زهرا شمس
پشت دیوار سکوت
شهر سنگستان خموش
سنگ ها پا برجا
مردمان آزرده
برگ ها پژمرده
پشت دیوار سکوت
شحنه ها بیدارند
از بشر بیزارند
در پی ظلم و ستم
سرخوش از آزارند
پشت دیوار سکوت
مردمان در زنجیر
خنده ها خشکیده
قمریان پربسته
عاشقان افسرده
پشت دیوار سکوت
شهر ما
ویران شده
پشت دیوار سکوت
ایران
به رنگ خون شده
گلگون شده
پشت دیوار سکوت
اشک ها
ریخت به خاک
لاله ها
روییدند
پشت دیوار سکوت
زمین نالید
و فریادی برآورد:
نمی خواهم دگر خشتی بسازم
ز خاک نخبگان، دانش پژوهان!
زهرا شمس- ۱۲ ژانویه ۲۰۲۰