از کارزار «لغو گام به گام اعدام» در ایران پشتیبانی کنیم!
«در فردایی محتوم، ضرورت‌های تربیتی، ما مردم ایران را به پذیرش این اصل بدیهی وادار خواهد کرد که از اعدام مجرمان و متهمان، از هر سنخ و گروه، دست برداریم و به جای آن به اِعمال شیوه های سازنده تربیتی بپردازیم.»
(فراخوان کارزار لغو گام به گام اعدام – لگام)
هر سال که می‌گذرد، مجازات اعدام در جمهوری اسلامی ایران قربانیان بیشتری می‌گیرد. ایران نسبت به جمعیتش، بالاترین رتبه اجرای حکم اعدام را در جهان دارد. تنها در پنج سال گذشته بیش از سه هزار نفر در ایران اعدام شده اند.
مجازات در جمهوری اسلامی برای تنبّه و تربیت مجرم و پیشگیری از تکرار جرم نیست. هدف از مجازات، به ویژه مجازات‌هایی مانند شلاق، سنگسار و بریدن دست و پا که ریشه در بربریت و دوران جاهلیت بشر دارند، انتقامجویی و ایجاد ترس در جامعه است.
در این میان و از همان ابتدا، مجازات اعدام مهمترین حربه جمهوری اسلامی برای ایجاد وحشت در میان شهروندان بوده است. اعدام در ملاء عام، اعدام‌های سال‌های پس از انقلاب، کشتار هزاران زندانی سیاسی در ۱۳۶۷، قتل‌های سیاسی ۱۳۷۷، اعدام‌های ماه های اخیر و کشتار ۱۶ زندانی بلوچ برای انتقامجویی، نمایانگر نگاه جمهوری اسلامی به حُرمتِ جان آدمی و کرامت انسانی است.
امروزه، بسیاری از کشورهای جهان مجازات اعدام را از دایره احکام قضایی خود حذف کرده اند و بسیاری از کشورها که مجازات اعدام را هنوز در قوانین جزایی خود دارند در عمل آن را اجرا نمی‌کنند، در حالیکه در ایران نه تنها سالانه صدها قربانی به خاطر جرائم عادی اعدام می‌شوند، بلکه شهروندانی به خاطر افکار و ابراز عقایدشان پای چوبه دار می‌روند.
ما با مجازات اعدام، به هر دلیل و در هر شکل آن، مخالفیم و خواستار لغو کامل این مجازات وحشیانه در ایران هستیم و بر این باوریم که باید هرچه زودتر دفتر مجازات اعدام برای همیشه در کشورمان بسته شود.
ما انتشار فراخوان «کارزار لغو گام به گام اعدام» را از طرف تعدادی از نویسندگان، هنرمندان و فعالان حقوق بشر در ایران، اقدامی انسانی می‌دانیم و از آن پشتیبانی می‌کنیم، با امید به اینکه این اقدام گامی بلند در راستای لغو کامل مجازات اعدام در ایران باشد.
ما از همه ایرانیان آزاده، و نهادهای حقوق بشری دعوت می‌کنیم تا با پشتیبانی از این فراخوان و تقویت این کارزار، جنبش شهروندی برای لغو مجازات اعدام را در ایران گسترش دهند تا در فردایی نه چندان دور این مجازات غیر انسانی برای همیشه از قوانین ایران حذف شود.
