مردان کارگر و تلاش برای کم کردن فاصله ی فقر و ثروت، از فاجعه ی عمومی تر شدن، اعتیاد، تن فروشی و خودکشی و دیگرکشی و… جلوگیری کنید.
کارگران، جوانان بیکار!
فقر، بیکاری، و کارِمزدی اموری اجتماعی اند. تلاش برای تاثیرگذاری در امور اجتماعی به صورت فردی و بدون برنامه راه به جایی نخواهد برد. امور اجتماعی به ابزارهای اجتماعی نیاز دارد. سندیکا، اتحادیه، و هر تشکل مستقل از قدرت از جمله ی این ابزارها هستند. با ایجاد تشکلهای صنفی، محلی و طبقاتی، مبارزه برای دفاع از حقوق خود در مقابل سرمایه داری را موثر کنید و نگذارید دستمزد نیروی کار را بیش از این تحقیر نمایند.
حداقل دستمزد باید جوابگوی معیشت یک خانواده ی کارگری باشد و از خوراک و پوشاک و مسکن و درمان و آموزش تا بهداشت و ورزش و تفریح و بازتولید نیروی کار را شامل شود. در غیر اینصورت باید با تمام توان در مقابل آن مقاومت کرد.
تنها با قدرت تشکل های واقعی کارگران و حضور تعیین کننده نمایندگان آنان است که معیشت زحمتکشان و حداقل دستمزد میتواند از وضع فاجعه بار فعلی به وضع مطلوب برسد.
کانون متحد کارگری «کمک»
بهمن 94
مقایسه مزد ساعتی کارگران در ۱۶ کشور/ حقوق‌ها به دلار چقدر می‌شود؟
آمارها نشان میدهد دستمزد ساعتی نیروی کار در ایران تفاوت فاحشی تا ۸.۵ برابر با ارقام پرداختی در کشورهای دیگر دارد و کارگران معتقدند دریافتی‌های فعلی باید دستکم تا ۲ برابر افزایش یابد.
به گزارش 25بهمن مهر، بررسی های آماری نشان می دهد وضعیت حقوق و دستمزد مشمولان قانون کار در ایران نامناسب بوده و یکی از کمترین میزان ارقام را در بین کشورهای دیگر دارد. مقایسه رقم حاکی از فاصله و شکاف بسیار زیاد بین دریافتی شاغلان در ایران با برخی کشورهای با سطح دستمزد بالا است؛ با این وجود نمی توان تنها درآمدها را بررسی کرد و از هزینه ها سخنی نگفت.
به بیان ساده تر هرچند حقوق و دستمزد در ایران بسیار پایین بوده و سالیان متمادی این مسئله به یک چالشی در بازار کار تبدیل شده اما در بخش هزینه ها نیز شاغلان ایرانی تفاوت‌هایی با نیروی کار کشورهای با دریافتی بالا دارند به نحوی که احتمالا میزان هزینه های زندگی در بسیاری از کشورهای صنعتی نسبت به ایران بالاتر است ولی دریافتی ها می تواند آن را پوشش دهد.
در عین حال، آمارهای موجود بانک جهانی نشان می دهد که به صورت کلی میزان درآمد سرانه در ایران نسبت به برخی دیگر از کشورها پایین تر بوده و این مسئله ارتباط مستقیمی با قدرت خرید خانوار خواهد داشت. در مسئله دستمزد وقتی می توان شکاف موجود دخل و خرج را واضح تر دید که بدانیم میزان هزینه های خانوار شهری در سال جاری دستکم ۳ میلیون تومان و دریافتی بیشتر شاغلان مشمول قانون کار بین یک تا یک میلیون و ۲۰۰ هزارتومان بنا به اظهار مقامات وزارت کار است.
کارشناسان بازار کار می گویند ساعت کار اجباری در کنار نرخ پائین دستمزد دو عامل تاثیرگذار در نرخ بهره وری نیروی کار در ایران هستند. با وجود اعلام بالا بودن تعطیلات در ایران، ساعت کار اجباری در ایران از بیشتر کشورهای جهان بیشتر است، در حالی که این تصور به صورت مکرر القا می‌شود که تعطیلات ایرانیان از همه جای دنیا بیشتر است و تعطیلات بیش از حد، مانع از رشد چرخ‌های اقتصادی کشور می‌شود.
