خبرگزاری هرانا ـ کانون مدافعان حقوق بشر با اشاره به رد صلاحیت حدود شصت درصد از داوطلبان شرکت در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی توسط هیات‌های نظارت بر انتخابات، اعلام کرده که شورای نگهبان در اقدامی مغایر با قانون اساسی، مانع از ورود منتخبان واقعی مردم به مجلس شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، این سازمان مردم‌نهاد همچنین در گزارش خود با اشاره به اصل ۶۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و همچنین با تأکید بر این نکته که حق تعیین سرنوشت و اعمال حاکمیت، به‌عنوان یکی از ضوابط حقوق بشر، تنها از طریق انتخاب آزادانه نمایندگان امکان پذیر است، لغو نظارت استصوابی را خواستار شده است.
اصل ۶۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مقرر می دارد که «مجلس شورای اسلامی از نمایندگان ملت که بطور مستقیم و با رأی مخفی انتخاب می‌شوند تشکیل می‌گردد.»
در بخشی از این گزارش آمده است: “رد صلاحیت حدود شصت درصد از داوطلبان شرکت در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی توسط هیات‌های نظارت بر انتخابات، نشان‌دهنده آن است که شورای نگهبان در اقدامی مغایر با قانون اساسی، مانع از ورود منتخبان واقعی مردم به مجلس شده است.
زیرا بر اساس اصل ۶۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که مقرر می دارد: «مجلس شورای اسلامی از نمایندگان ملت که بطور مستقیم و با رأی مخفی انتخاب می‌شوند تشکیل می‌گردد»، انتخابات مجلس باید به‌صورت یک مرحله‌ای انجام شود؛ زیرا کلمه مستقیم، نشان از حذف هر مرحله یا هر نوع رابطه‌ای دارد.
برهمین اساس نیز تا انتخابات دوره سوم مجلس شورای اسلامی، داوطلبانی که واجد شرایط مقرر در قانون انتخابات بودند، «بطور مستقیم» از سوی مردم انتخاب شدند. اما متأسفانه از انتخابات دوره چهارم مجلس که نظر شورای نگهبان بر عملیاتی شدن نظارت استصوابی استوار شد و سپس با مصوبه دوره پنجم مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۷۴ که صلاحیت شورای نگهبان به‌صورت نظارت استصوابی درآمد، این نهاد با دخالت فراقانونی در انتخابات و بر خلاف اصل ۶۲ قانون اساسی، انتخابات را از «مستقیم» و « یک مرحله‌ای » به «غیر مستقیم» و «دو مرحله‌ای» در آورده که این امر، کاملاً مغایر با قانون اساسی است. نظارتی که همواره با اعتراض مردم و درخواست برای لغو آن، مواجه بوده است.
این رفتارها در حالی انجام می‌شود که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز که باید امکانات خود را به‌صورت یکسان در اختیار داوطلبان شرکت در انتخابات قرار دهد، از این امر سر باز می‌زند؛ به‌گونه‌ای که جناحی خاص با برخورداری از روابطی که بدان دست یافته است، از بلندگوهای بهتر با مردم سخن می‌گوید.
با این حال، دولتمردان جمهوری اسلامی ایران، بارها بر لزوم شرکت همه مردم در انتخابات تأکید داشته‌اند، به‌گونه‌ای که حتی رهبر، دو بار با اشاره به انتخابات، عنوان کرده است که مردم حتی اگر او را قبول ندارند نیز در انتخابات شرکت کنند.
اما مسائل ذکر شده به انضمام شبهه‌هایی که در روز انتخابات و شمارش آراء پیش می‌آید، می‌توانند به بی‌اعتمادی و دلسردی شهروندان، دامن زنند. اتفاقی که نتیجه آن، ایجاد فاصله بین مردم و حکومت است.
این در حالی است که در صحنه بین‌المللی، کثرت رأی‌دهندگان نوعی مشروعیت برای حکومت‌ها ایجاد می‌کند. بنابراین جمهوری اسلامی ایران نیز از این امر مستثنی نبوده و قاعدتاً علاقه‌مند است تا در شرایط حساس منطقه خاورمیانه، با کثرت رأی‌دهندگان، میزان محبوبیت و مشروعیت خود را به رخ دشمنانش کشد؛ که اگر این تفسیر درست باشد، تنها راه کسب وجهه بین‌المللی، تمکین به خواست مردم است.”