۱۱ آذر ۱۳۹۲ – ۲ نوامبر ۲۰۱۳
ایمیل برای تماس : laghve.edam@gmail.com
آدرس سایت : laghve-edam.blogspot.fr
نخستین امضاکنندگان :
پیروز آدمیت (فرانسه)؛ شهلا آزاد (حسابدار ـ کانادا)؛ رسول آذرنوش (فرانسه)؛ آینده آزاد (اتریش)؛ فرهاد آسور (انگلستان)؛ مریم آسور (فرانسه)؛ داریوش آشوری (نویسنده – فرانسه)؛ هادی ابراهیمی رودبارکی (روزنامه نگار – ونکوور)؛ امیر ابراهیمی (هلند)؛ پوران ابراهیمی (پوست و زیبایی ـ آلمان)؛ داود ابراهیمی (بازنشسته از بازماندگان قتل عام ۶۷ – برلین)؛ نسرین ابراهیمی (مربی کودک ـ آلمان)؛ بابک اجلالی (روزنامه نگار)؛ مینو اجلّه (ناشر و فعال زنان ـ آلمان)؛ فریدون احمدی (آلمان)؛ علیرضا احیایی (آلمان)؛ مظفر ادب (شغل آزاد ـ فرانسه)؛ اردوان ارشاد؛ مریم اسفاری (پژوهشگر بازنشسته – فرانسه)؛ مزدک اسکندرخواه (هلند)؛ ریحانه اسماعیلی (دانشجو ـ انگلستان)؛ مریم اشرافی (عکاس – فرانسه)؛ آرمین اشراقی (آلمان)؛ ایرج اشراقی (آلمان)؛ فرید اشکان (آمریکا)؛ محمد اعظمی (فرانسه)؛ گودرز اقتداری (آمریکا)؛ رضا اکرمی (فرانسه)؛ بهرام امامی (سوئد)؛ الهه امانی (استاد دانشگاه – آمریکا)؛ ایوب امدادیان (نقاش ـ فرانسه)؛ بابک امیرخسروی (فرانسه)؛ خسرو امیری (آلمان)؛ بهمن امینی (ناشر – فرانسه)؛ محمد امینی (پژوهشگر ـ آمریکا)؛ شاهین انزلی (شاغل ـ اتریش)؛ وهاب انصاری (شغل آزاد ـ آلمان)؛ مریم اهری (آمریکا)؛ کاوه آهنگری (بلژیک)؛ ناصر آهی (صندوقدار ـ انگلستان)؛ گیل آوایی (شاعر – هلند)؛ جلال ایجادی (استاد دانشگاه ـ فرانسه)؛ مریم ایزدپناه( بازنشسته – تهران)؛ اصغر ایزدی (آلمان)؛ کاظم ایزدی (استاد پیشین دانشگاه ـ فرانسه)؛ بهرخ بابائی (بازیگر تئاتر ـ آلمان)؛ حسین باقرزاده (نویسنده استاد پیشین دانشگاه – بریتانیا)؛ سعیده باقری (شهرساز ـ فرانسه)؛ کمال بایرام زاده (فرانسه)؛ اسفندیار بخشی (مجسمه ساز ـ کانادا)؛ شهریار بخشی(مترجم ـ کانادا)؛ منیره برادران( آلمان)؛ مهرداد بَران (موزیسین ـ فرانسه)؛ ارژنگ برهان(آلمان)؛ تیمور بزرگی (آلمان)؛ فرهاد بکایی (معلم ـ کانادا)؛ یدالله بلدی (آلمان)؛ خسرو بندری(آمریکا)؛ اشکان بندوی (دانشجو ـ انگلستان)؛ علی بنوعزیزی (استاد دانشگاه ـ آمریکا)؛ فرامرز بهار (مددکار اجتماعی ـ فرانسه)؛ شهلا بهاردوست (روزنامه نگار ـ آلمان)؛ کیوان بهاری (دانشجو ـ انگلستان)؛ امیر بهبودی؛ عصمت بهرامی(آلمان)؛ کامیار بهرنگ (روزنامه نگار – لندن)؛ ب. بی نیاز (مترجم ـ آلمان)؛ حسن بیات (سوئیس)؛ نیلوفر بیضایی (نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر – آلمان)؛ بهرام بیگدلی (دندانپزشک – آلمان)؛ روشنک بیگناه (شاعر استاد دانشگاه ـ آمریکا)؛ سیروس بینا (استاد دانشگاه ـ آمریکا)؛ میثاق پارسا؛ ناصر پاکدامن (فرانسه)؛ مهناز پراکند (وکیل ـ نروژ )؛ مهدی پرویز (آلمان)؛ ایرج پزشکزاد (نویسنده – فرانسه)؛ علی پورنقوی؛ ناصر پساینده؛ علی پویا (مهندس