سهم مزد از قیمت تمام شده کاهش یافت
نتایج یک مطالعه جدید در بررسی تطبیقی ساعت کار اجباری در ایران و سایر کشورها نشان میدهد که کشور فرانسه با ۳۵ ساعت کار در هفته، کمترین میزان کار اجباری را دارد. این رقم در ایران ۴۴ ساعت در هفته است، در حالی که در فقدان اجرای اصولی قانون کار، بسیاری از کارگاه‌ها، کارگران را بدون اضافه‌کاری یا با اضافه‌کاری برای ساعات بیشتری به کار می‌گیرند.
کارگران در استرالیا، انگلیس، بلژیک و دانمارک نیز ۳۸ ساعت در هفته کار میکنند. همچنین ساعت کار اجباری در ایرلند ۳۹ ساعت، در هلند ۴۰ ساعت، آلمان ۴۰.۵ ساعت، کانادا ۴۰ ساعت، کره ۴۰ ساعت، ژاپن ۴۰ ساعت و اسپانیا ۴۰ است. ساعت کار اجباری در آمریکا نیز ۴۰ ساعت در هفته است. بنابراین ساعت کار اجباری در بیشتر کشورهای جهان ۴۰ ساعت است، به جز شماری از کشورهای جهان سوم که ساعت کار اجباری در آنها عمدتا ۴۴ یا ۴۸ ساعت است.
جالب اینکه اغلب کشورهای نامبرده شده تعداد تعطیلی بیشتری در سال نسبت به ایران دارند. از طرف دیگر، گزارش مراجع بین‌المللی از نرخ دستمزد در سراسر جهان، از پایین بودن حداقل دستمزد نیروی کار ایرانی نسبت به دستمزد دریافتی نیروی کار در سایر کشورها خبر میدهد. کارگران ایرانی برای یک ساعت کار در هفته دستمزدی بالغ بر ۱.۱۲ دلار دریافت میکنند، در حالی که نرخ دستمزد در بیشتر کشورها بیش از ۵ دلار برای هر ساعت است.
بنا به اذعان وزارت کار، سهم دستمزد در هزینه تولید از ۱۳.۲ درصد در سال ۷۶ به ۷.۵ درصد در سال ۹۰ کاهش پیدا کرده است. روشن است که با افزایش دستمزد کمتر از نرخ رسمی تورم و هزینه سبد معیشت میانگین یک خانواده در سالیان گذشته، این درصد کمتر نیز شده است. وزارت کار در سال ۹۲ اعلام کرده بود که ۶۰ درصد از کارگران کمتر از ۶۰۰ هزار تومان حقوق دریافت میکنند؛ بدین ترتیب دستکم ۶۰ درصد از کارگران ایرانی در سال ۹۲ کمتر از حداقل‌های قانونی مصوب وزارت کار حقوق دریافت می‌کردند.
بر پایه جدیدترین اعلام سازمان تامین اجتماعی، تعداد بیمه شده های مستقیم بالغ بر ۱۳ میلیون و یکصدهزار نفر است و از این تعداد ۸۰ درصد یا حداقل بگیر هستند یا در نزدیکی این عدد سر می کنند و از طرف دیگر ۶۰ درصد مخارج سازمان از محل سهم بیمه همین ۸۰ درصد در حال تامین است. این یعنی اگر به فکر جبران کاهش نرخ دستمزد نباشیم آینده سازمان تامین اجتماعی نیز به مخاطره خواهد افتاد.
نرخ دستمزد در سایر کشورها
بنا بر گزارش سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، دستمزد دریافتی کارگران در استرالیا ۹.۵۴، بلژیک ۸.۵۷، ایرلند ۸.۴۶، فرانسه ۸.۲۴، هلند ۸.۲، آلمان ۷.۱۹، کانادا ۷.۱۸، انگلیس ۷.۱۶، آمریکا ۶.۲۶، کره ۵.۸۵، ژاپن ۵.۵۲ و اسپانیا ۵.۳۷ دلار در ساعت است.
