از ١۶ آذر سال ١٣٣٢ به عنوان تجلی یک روز تاریخی تاکنون، جنبش دانشجوئی ایران یک نفس مبارزه کرده و سرفصل های تازه ای در تاریخ مبارزاتی جامعه ما در راه تحقق آزادی و برابری گشوده است.
از مبارزه با دیکتاتوری رژیم شاه در سال ١٣٣٢ تا شرکت در مبارزات سال های دهه ١٣۵٠ و قیام بهمن ماه، مبارزه در برابر سرکوب رژیم جمهوری اسلامی در «انقلاب فرهنگی» و تا قیام ١٨ تیر و مبارزات دوران کنونی، دانشجویان جامعه ما همواره در صف مقدم ایستادند و رژیم های شاه و خمینی هرگز نتوانستند بر این خیزش انقلابی چیره شوند و آن را از پا بیندازند.
اینک نیز، مبارزات دوران سازی در جامعه ما جریان دارد که دانشجویان سهم پر ارزشی در تداوم آن بر عهده دارند.
درسی که از مجموعه این مبارزات حاصل آمده این است که دیکتاتوری صفت مشخصه هر رژیمی ست که بخواهد سیاست خود را بر اساس محرومیت توده های مردم از دسترسی به منابع حیاتی معیشتی و خودگردانی اجتماعی آنان قرار دهد و تلاش برای برابری را از میان ببرد. تلاش برای آزادی حد و مرز نمی شناسد و همه عرصه های زندگی اجتماعی را شامل می شود و در این مبارزه طولانی، دانشجویان دریافته اند که باید پیکار خود را با دیگر جنبش های اجتماعی هماهنگ سازند تا بتوانند به گوهر آزادی دست یابند.
از همین رو ست که کانون نویسندگان ایران در تبعید، در دفاع از آزادی اندیشه و بیان، گوهر آزادی را برای دسترسی به دنیائی فارغ از هرگونه ستم، امری اساسی می داند و پیکار دانشجویان را یک بخش بنیانی از این مبارزه برای رهائی می شمارد.
روز دانشجو مبارک باد.
کانون نویسندگان ایران در تبعید
١۶ آذر ١٣٨٩
جامعه رنگین کمان
