٢٠١٩ اکتبر ٢ – ١٣٩٨ مھر ١٠
ما اعضای شورای موقت سوسیالیست ھای چپ ایران، از فعالین و بنیان گذاران این تشکل، بدین وسیله اعلام می داریم که از نظر
امضا کنندگان این اطلاعیه، شورای موقت امروز دیگر توانایی کیفی و کمی ادامه ی فعالیت در راستای ھدفی که از آغاز حرکت برای
خود تبیین و تعیین کرده بود یعنی فراھم ساختن شرایط ایجاد یک تشکل بزرگ سوسیالیستی چپ را ندارد . ما از این تاریخ، به سھم
خود، جمعی یا فردی، تلاش خواھیم کرد که در شکلھا و ترتیب ھایی دیگر مبارزه در راهھدف˶ فوق را ادامه دھیم . ما در این جا اعلام
میداریم که از این پس ھر آن چه کهبا نام و نشان˶ «شورای موقت سوسیالیست ھای چپ ایران» انتشار یابد و یا انجام پذیرد، ربطی
به ما ندارد و از منظر ما در راستای ھدفی که شورای موقت سوسیالیست ھای چپ ایران بخاطر آن تشکیل ش ده بود قرار ندارد.
بیست و دو سال پیش، در دی ١٣٧۵) ژانویه ١٩٩٧ ،(شورای موقت سوسیالیست ھای چپ ایران در خارج از کشور، با انتشار
بیانیه ای در تعریف و توضیح دیدگاه ھای سیاسی- نظری و اھداف خود، اعلام موجودیت کرد . شورا ی موقت را بطور عمده افرادی
تشکیل دا دند که از افقھای مختلف چپ ایران در در دھه ھای ۴٠ و ۵٠ بر میخاستند. بیشتر آن ھا، در مبارزه علیه رژیم پھلوی در
خارج از کشور، در گروه ھای چپ و مارکسیستی فعالیت داشتند. از جمله می توان از سازمانھایی چون: اتحاد مبارزه در راه ایجاد حزب
طبقه کارگر، جنبش مستقل کارگر ی ، فعالان چپ˶ جبھه ملی در خارج از کشور، جامعهی سوسیالیست ھای ایران و غیره نام برد.
بیشتر رفقای ما در عین حال از فعالان و پاره ای نیز از دبیران کنفدراسیون جھانی محصلین و دانشجویان ایرانی بودند. در زمان بازگشت
به ایران در پی انقلاب بھمن ۵٧ ،این افراد در سازمانھایی چون جبھه دموکراتیک ملی، حزب رنجبران ایران ، فدائیان و غیره فعالیت
میکردند.
شورای موقت، در خلال این سالھا، توانست از راه انتشار نشریه طرحی نو (١٩٢ شماره بین سال ھای ١٩٩٧ تا ٢٠١۴ ، (به سھم
خود، در طرح پروبلماتیک ھای نظری و سی اسی˶ چپ سوسیالیستی و مسائل دموکراتیک نقش ی ارزش مند ایفا کند. و این، به طور
عمده، در دو راستا: یکی، در نقد˶ نظری و عملی˶ سیستم˶توتالیتر˶ (سوسیالیسم واقعا˱ موجود) و سوسیال دموکراسی و دیگری ، در
طرح پیوند ناگسستنی و در ھم آمیخته ی مبارزه برایسوسیالیسم˶ رھایی خواھانه و مبارزه برای دموکراسی˶ مشارکتی و آزادی.
شورای موقت اما، از ھمان ابتدا، در پی ایجاد سازمان یا حزبی دیگر، از نوع سنتی یا کلاسیک˶ آن، نبود، بلکه ھمواره از آغاز و در
فلسفه ی وجودی اش، ک در پی آن بود که ˵نش یاری برای پیوند جریان ھای نوین سوسیالیستی و «ایجاد تشکلی گسترده و پایدار از
سوسیالیست ھای چپ ایران» (بیانیه اعلام موجودیت، ١٩٩٧ (باشد. از این رو نیز خود را شورایی «موقت» نامید. در ھمان بیانیه ، ما
به روشنی و با صراحت انگیزه و ھدف وجودی˶ خود را چنین توضیح دادیم :
«جای یک جریان سوسیالیستی چپ که بتواند نیروی بزرگ و پراکندهی کنونی را به شکلی گسترده تبدیل نماید،
کماکان خالی است. کوشش و فعالیت ما در جھت ھموار ساختن راه دشوار ایجاد تشکلی گسترده و پایدار از
سوسیالیست ھای چپ ایران است.»
امروزه، شوربختانه، باید پذیرفت کرد کهبا وجود˶ تلاش ھای فراوان در جھت ایجاد یک جریان متحد سوسیالیست ی، رھاییخواه و
رادیکال، در گس ست از شکل ھا و شیوه ھای نظریو عملی˶ منسوخ گذشته ی چپ سنتی، این امر مبرم و اساسی ھم چنان بر زمین
مانده است. برای رسیدن به چنین ھدفی ، ما راھی دراز، دشوار و پر فرازونشیب در پیش داریم. با این ھمه اما، با امید و پایداری ، ما
به تلاش ھای خود ادامه خواھیم داد، تا با درس گیری از تجارب مثبت و منفی گذشته، مبارزه در راهسوسیالیسم˶ رھاییخواھانه و
ھمبسته با دموکراسی و آزادی در ایران را به سرانجامی که شایسته ی زمانه ی ما باشد رسانیم .
٢٠١٩ اکتبر ٢ – ١٣٩٨ مھر١٠
امضا:
مانی شیرازی
علی طبیعت
شیدان وثیق
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
