مراسم خاکسپاری مهندس عباس امیرانتظام

«قضاوت»‌های ناجوانمردانه راه به جایی نخواهد برد
پاییز سال ۵۸ ، با های‌و‌هویِ گروگانگیری در سفارت آمریکا، و «جبر جّوِ» آن ایام، وقتی عباس امیر انتظام از همه سو زیر ضرب رفت، مهندس بازرگان فریاد کشید که کلیه دیدارهای نامبرده با مقامات آمریکایی با مُجّوز دولت و با اطلاع مقامات بوده‌است، اما آخوند محمدی‌گیلانی در بیدادگاهش امیرانتظام را به اتهام جاسوسی برای آمریکا به حبس ابد محکوم کرد و سازمانهای سیاسی و تک‌تک ما عملاً بر آن شریعت‌بازی و بیعدالتی صحه گذاشتیم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
داوری نادرست عباس امیرانتظام در مورد سیدمحمدرضا سعادتی که از او بعنوان «جاسوس شوروی» نام برد و در کتاب خاطراتش، از مجاهدین با عنوان منافقین یاد کرد، امتناع انصاف و واقع‌بینی را در مورد آن انسان رنجدیده و شریف توجیه نمی‌کند. همان ایام چریکهای فدائی با اشاره به وی، در نشریه کار مقاله «لیبرالیسم قبای امپریالیسم» را منتشر کردند و از «سرمایه‌های امیرانتظام و وابستگی او به آمریکا» نوشتند. راه کارگر «شورای انقلاب و جاسوسی امیر انتظام»، و حزب توده(نامه مردم) مقاله «امیر انتظام جاسوس و خرابکار» را منتشر نمود.
حبیب‌الله پیمان و عزت‌الله سحابی هم پا روی خرد و انصاف گذاشتند. مهندس سحابی گفت اگر او کیفرخواست بنویسد حداقل برای امیرانتظام ۱۵ سال حبس تقاضا می‌‌کند. نشریه مجاهد هم با نظر مسعود رجوی و رضایت موسی، مقاله‌‌ای انتشار داد با عنوان: «مار در آستین انقلاب…» و با گوشه‌زدن به مهندس بازرگان، عباس امیرانتظام را وابسته و خودفروخته نامید.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اکنون نه محمدی گیلانی زنده است، نه سعادتی، نه کیانوری، نه عطا الله نوریان، نه چنگیز احمدی، نه مهندس سحابی و نه امیرانتظام… فردا پس فردا من و تو نیز، و مسعود رجوی هم، سر بر خاک می‌نهیم و غبار می‌شویم. نفرین‌ها و آفرین‌ها همه بی ثمر است و «قضاوت»‌های ناجوانمردانه راه به جایی نبرده و نخواهد برد. همنشین بهار