نگردد خاطر از ناراست خرسند – وگر خود گوئی آن را راست مانند «جامی»

با درود بیچاره ملتی که اینان پرچمدار حقیقت نویسی اش باشند. من فقط به یک نمونه اشاره می کنم. «رضا مرزبان» می گوید:اعتصاب مطبوعات، ۶۲ روز ادامه داشت: طولانی ترین اعتصاب در تاریخ مطبوعات ایران. رضا مرزبان درباره آن روزها چنین نوشته است:” کابینه ی ارتشبد ازهاری که سقوط کرد، اعتصاب هم تمام شد( ۱۶ دی ۱۳۵۷). من روزنامه ی پیغام امروز را با تیتر بزرگ: اعتصاب مطبوعات با سقوط دولت نظامی پایان یافت! به چاپخانه فرستادم. اما کیهان و اطلاعات تیتر زده بودند: بفرمان امام خمینی اعتصاب مطبوعات پایان یافت! می بینید جناب مرزبان حتا در واپسین دم حیاتش هم راضی نمیشود که دلیل واقعی پایان اعتصاب مطبوعات را بیان کند و هنوز هم تاکید دارد بر درست بودن تیتر سر و دم بریده خودش : اعتصاب مطبوعات با سقوط دولت نظامی پایان یافت! نباید از خود بپرسیم که راستی چرا مطبوعات در سال۵۷ اعتصاب خود را شکستند؟ حال بینیم روایت فیروز گوران از پایان اعتصاب مطبوعات چیست؟ “ما با شاپور بختیار پیش از آغاز نخست وزیری وی جلسه داشتیم و از او قول‌هایی برای گشایش فضا گرفتیم، مخصوصا شرط کرده بودیم که تا حکومت نظامی برقرار است ما اعتصاب را ادامه می‌دهیم. در این جلسه آقای سفری از سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات، نوری‌زاده از روزنامه اطلاعات، من از آیندگان، تعدادی دیگر و از جمله آقای مسعود بهنود شرکت کرده بودند. با قول‌هایی که از بختیار گرفتیم، قرار شد روزنامه‌ها را دوباره منتشر کنیم. حال بروایت شاپور بختیار بخوانیم. غروب روز ۱۵ دی ۵۷ در دیدار با اعضای هیات مدیره سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات گفتم: «من، فردا، نخست وزیری خود را اعلام خواهم کرد و دوست دارم که خبر این تصمیم در روزنامه‌هایی چاپ شود که کاملا آزادند. به عنوان نخست وزیر به شما می‌گویم: هر مقام کشوری و لشگری را که جرئت کرد قدم به عرصه مطبوعات بگذارد، بیرون بیاندازید. من پشتیبان شما خواهم بود. درباره من، هرچه می‌خواهید بنویسید و انتقاد کنید. از سوی من اعتراضی نخواهید شنید.». لازم به ذکر است که جواد طالعى هم در گذشته تصمیم به شکستن اعتصاب بعد از جلسه با بختیار را تائید کرده و اشاره کرده که هوشنگ اسدی بود که به ملاها خبر داد اعتصاب تمام شده و خمینی هم شبانه اعلامیه داده بود. این فقط یک نمونه از صداقت یکی از پیشکوتان مطبوعاتی ماست ایا به نظر شما با داشتن این دوستان احتیاجی به دشمن هم داریم؟