امین موحدی
مقالهای از دوست ارجمند آقای ماشاالله عباسزاده را تحت عنوان تارِ عنکبوتیِ «کیهان» بر تیم واشینگتنیِ VOAخواندم که در تحلیلی واقعبینانه از آنچه که در صدای آمریکا میگذرد، از کلمه «رانت» برای اولین بار در حوزه حقوق بشر نام برده است به نام «رانت زندان». به واقع آنچه که در هر رسانه خبری مرسوم است استفاده از عوامل متخصص و مرتبط با آن رسانه یعنی روزنامهنگار و گزارشگرانی مستقل و دارای سابقه کار حرفهای است.
اینکه رسانهای مانند صدای آمریکا با کشیدن خط قرمز بر روی برخی اسامی که قبلا با استفاده از سوابق زندان خویش در امور غیر مرتبط استخدام شده بودند، خود زیر سوال و خط قرمز قرار گیرد، امری است نه تنها غیرمنصفانه بلکه غیراخلاقی که تا مرز هوچیگری نیز پیش میرود.
البته زندانیان سیاسی سابق همواره مورد احترام مردم و رسانهها قرار دارند، اما احترام به آنها هرگز نمیتواند دلیل بر قائل شدن امتیاز ویژه برای آنها محسوب شود تا به واسطه آن بتوانند در تمامی امور، خود را صاحب سخن و اختیار بدانند.
اصرار بر چنین «حق ناحقی» از سوی هر زندانی سیاسی، در واقع اصرار بر رانتخواری تلقی میشود که امری مذموم و غیرقابل قبول است و آقای عباسزاده نیز در مقاله خویش با استفاده از عنوان «رانت زندان» گریزی به این قضیه زدهاند.
همین دوستان زندانی سابق(که هنوزمجهولات وابهامات زیادی درموردسوابق خودآنها مطرح میباشد)، خود مدعی مبارزه با رانت هستند و یکی از دلایل مبارزه بر علیه جمهوری اسلامی حاکم بر ایران، پایان دادن به امتیازات ویژه است، حال چگونه است که همین افراد وقتی از آنها خواسته میشود در امور مرتبط با کار خویش مشغول باشند، ناگهان گلایه و فغانشان گوش فلک را کر میکند که در حق ما ظلم شد و از کیهان و منظومه شمسی دلیل میتراشند که کنار گذاشته شدن آنها از کار غیر تخصصیشان، زیر سر جمهوری اسلامی بوده است.
رانتخواری، رانتخواری است چه در حوزه اقتصاد باشد و چه سیاست ،چه زندانی سیاسی باشی و چه زندانبان.
هر فرد یا گروهی که در صدد اخذ امتیاز ویژه ای به دلیل سابقه خویش باشد، رانت خور محسوب میشود به ویژه آنکه افرادی به واسطه سابقه خویش ،انتظاری غیر مرتبط با سابقه خود داشته باشند.
متاسفانه رانتخواری و زیادهخواهی برخی از افراد که سوابق زندانی سیاسی و مبارزه را در کارنامه خود دارند، میرود تبدیل به معضل جدی شود که دامنه آن بسیار فراتر از آنچه که فکر میکنیم گسترده است. کار به جایی رسیده است که، برخی وقتی صدای مخالف خود را میشنوند و پاسخی برای آن ندارند سریع سابقه خود را پیش کشیده و طرف مقابل را فاقد صلاحیت برای اظهار نظر میخوانند.
یا اینکه به جای پاسخ گوئی و ارائه دلیل برای ادعاهای خویش ،پرسشگران را وابسته به جمهوری اسلامی معرفی میکنند و انتظار دارند افکار عمومی نیز ،فقط و فقط به دلیل زندانی سابق بودن آنها ،حرف آنها را تایید کند.
اینگونه افراد، کار رابه جایی میرسانند که محل کار خود را نیز تبدیل به آرشیو سوابق خود کرده و در برابر خواست مدیر محل کارشان ،به جای توجه به آنچه که از وی خواسته میشود،دم به دم، پرونده ای از آرشیو سوابق خویش بیرون کشیده و روی میز مدیر میکوبند.
آنچه که به عنوان خبراخراج تعدادی از کارمندان در صدای آمریکا مخابره میشود، از اساس خبری ناقص است، مطابق بیانیههای کوبنده خود بیکارشدگان، صدای آمریکا قرار داد آنها را تمدید نکرده است، اما همین دوستان و خبرهای منتشره در مورد آنها، هرگز به قسمت اصلی یعنی دلیل عدم تمدید قرداد اشارهای نمیکنند و به جای آن، صدای آمریکا را متهم به همکاری با جمهوری اسلامی میکنند.
در هیچکدام از اخبار و بیانیهها، اشاره نشده و نمیشود که داشتن تخصص در هر شغلی لازمه اعتماد مدیران و تداوم کار مستخدمین است و اگر این مهم در مورد کارکنان در بدو شروع به کارشان مورد توجه قرار نگرفته، دلیل بر سلب حق برکناری آنها توسط مدیریت در آینده نیست.