انفورماتیک – فرانسه)؛ اکبر پویانفر (روانپزشک – فرانسه)؛ بیژن پیرزاده (آمریکا)؛ عسل پیرزاده (آمریکا)؛ زری تاثریان (فرانسه)؛ محمد ترابی (کارشناس برنامه ریزی منابع – آمریکا)؛ مهدی تقوایی(انگلستان)؛ (نیره توحیدی (استاد دانشگاه ـ آمریکا)؛ مهسا توکلی (فرانسه)؛ حمید جاذب (انگلستان)؛ حمید جاودان (کارگردان و بازیگر – فرانسه)؛ علی جاوید (هلند)؛ میهن جزنی (دبیر پیشین دبیرستان – فرانسه)؛ ناهید جعفرپور (آلمان)؛ اندیشه جعفری (تکنسین ای ای جی – تهران)؛ حسن جعفری (آلمان)؛ مهری جعفری (وکیل دادگستری ـ انگلستان)؛ اسد جلالی نائینی (استاد دانشگاه ـ انگلستان)؛ فرشید جمالی (انگلستان)؛ فردوس جمشیدی رودباری (آلمان)؛ صنعت جنتی (سوئد)؛ اکرم جوادی (ناشر ـ آلمان)؛ علیرضا جوادی (نقاش – آلمان)؛ مرتضی جوادی (مهندس چاپ ـ آلمان)؛ جواد جواهری (نویسنده – فرانسه)؛ فروغ جواهری (فروشنده – فرانسه)؛ محمد رضا جواهریان (فرانسه)؛ علی اصغر حاج سیدجوادی (فرانسه)؛ زهره حبیب‌محمدی (فروشنده – فرانسه)؛ فرنگیس حبیبی (فرانسه)؛ علی حجت (آمریکا)؛ فرید حدیدی (کارمند بانک ـ فرانسه)؛ رخشنده حسین پور (از خانواده های اعدام شدگان دهه60 ـ آلمان)؛ حمید حمیدی؛ نسرین حمیدی ؛ خلیل حواری نسب (آلمان)؛ حمیده حیاتی (فرانسه)؛ کمال حیدری؛ نسیم خاکسار (نویسنده ـ هلند)؛ مهدی خانبابا تهرانی (آلمان)؛ اسماعیل ختایی (مهندس کامپیوتر – فرانسه)؛ امیر خدیر (نماینده مجلس ـ کانادا)؛ ایما خزایی (آلمان)؛ داریو خزایی (آلمان)؛ محمد خزایی (آلمان)؛ حسین خرمی (آلمان)؛ مازیار خسرو بیک (آلمان)؛ فرهاد خسروخاور (استاد دانشگاه ـ فرانسه)؛ بهروز خسروی (آلمان)؛ بهروز خلیل (آلمان)؛ عباس خلیلی (کتابدار ـ فرانسه)؛ اسماعیل خوئی (انگلستان)؛ دکتر جمشید خونجوش (آلمان)؛ فرامرز دادور (شغل آزاد ـ آمریکا)؛ مرضیه دانش؛ رضا دانشور (نویسنده ـ فرانسه)؛ پرویز داورپناه (پزشک ـ آلمان)؛ رضا درخشان؛ سپیده دردشتی (خانه دار ـ کانادا)؛ مهرداد درویش پور (استاد دانشگاه ـ سوئد)؛ رضا دقتی (عکاس – فرانسه)؛ شیرین‌دخت دقیقیان (نویسنده و مترجم)؛ عزت دولت آبادی (سوئد)؛ فرزانه راجی (نویسنده و مترجم ـ ایران)؛ فریبا راد (ویرجینیا آمریکا)؛ مژگان راد (انگلستان)؛ قاضی ربیحاوی (نویسنده – انگلستان)؛ عباس رحیمیان (فعال حقوق بشر – آلمان)؛ سهیل رسولی (انفورماتیسین ـ فرانسه)؛ آزاده رضامند (هلند)؛ فاطمه رضایی (کارمند ـ آلمان)؛ هوتن رضایی؛ علی رضوی (انگلستان)؛ (کانادا)؛ حمید رفیع (مهندس کامپیوتر – فرانسه)؛ فرهمند رکنی (فرانسه)؛ کیانوش رمضانی (کاریکاتوریست – فرانسه)؛ آزاده ریکانی (پزشک ـ کانادا)؛ صدرالدین زاهد (بازیگر – فرانسه)؛ گیتی زین العابدینی (خانه‌دار ـ کانادا)؛ رحمان ساکی (نروژ)؛ منوچهر سالکی (بلژیک)؛ سهیلا ستاری (نویسنده ـ آلمان)؛ بهروز ستوده (نویسنده ـ آمریکا)؛ حجّت سلطانی؛ اصغر سلیمی (آلمان)؛ عباس سلیمی (آلمان)؛ نسترن سمیعی (آمریکا)؛ اکبر سوری (فرانسه)؛ توفیق سهرابی (آلمان)؛ اکبر سیف (شغل آزاد ـ فرانسه)؛ محسن شایسته (آلمان)؛ کریم شامبیاتی (آلمان)؛ رحمان شبان (انگلستان)؛ کامبیز شبانکاره (عکاس و مستند ساز – آمریکا)؛ مسعود شبفروز ؛ رزیتا شرف جهان (مدیر گالری ـ ایران)؛ مهندس حسن شریعتمداری (آلمان)؛ آزاده شفیعی (دانشجو ـ انگلستان)؛ حسین شفیعی (مدیر بازرگانی ـ فرانسه)؛ شهلا شفیق (نویسنده و پژوهشگر ـ فرانسه)؛ الهه شکرائی (پرستار ـ کانادا)؛ پروانه شکرائی (کارمند بازنشسته دولت ـ کانادا)؛ غزاله شکرائی (آموزگار ـ کانادا)؛ پروین شهبازی (امرسفورت ـ هلند)؛ یزدان شهدائی (آلمان)؛ حماد شیبانی (فرانسه)؛ حمید شیرازی (آمریکا)؛ مانی شیرازی (آلمان)؛ باقر صابری؛ سعیده صابری؛ کامران صادقی (آلمان)؛ علی صدارت (پرشک ـ آمریکا)؛ سوفیا صدیق پور (کالیفرنیا)؛ علی اکبر صفائیان (نقاش و مجسمه ساز آلمان)؛ میترا صفاری (کانادا)؛ اصغر صفریان (هلند)؛ علی صمدپوری (بلژیک)؛ اسدالله طباطبایی (پزشک – سویس)؛ اسفندیار طبری (پژوهشگر فلسفه – آلمان)؛ هادی طلا کوب (آلمان)؛ شبنم طلوعی (نویسنده و بازیگر تئاتر – فرانسه)؛ کیکاووس عباسی (فعال سیاسی ـ سوئد)؛ مجید عبدالرحیم پور (آلمان)؛ سیاوش عبقری (استاد دانشگاه ـ آمریکا)؛ شهلا عبقری (استاد دانشگاه ـ آمریکا)؛ رحمان عبدی ؛ ماسیس عزیزخانیان (شغل آزاد ـ آمریکا)؛ یوسف عزیزی بنی طُرُف (نویسنده و روزنامه نگار ـ انگلستان)؛ نادر عصاره (انفورماتیسین – فرانسه)؛ نازی عظیما (روزنامه نگار ـ آمریکا)؛ فرزانه عظیمی (اتریش)؛ کاظم علمداری (استاد دانشگاه ـ آمریکا)؛ حسین علوی (روزنامه نگار فرانسه)؛ رضا علوی (نویسنده – آمریکا)؛ محمد صادق علی اصغری (آلمان)؛ ابراهیم علیپور (آلمان)؛ آنا عنایت (انگلستان)؛ سونا غرامی (گرافیست ـ آلمان)؛ ستاره غنی (دانشجو ـ کانادا)؛ سپیده فارسی (فیلمساز ـ فرانسه)؛ رضا فانی یزدی؛ آراز فانی (پژوهشگر روابط بین الملل – سوئد)؛ مهدی فتاح پور (آلمان)؛ مسعود فتحی (اتریش)؛ بهروز فدائی (هلند)؛ سعید فدوی (مهندس کامپیوتر – فرانسه)؛ شیرین فدوی؛ فرشاد فرح سا (عکاس ـ فرانسه)؛ هادی فرزدقی؛ کوروش فرزین (استاد بازنشسته دانشگاه ـ آلمان)؛ نادر فروزی (آمریکا)؛ ناهید فرهاد (روزنامه نگار)؛ منصور فرهنگ(آمریکا)؛ ویدا فرهودی (شاعر – فرانسه)؛ مجید فلاح زاده (کارگردان و بازیگر ـ آلمان)؛ فیروزه فولادی (برنامه نویس نرم افزار ـ آمریکا)؛ شهاب فیضی (مددکار اجتماعی – سوئد)؛ رضا قاسمی (نویسنده ـ فرانسه)؛ فرهنگ قاسمی (رئیس مدرسه عالی مدیریت در پاریس)؛ شهریار قانع (عکاس ـ فرانسه)؛ حمید قانونی؛ کامران قصری؛ شهرام قنبری (فرانسه)؛ هایده قهرمانی (فروشنده – فرانسه)؛ عبدالله قوامی (هلند)؛ عباس قیائی (ناشر ـ آلمان)؛ کیان کاتوزیان (فرانسه)؛ محسن کاملی (هلند)؛ بهمن کُرد؛ کاظم کردوانی (نویسنده ـ آلمان)؛ عزیز کرملو (استاددانشگاه– آمریکا)؛ علی کرمی (آلمان)؛ علی کریم زاده (مدیر