حمید محوی
چند وقت پیش ازاین خانم بهار دوست لیستی از پرسش هایشان را در مورد وقایع پس از انتخابات دورۀ دهم ریاست جمهوری در ایران، در نشریات انترنتی مطرح کرده بودند، و منتقدین سیاسی و شخصیت های برجسته در آکادمی اپوزیسیون ایران در خارج از کشور نیز سعی می کردند به نوبت به این پرسش ها پاسخ بگویند.
حال فکر می کنم که نوبت خود ایشان است که به پرسش ما پاسخ بگویند. ولی پیش از این که به طرح پرسش بپردازم اجازه دهید بگویم که به چه علتی به طرح چنین پرسشی که فورا مطرح خواهم کرد، تشویق شدم. واقعه از این قرار بود که امشب (۲۹ سپتامبر) ایمیلی از خانم بهار دوست دریافت کردم که خبرهای سبزشان را این بار تحت عنوان «ما می مانیم» فرستاده بودند …ولی آن چه بیش از همه در ایمیل ایشان توجهم را به خود جلب کرد جملۀ زیر بود:
«روزانه با جمع آوری آخرین اخبار و گزارشها برای عزیزان در داخل به روز
می گردد…»
و روی آدرس لینک که کلیک کردم؛ صفحۀ «مامی مانیم» باز شد و دیدم که «آخرین اخبار و گزارشها» به «مهمترین خبرهای روز…» (۱) ارتقاء یافته است.
البته برای یک خبرنگار و یا در هر صورت فردی که دست به کار خبری می زند، ادعای چنین موردی، کار بسیار پر مسئولیت و شجاعانه ای است که به میرندگان عالم بگوید که مهمترین خبرهای روز…را برای آنها جمع آوری کرده است، با این وجود این مسئله را برای خودم با به یاد آوردن این تکیه کلام قدیمی حل کردم که می گویند «ما در جهان نسبیت ها زندگی می کنیم»
اولین مقاله دربارۀ «افزایش سریع نرخ ارز در ایران…» بود که مرا به یاد گزارش های رادیو دربارۀ حوادث دست اوّل وال استریت انداخت و سپس تبلیغ یک آموزشگاه زبان انگلیسی برایم تداعی شد که غالبا در داخل واگن های متروی پاریس نصب می کنند : «آی اسپیک وال استریت»
تمام «مامی مانیم» را از اوّل تا آخر نگاه کردم و حتی شماره های قبلی را زیر و رو کردم و پس از رؤیت شخصیت های برجسته ای که می شناختم… ولی خبری را که فکر می کردم باید برای ایشان از مهمترین خبرها باشد، نیافتم.
چنین شد که نا امیدانه این پرونده را باز کردم تا مستقیما از خود ایشان بپرسم که : از دیدگاه شما افشاگری هایی که میشل شوسودوسکی دربارۀ طرح عملیات نظامی مبنی بر احتمال بمباران اتمی ایران توسط ایالات متحده و ناتو منتشر کرده جزء خبرهای مهم روز هست یا نیست؟ که با اندکی تأخیر به دست خوانشگران فارسی زبان می رسد.
من نوشتۀ او را به فارسی ترجمه کردم و برای شما فرستادم – که نگویید ما نمی دانستیم و یا نوشتۀ او به زبان انگلیسی و فرانسوی است و ما از آن چیزی سر در نمی آوریم – خداوند در قرآن مجید فرموده است که «ما به زبان عربی برای شما پیغام فرستادیم که نگویید به زبان اجم است و ما نمی فهمیم…» یعنی موضوعی که می تواند در آن دنیا برای فارسی زبان ها بهانۀ خوبی باشد که به جهنم نروند و هنگام بازخواست به خداوند بزرگ و مهربان بگویند که ما عربی نمی دانستیم و از فرامین شما بی اطلاع بودیم. ولی این طور که شواهد امر نشان می دهد ما ایرانی ها فعلا در تهدید فرود جهنم زمینی به سر می بریم و چنین خبری در سطر اخبار روز قرار ندارد و جزء خبرهای مهم نیز گزارش نمی شود. چرا؟
پرسش بعدی این است که به نظر شما آیا اپوزیسیون های ایرانی در خارج از کشور از چنین طرحی بی اطلاع بوده اند؟ و یا این که مثل تمام مصرف کنندگان رسانه های جهان سرمایه و زور و قدرت واقعا باور کرده بودند و هنوز هم واقعا باور دارند که بمب های اتمی آمریکا حافظ صلح و برای شهروندان مناطق جنگی بی خطر است؟ و از آن تنها برای بمباران جمهوری اسلامی استفاده می شود؟ یعنی عملیات جراحی بی درد و خون ریزی؟
پرسش ها در این زمینه بسیار است…مثلا چرا طرفداران حقوق بشر ایرانی تا کنون به موضوع نتایج استفاده از بمب های اتمی تاکتیکی و مسلح به اورانیوم ضعیف شده در عراق و افغانستان توجهی نشان نداده اند. به شما اطمینان می دهم که آنها از این موضوع مطلع هستند.
ولی چرا؟
به نظر شما چنین موضوعی اساسا به حقوق بشر مربوط می شود یا نمی شود؟
می دانید اپوزیسیونی که تنها علیه جمهوری اسلامی فعالیت کند، برای آیندۀ ایران و جهان بسیار خطرناک است!
می دانید چرا خطر ناک است؟
و یا این که فکر می کنید که این پرسش (ها) اساسا صحیح نیست؟
ما در انتظار پاسخ شما منتظر باقی می مانیم، با تشکر از خوانش شما
حمید محوی. پاریس، ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۰
پا نوشت
۱) مامی مانیم. چهارشنبه ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۰
http://mamimanim.blogspot.com/
جامعه رنگین کمان
