ابراهیم(عباس) محمد رحیمی در پی یک بیماری سخت و جانکاه و سال ها مبارزه با آن، سرانجام در سحرگاه روز یکشنبه ٢٧ دی ١٣٩۴ در سن ۶۴ سالگی در یکی از بیمارستان های لندن چشم از جهان فروبست.
ابراهیم محمد رحیمی، یکی از زندانیان مقاوم در دهه ی ١٣۶٠ بود و یازده سال از بهترین سال های عمرش را به اتهام همکاری با سازمان مجاهدین خلق در زندان های اوین، قزلحصار و گوهردشت گذارند. رژیم جمهوری اسلامی در همان دوران که او در زندان بود، دو خواهر و دو برادرش؛ عزیز ، مهرانگیز، هوشنگ و سهیلا محمد رحیمی و نیز خواهرزاده ¬ی نوجوان وی حسین مجیدی را به جوخه های مرگ سپرد.
ابراهیم محمد رحیمی، بعد از زندان به دادخواهی عزیزانش پرداخت و تا لحظه ¬ی خاموشی به مبارزه اش با بی عدالتی ادامه داد. او خرداد ١٣٩١ ( ژوئن ٢٠١٢) به جمع خانوادهه ها و زندانیان سیاسی دادخواه دهه ی ١٣۶٠ پیوست و در مقابل کمیسیون حقیقت یاب در باره ی جنایات تکان -دهنده ای که جمهوری اسلامی نسبت به او و خانواده اش مرتکب شده بود، شهادت داد.
ابراهیم محمد رحیمی، علی رغم بیماری که داشت، هرگز دست از مبارزه برای دادخواهی برنداشت. تردیدی نیست صدای دادخواهی و عدالت خواهی اش بعد از وی نیز، هم چنان ماندگار خواهد بود.
درگذشت ابراهیم محمد رحیمی را بیش از همه، به مادر داغدار و دادخواهش خانم سونا اوسطی و تنها یادگار او سپهر محمد رحیمی تسلیت می گوئیم.
ایران تریبونال
١٧ ژانویه ٢٠١۶ برابر با ٢۶ دی ١٣٩۴