همچنین نرخ دستمزد در کشورهای بحران‌زده پرتغال و یونان ۴.۴ دلار برای هر ساعت است، یعنی حدود چهار برابر دستمزد کارگر ایرانی. نرخ دستمزد در کشور ترکیه نیز ۴۹.۳ دلار در ساعت است. اما شاید گفته شود که متناسب با پایین بودن نرخ دستمزد در ایران، هزینه‌ها نیز پایین‌تر است. درآمد سرانه شاخص مناسبی برای قیاس قدرت خرید مردم در کشورهای مختلف است.
بانک جهانی درآمد سرانه ایرانیان در سال ۲۰۱۴ را ۵ هزار و ۴۴۳ دلار اعلام کرده است، در حالی که درآمد سرانه کشورهای همسایه نظیر جمهوری آذربایجان ۷ هزار و ۸۸۴، بحرین ۲۴ هزار و ۸۵۵، عراق ۶ هزار و ۴۲۰، عمان ۱۹ هزار ۳۰۹، عربستان ۲۴ هزار و ۱۶۱ و ترکیه نیز ۱۰ هزار و ۵۱۵ دلار است.
بر پایه این گزارش، درآمد سرانه کشورهای استرالیا، بلژیک، ایرلند، فرانسه، هلند، آلمان، کانادا، انگلیس، آمریکا، کره، ژاپن و اسپانیا به ترتیب ۶۱ هزار و ۹۲۵ دلار، ۴۷ هزار و ۳۵۲ دلار، ۵۴ هزار و ۳۷۴ دلار، ۴۲ هزار ۷۳۲ دلار، ۵۲ هزار و ۱۷۲ دلار، ۴۷ هزار و ۸۲۱ دلار، ۵۰ هزار و ۲۳۵ دلار، ۴۶ هزار و ۳۳۲ دلار، ۵۴ هزار و ۶۲۹ دلار، ۲۷ هزار و ۹۷۰ دلار، ۳۶ هزار و ۱۹۴ دلار و ۲۹ هزار و ۷۶۷ دلار اعلام شده است.
وضعیت درآمد سرانه
در حالی که نرخ دستمزد در کشورهای پیشرفته دست کم پنج برابر دستمزد ایرانیان تعیین می‌شود، قدرت خرید آنها نیز به همین قیاس بیشتر است. این شکاف بین ایران و کشورهای همسایه نیز دیده می‌شود و اگر از درآمد سرانه نجومی کشورهای همسایه صاحب نفت چشم‌پوشی کنیم که ما نیز دارای همین ذخائر بوده و علاوه بر آن یکی از بزرگترین دارندگان گاز طبیعی هستیم، کشورهای ترکیه و آذربایجان نیز درآمد سرانه بیشتری از ایران دارند.
بانک جهانی می‌گوید درآمد مردم در کشورهایی که درآمد سرانه‌ای پایین‌تر از ۴ هزار و ۱۲۶ دلار دارند، پایین است؛ درآمد مردم در کشورهایی که درآمد سرانه‌شان بیش از ۴ هزار و ۱۲۶ و کمتر از ۱۲ هزار و ۷۳۵ دلار قرار می‌گیرد، متوسط است و درآمد مردم در کشورهایی که درآمد سرانه‌ای بیش از ۱۲ هزار و ۷۳۵ دلار دارند، بالا است. براساس درآمد سرانه ایرانیان در سال ۲۰۱۴، درآمد ایرانیان کمتر از متوسط است و قدرت خرید آنها از بیشتر کشورهای جهان پایین‌تر است.
مرگ دو کارگرجوان ساختمانی بر اثر انتشار گاز مونوکسید کربن
انتشار گاز مونوکسید کربن در ساختمان نیمه کاره ای در شهرک حکیمیه جان دو کارگر ساختمانی را گرفت.