از نحوه واکنش تنی چند از کارمندان پس از برکناری آنها از صدای آمریکا به راحتی میتوان دریافت که این دوستان برای خود حقی فراتر از آنچه که در تخصصشان است قائل هستند به چنین انتظار غیرمنطقی جز رانتخواری سیاسی اسمی نمیتوان گذاشت. موضوع وقتی جدی میشود که عدم اجابت خواست فراقانونی این دوستان، با اتهامات غیرواقع و تهدید از سوی آنان پاسخ داده میشود.
همان رویهای که تمامیتخواهان برای مجبور کردن طرف مقابل به تن دادن به خواستههای خود، بدانها متوسل میشوند.
صدای آمریکا به عنوان رسانهای آزاد و البته وابسته به دولتی مستقل، جایی نیست که بشود با رانت سیاسی یا اقتصادی وارد آن شد.
عملکرد صدای آمریکا یا دولت آمریکا موضوع دیگری است که در اینجا قصد تایید یا تکذیب آنرا نداریم. صدای آمریکا و یا دولت آمریکا میتواند از نظر افراد خوب یا بد باشد اما آیا میتوان با کلماتی نظیر خوب یا بد در مورد یک ساختار بزرگ به همین راحتی سخن گفت و نتیجه گرفت؟
عملکرد دولت یا صدای آمریکا میتواند مورد تایید ما نباشد اما متهم کردن آنها به ارتباط با جمهوری اسلامی فقط به این دلیل که نظر ما را تامین نکرده است، کاری به غایت غیرمنطقی و نادرست است.
لازم به توضیح است، این صدا وابسته به دولتی است که قویترین ابزار نظارتی بر اجزای خویش را دارد و احدی نمیتواند نظر شخصی یا گروهی خود را بر قسمتی از سیستم تحمیل کند لذا ادعای اعمال نظر شخصی آقای عسگرد یا مثلا گروهی مانند نایاک هرگز نمیتواند صحت داشته باشد.
وقتی اوضاع به منوال آنچه که ما میخواهیم پیش نمیرود، از اتهام و تخریب و صدها حربه دیگر استفاده میکنیم که تا شاید، دنیا بر وفق مراد ما بچرخد.
برای استقرار دموکراسی و برابری و استقرار قانون در ایران مبارزه میکنیم اما انتظار داریم وقتی نوبت اجرای قانون در حق ما میشود، امتیاز ویژهای برای معافیت داشته باشیم.
برای آزادی ایران تلاش میکنیم آنگاه منت بر سر همه گذاشته و حتا منت آنرا را بر سر رسانه یک دولت خارجی هم میگذاریم، که چون ما زندان کشیدهایم و فلان بودهایم، پس آنچه که ما میخواهیم باید بشود.
در قبال چنین زیاده و رانتخواهی شاید هموطنانمان حرفی نداشته باشند و با بزرگواری خویش امتیازاتی به ما ببخشند اما خارجیها که اینکار را نمیکنند. زمانی که پاسخ میشنویم شما برای کشور خودتان مبارزه کرده و حقی بر گردن ما ندارید، آنگاه آنها را متهم به همکاری با جمهوری اسلامی میکنیم.
در قبال ادعایمان مبنی بر معیوب بودن سیستم اداری آمریکا وقتی پاسخ میشنویم: خوب بروید سیستم مورد ادعایتان را در کشور خودتان برقرار کنید آنگاه تبدیل به بیکارههایی میشویم که عملا هیچ کاری از دستمان ساخته نیست و نهایت کاری که از دستمان بر میاید ساخت و پرداخت قهرمانانی هست که همان قهرمانان و به دست خود ما تبدیل به مستبد آینده میشوند. در واقع هنری نداریم جز ساختن بت و پرستیدن آن و استبدادسازی.
از قلب التهاب و بیقانونی دنیا یعنی خاورمیانه آمدهایم و در قلب آرامش و قانون و دموکراسی، فریاد وامصیبتا سر دادهایم که سیستم و ساختار شما ایراد دارد و مستقل نیست و باید اصلاحاش کنیم! البته از آنها نمیخواهیم که اصلاحش کنند بلکه دستور میدهیم و تهدیدشان میکنیم که ما خودمان میخواهیم سیستم معیوب شما را اصلاح کنیم! همان کاری که احمدینژاد میخواهد بکند البته در مقیاسی بزرگتر یعنی مدیریت جهانی.
درخشانترین کاری که میکنیم، انقلابی اسلامی هست که شکوهمندش مینامیم و جمهوری میسازیم پر از فساد و نیرنگ و نقض حقوق مردم، آنگاه بر سر آمریکا فریاد میکشیم که سیستمتان فاسد است و ما از ایران آمدهایم تا اصلاحش کنیم!