گفتگوی سایت خود نویس با مهرداد درویش پور
به دنبال انتشار نامه دکتر مهرداد درویش‌پور مبنی بر عدم شرکت در گردهمایی استکهلم، نظرات مختلفی در باره مواضع این استاد دانشگاه در سوئد در فضای مجازی مطرح شد. این عضو «جمهوری‌خواهان لائیک و دمکرات» درباره اهمیت اتحاد نیروهای جمهوری‌خواه می‌گوید: «اگر جمهوری‌خواهان بتوانند بر سر جدایی دین از دولت، نظام پارلمانی دموکراتیک، یک‌پارچگی کشور و انتخابات آزاد قطب نیرومندی ایجاد کنند، بهتر می‌تواند با مشروطه‌خواهان و اصلاح‌طلبان و گروه‌های دیگر تعامل کنند.»
دکتر درویش‌پور در گفتگو با خودنویس، در باره بحث یک‌پارچه‌سازی اپوزیسیون از طریق برگزاری کنفرانس‌ها می‌گوید: «مگر احزابی که با هم متفاوت هستند می‌توانند در یک تشکیلات قرار بگیرند؟ اگر شما تفاوت‌ها را نادیده بگیرید و فقط بر نقاط اشتراک دست بگذارید، رقابت سیاسی از بین می‌رود. یکی کردن همه تحت عنوان اتحاد و وحدت، نه میسر است و نه مطلوب.
او می‌افزاید: «اگر به نام اتحاد برای دموکراسی تشکیلاتی شکل گبرد، که نوع نظام در باره‌اش بحث نشود، این دیگر پروژه جمهوری‌خواهان نیست.» درویش‌پور افزود: «من به عنوان یک جمهوری‌خواه، با احیای سلطنت مخالفم، با درجا زدن در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی هم مخالفم و خواستار فرا رفتن از حکومت دینی و موروثی هستم.» این استاد دانشگاه تاکید کرد که با هر چیزی که مانع ایجاد رقابت سیاسی شود مخالف است.
این عضو «جمهوری‌خواهان لائیک و دمکرات» درباره اهمیت اتحاد نیروهای جمهوری‌خواه می‌گوید: «اگر جمهوری‌خواهان بتوانند بر سر جدایی دین از دولت، نظام پارلمانی دموکراتیک، یک‌پارچگی کشور و انتخابات آزاد قطب نیرومندی ایجاد کنند، بهتر می‌تواند با مشروطه‌خواهان و اصلاح‌طلبان و گروه‌های دیگر تعامل کنند. تا وقتی میان جمهوری‌خواهان این پراکندگی وجود دارد که بخشی به اصلاح‌طلبان دینی نزدیک شوند، برخی به سلطنت‌طلبان و برخی شعار “درز گرفتن جمهوری” را می‌دهند، و عملا گروهی جمهوری‌خواه شعار میر حسین موسوی را می‌دهند و گروهی شعار رضا پهلوی را، این به قطب جمهوری‌‌خواهی لطمه وارد می‌کند.»
درویش‌پور معتقد است که به جز مشروطه‌خواهان، دیگر گروه‌های سیاسی جمهوری‌خواه هستند اما «جمهوری‌خواهان» به دنبال جدایی دین از حکومت هستند. به اعتقاد او، به خاطر گرایش بسیاری از گروه‌ها به جمهوری و جدایی دین از دولت «نباید جمهوری را به حراج بگذاریم».
درویش‌پور درباره ابهامات گردهمایی استکهلم می‌گوید: «به دلیل ابهاماتی که در باره این کنفرانس وجود داشت، ترجیح دادم با تامل بیشتری برخورد کنم و دیدم در چهار خانواده سیاسی، از جمهوری‌خواهان، مشروطه‌خواهان، اصلاح‌طلبان دینی و چپ‌گرایان مخالفت با این کنفرانس وجود دارد. تا زمانی که در این چهار خانواده برای شرکت در چنین گردهمایی‌ای آمادگی وجود ندارد، شرکت در آن نمی‌تواند پشتوانه اجتماعی مناسبی داشته باشد. یا این صرفا یک کنفرانس است یا تلاش برای ایجاد اتحاد برای دموکراسی است. شایعه کنگره ملی و در بسته بودن آن برای مطبوعات، سوظن‌های زیادی پدید آورده و فضای تندی را به ویژه در رادیو های فارسی زبان در استکهلم به‌وجود آورده است.»
درویش‌پور ضمن مخالفت با هرگونه «چلبی»سازی می‌گوید: «من بشدت بر روی استقلال اپوزیسیون از قدرت‌های بزرگ تاکید دارم و نباید آنچه در لیبی، عراق و افغانستان شکل گرفت را در ایران ببینیم.
من با این کنفرانس مخالف نیستم اما مطمئن نبودم که با توجه به مجموعه شرایط شرکت من در آن مناسب باشد.»