به گزارش 25بهمن پایگاه خبری 125، این حادثه هنگامی اتفاق افتاد که کارگران دریکی از اتاق های ساختمان نیمه ساز، در خواب بسر می بردند.
وقوع این حادثه توسط چند تن از کارگران ساختمانی در تماس با سامانه 125 اطلاع داده شد که ستاد فرماندهی آتش نشانی بی درنگ ساعت 8:13 دقیقه صبح امروز آتش نشانان ایستگاه 56 را به محل حادثه در شهرک حکیمیه، شهرک والفجر روانه کرد.
مصطفی خوشبویی رئیس ایستگاه 56 در این مورد اظهار داشت: در یک ساختمان 5 طبقه نیمه کاره از یک واحد مسکونی در طبقه همکف به عنوان محل استراحت کارگران استفاده می شد که در این واحد مسکونی گاز مونوکسید کربن منتشر شده بود.
وی با اشاره به گازگرفتگی شدید دو کارگر بر اثر این حادثه، افزود: پیش از رسیدن نیروهای آتش نشانی، کارگران درب این واحد را باز کرده بودند و عوامل اورژانس نیزمشغول انجام معاینات پزشکی بودند که آنان پس از این اقدام، مرگ هردو کارگر مهاجرافغان که 18 و 27 ساله بودند را تائید کردند.
خوشبویی تصریح کرد: آتش نشانان با باز کردن پنجره ها و درب ها، محل حادثه را ایمن سازی کردند و پس از ارائه تذکرات ایمنی به مالک ساختمان و تحویل محل حادثه به عوامل انتظامی به مأموریت خود پایان دادند.
رئیس ایستگاه آتش نشانی خاطرنشان کرد: بررسی های اولیه کارشناسان از محل حادثه نشان داد که این کارگران برای گرم کردن محیط از اجاق گاز خوراک پزی استفاده کرده بودند که با توجه به بسته بودن همه منافذ ورود و خروج هوا وهمچنین انتشار گاز مونوکسید کربن در داخل این واحد مسکونی، این حادثه مرگبار رخ داده بود.
گفتنی است؛ تحقیقات بیشتر درخصوص علت حادثه و همچنین چگونگی فوت این دو کارگر جوان توسط کارشناسان سازمان پزشکی قانونی ادامه دارد.
کارشناسان سازمان آتش نشانی تهران همواره به شهروندان توصیه می کنند به هیچ عنوان از وسایل گرمایشی فاقد دودکش برای گرم کردن محیط استفاده نکنند و برای جلوگیری از بروز حوادث ناگوار همه منافذ ورود و خروج هوا را مسدود نکنند.
مرگ یک کارگر لایروب در استخر فاضلاب اهواز
روز گذشته یک کارگر لایروب شاغل در آبفای اهواز هنگام لایروبی استخر فاضلاب ایستگاه الهادی کیان آباد جان خود را از دست داد.
این کارگر تقریبا بمدت ۱۰ روز در شرکت آب وفاضلاب اهواز استخدام شده و هنوز فاقد قرار داد قانونی و بیمه تامین اجتماعی بوده است.
به گزارش25بهمن ایلنا به نقل از یکی از کارگران شاغل درشرکت آبفای اهواز،این حادثه روز گذشته (شنبه ۲۴ بهمن ماه) حوالی ساعت ۹ صبح و موقعی اتفاق افتاده است که کارگری بنام «رحیم حلفی» حین لایروبی فاضلاب استخر «الهادی اهواز» با سقوط پنجره مقابل پمپ بر روی سرش در جا کشته می‌شود.
همکاران وی در تشریح جزئیات این حادثه گفتند: آقای «حلفی» هنگامی که در عمق استخر فاضلاب الهادی می‌خواست با کمک جرثقیل مستقر در خارج از استخر فاضلاب شبکه فلزی به ابعاد ۲ متر در ۲/۵متر مقابل پمپ را برای شستشو به بیرون انتقال دهد ناگهان با رها شدن این شبکه عظیم فلزی بر روی سرش در جا کشته می‌شود.