شرکت – فرانسه)؛ اسفندیار کریمی (انگلستان)؛ بهزاد کریمی (هلند)؛ علی کریمی (فرانسه)؛ فرزاد کریمی (فرانسه)؛ اکبر کریمیان (انگلستان)؛ سیروس کسرائیان (سوئیس)؛ فرهنگ کسرایی (نویسنده و کارگردان – آلمان)؛ بهزاد کشاورزی (پژوهشگر ـ فرانسه)؛ رئوف کعبی (متخصص کامپیوتر ـ فرانسه)؛ سیامک کلهر (هلند)؛ ارسلان کهنمویی پور (استاد دانشگاه ـ کانادا)؛ حمید کوثری (مدیر کالج – آمریکا)؛ یداله کوچکی شالی (نویسنده ـ آلمان)؛ منوچهر گلشن (نروژ)؛ افسانه گودرزی؛ ربرتو گودوی (آرشیتکت ـ کانادا)؛ علی گوشه (پزشک ـ اتریش)؛ رضا گوهرزاد (روزنامه نگار ـ آمریکا)؛ ژاله گوهری (پزشک پیشین موسسات سازمان ملل متحد ـ اتریش)؛ جهانگیر لقایی (کار شناس امور اقتصادی ـ آلمان)؛ عفت ماهباز (روزنامه نگار ـ لندن)؛ علی متین دفتری (انگلستان)؛ هدایت متین دفتری (فرانسه)؛ سیمین متین (نویسنده بازیگر و کارگردان – آلمان)؛ یوسف مجاب؛ مرتضی مجتهدی (عکاس فیلم بردار و بازیگر – آلمان) ؛ مهشید محسن؛ پروین محسنی (بلژیک)؛ مرسده محسنی(آلمان)؛ ضرغام محمودی (آلمان)؛ فواد محمودی (آلمان)؛ پرویز مختاری (مدیر رستوران ـ هامبورگ)؛ سیروس مددی؛ نادر مُزکّی (انگلستان)؛ احمد مشعوف (پزشک ـ کانادا)؛ انوشه مشعوف (روان شناس ـ کانادا)؛ نیما مشعوف (اپیدمولوژیست ـ کانادا)؛ حسین مشفق (آمریکا)، بهروز معظمی (آمریکا)؛ سید حسام الدین مصطفی‌زاده (بازنشسته ـ استرالیا)؛ هایده مغیثی (استاد دانشگاه یورک ـ کانادا)؛ رضوان مقدم (آلمان)؛ منوچهر مقصودی نیا (آلمان)؛ ابراهیم مکی (نویسنده و کارگردان تئاتر ـ فرانسه)؛ پروین ملک (فرزنو – آمریکا)؛ علیرضا مناف زاده (پژوهشگر علوم انسانی ـ فرانسه)؛ محمد منتظری (کتابدار – فرانسه)؛ حسین منفردی (فرانسه)؛ مسعود مولازاده (انگلستان)؛ علی اکبر مهدی (استاد دانشگاه – آمریکا)؛ آرمیتا مهدی پور (دانشجو ـ آلمان)؛ آناهیتا مهدی پور (روزنامه نگار ـ آلمان)؛ حمید مهدی پور (ناشر ـ آلمان)؛ جعفر مهرگانی (نویسنده ـ آلمان)؛ ساسان مهری (انگلستان)؛ همایون مهمنش (دکترای فیزیک – آلمان)؛ باقر مومنی (نویسنده ـ پاریس)؛ پرهام میثاقیان (معلم ـ تهران)؛ فردوس میرآبادی (آلمان)؛ ایسان میران (اتریش)؛ زیبا میرحسینی (جامعه شناس ـ انگلستان)؛ نعمت میرزازاده (شاعر ـ فرانسه)؛ انور میرستاری (بلژیک)؛ اشرف میرهاشمی؛ رضا ناصحی (فرانسه)؛ منوچهر نامور آزاد (کارگردان و بازیگر تاتر – فرانسه)؛ جمیله ناهید (استاد باز نشسته ـ آلمان)؛ حسن نایب هاشم (پزشک ـ اتریش)؛ صبری نجفی (ایتالیا)؛ علی ندیمی (اتریش)؛ علیرضا ندیمی؛ آرش نراقی (استادیار دین و فلسفه ـ آمریکا)؛ محسن نژاذ (دانشیار – آمریکا)؛ حمید نعیمی (فرانسه)؛ زهرۀ نعیمی (فرانسه)؛ فرشته نصیبی (خانه دار ـ کانادا)؛ محمد نصیری (آرشیتکت ـ آلمان)؛ آرسن نظریان (هلند)؛ پریچهر نعمانی (آلمان)؛ جمشید نعمتی (آلمان)؛ شهین نوایی (آلمان)؛ داوود نواییان (شاغل- سوئد)؛ پرتو نوری علا (آمریکا)؛ پرویز نویدی (متخصص کامپیوتر – فرانسه)؛ بهمن نیرومند (نویسنده و روزنامه نگار ـ آلمان)؛ علیرضا نیک‌بخش (دانشجو ـ انگلستان)؛ ایرج نیری (فرانسه)؛ مهدی وزیری (آلمان)؛ ایرج هاشمی زاده (آرشیتکت ـ اتریش)؛ فری هراتی (آموزگار ـ کانادا)؛ عطا هودشتیان (استاد علوم سیاسی و فلسفه ـ کانادا)؛ کریستینه هینریشن (معلم باز نشسته ـ آلمان)؛ رضا هیوا (شاعر – فرانسه)؛ شیدان وثیق (انفورماتیسین – فرانسه)؛ احد واحدی؛ فرشید یاسایی (آلمان)؛ منوچهر یزدیان (کارمند دولت ـ هلند)؛ بهزاد یوسف زمانی (آلمان)؛ حسن یوسفی اشکوری (نویسنده و پژوهشگر دینی ـ آلمان)؛ مهدی یوسفی (آمریکا).
۱- اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران – تورونتو. ۲- اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران – لس آنجلس. ۳- اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران – مونترال. ۴- اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران – نیویورک. ۵- انتشارات آیدا – بوخوم. ۶- انتشارات خاوران – فرانسه. ۷- انجمن حقوق بشر و دمکراسی برای ایران – هامبورگ. ۸- انجمن زنان ایرانی در مونترال. ۹- انجمن همبستگی ایرانیان – دالاس. ۱۰- بنیاد اسماعیل خویی. ۱۱- جامعه دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران – جنوب کالیفرنیا. ۱۲- جامعه ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران – سوئد. ۱۳- حامیان مادران پارک لاله – ایتالیا. ۱۴- حامیان مادران پارک لاله – دورتموند. ۱۵- حامیان مادران پارک لاله – ژنو. ۱۶- حامیان مادران پارک لاله – فرزنو. ۱۷- حامیان مادران پارک لاله – لس آنجلس – ولی. ۱۸- حامیان مادران پارک لاله – لندن. ۱۹- حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ. ۲۰- شبکه فرهنگی ایرانیان اروپا. ۲۱- صدای موج سبز ـ جنبش سبز – بیرمنگهام. ۲۲- صدای موج سبز ـ جنبش سبز – کاردیف. ۲۳- صدای موج سبز ـ جنبش سبز – لندن. ۲۴- کانون ایران آزاد. ۲۵- کانون پژوهش فرهنگ ایران – گوتنبرگ. ۲۶- کانون سیمرغ – آلمان. ۲۷- کانون فرهنگ و هنر – فرزنو. ۲۸- کمیته خاوران – نروژ. ۲۹- کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران – شیکاگو. ۳۰- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس. ۳۱- کمیته نروژی ایرانی حمایت از مبارزات مردم ایران. ۳۲- مادران صلح – مونترال. ۳۳- همبستگی ملی ایرانیان – کالیفرنیا. ۳۴- اتحاد برای ایران – بلژیک؛ ۳۵- جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران ؛ ۳۶- فدراسیون اروپرس. ۳۷- انجمن پویا برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران – کلن. ۳۸- خانه همبستگی مهر – کلن. ۳۹- همایش ایرانیان – هامبورگ. ۴۰- فعالین حقوق بشر و دمو کراسی برای ایران -هامبورگ.
گردآوری امضا ادامه دارد. نام و نام خانوادگی و کشور محل سکونت خود را به وسیله ایمیل زیر برای ما بفرستید :