به نقل از همکاران وی گفته می‌وشد این کارگر تقریبا بمدت ۱۰ روز در شرکت آب وفاضلاب اهواز استخدام شده و هنوز فاقد قرار داد قانونی و بیمه تامین اجتماعی بوده است.
به گفته آنان با توجه به سابقه شغلی وی به نظر می‌رسد کارگر کشته شده تجربه کافی را برای کار لایروبی در عمق استخرهای فاضلاب که هوای آن پر از گاز‌های سمی است را نداشته است.
منابع خبری در آبفای اهواز همچنین درباره حادثه دیگری که تقریبا دو سال پیش در ایستگاه الهادی اتفاق افتاد، ومنجر به کشته شدن دو نفر شد عنوان کردند: پیش از این حادثه دیگری در سال ۹۲ در ایستگاه الهادی برای یکی از کارگران لایروب و شخص دیگری که مسئولیت نگهبانی تجهیزات ایستگاه بوداتفاق افتاده است که در نهایت به کشته شدن هر دو نفر انجامید.
به گفته وی در جریان حادثه سال ۹۲، یکی ازکارگران لایروب حین انجام کاردر عمق استخر دچار گاز گرفتگی ناشی از تساعد گاز فاضلاب می‌شود که در ان بین شخص نگهبان که در ایستگاه که شاهد ماجرا بود هنگامی که قصد کمک به کارگر حادثه دیده را داشت خود نیز دچار گاز گرفتگی می‌شود وهردو جان می‌سپارند.
مسمومیت غذایی 18 کارگر پرورش ماهی اهواز
رئیس مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی خوزستان گفت: 18 نفر از کارگران فاز دو مجتمع پرورش ماهی آزادگان در کیلومتر 10جاده اهواز – آبادان شنبه شب مسموم شدند.
به گزارش25بهمن ایرنا،شهیار میرخشتی روز یکشنبه اظهار کرد: این حادثه در ساعت 23:45 به علت مسمومیت غذایی بعد از خوردن شام اتفاق افتاد.
وی افزود: نیروهای امدادی اورژانس 115 توسط یک دستگاه اتوبوس آمبولانس و سه دستگاه آمبولانس پنج نفر از مسمومان را به بیمارستان سینا و 12 نفر را به بیمارستان دولتی رازی منتقل کردند و یک نفر در محل نیز درمان شد.
این حادثه از سوی مسئولان در دست بررسی است.
مرکز پرورش ماهی آزادگان با تولید سالانه 15هزار تن ماهی گرمابی ، بزرگترین مرکز پرورش ماهی خوزستان محسوب می شود.
راهپیمایی معلمان و دانش آموزان مجارستانی دراعتراض به متمرکزسازی نظام آموزشی و افزایش جمعیت در مدارس
هزاران تن از دانش آموزان، معلمان، اعضای اتحادیه ها و هواداران آنها روز شنبه در بوداپست، پایتخت مجارستان راهپیمایی کردند. این افراد به سیاست جدید دولت ویکتور اوربان مبنی بر متمرکزسازی نظام آموزشی و افزایش جمعیت در مدارس اعتراض دارند.
به گزارش13فوریه یورونیوز،یکی از معلمان می گوید: «تعداد دانش آموزان بیش از حد است و در هفته ۳۵ تا ۳۸ ساعت کلاس دارند. تازه این غیر از ساعات درس خواندن در منزل است. بنابراین ساعات درس خواندن آنها از ساعات کار کردن بزرگسالان هم بیشتر می شود».
یک دانش آموز دبیرستانی هم می گوید: «سیاست آموزشی دولت شرم آور است. من نمی خواهم یک عضو منفعل در این نظام آموزشی باشم. می خواهم که صدایم و خواسته هایم به عنوان یک دانش آموز شنیده شود»
قرار است اتحادیه های صنفی معلمان در مورد اعتصاب سراسری در مجارستان در هفته آینده تصمیم گیری کنند.
بیست وپنجم بهمن ماه1394
