از تهران

روزنامه ایران ـ رسانه‌های مخالف دولت، چندی است سراغ موضوع بابک زنجانی ( بخوانید بابک حامنه ای و یا شیخ علی زن جن… اینرا در تهران که ما هستیم می گویند) رفته‌اند اما نه به انگیزه تحلیل و موشکافی این نماد فساد و رانت‌جویی در دولت سابق بلکه آنها با چشم‌پوشی از پرونده بابک زنجانی واقعی، مدعی ظهور بابک زنجانی‌های جدید شده‌اند. چرا که مجرم اصلی را که باند خامنه ای ست را زیر بخور نفس آقا از پایین گم کنند. بله این هم از وقاحت ولی وقیح است. این خط تبلیغاتی البته با واکنش طنز آمیز مردم شده است البته من با توهین به زن کسی موافق نیستم مثلا وقتی مردم میگویند «مرگ بر بابکعلی زن جند…» من می گویم بگویید بابکعلی زنجانی! اما مردم دیگر به فاطمه زهرای سابق می گویند فاتی چل ک…٬ به زینب کبرا ی سابق می گویند زینت المجالس٬ به قرآن می گویند کتاب خونتش ( برای شما خارجشنین ها یهنی کتاب خونریزی و آتش افروزی٬ به امام حسین میگن سرداری با سرباز شش ماهه٬ به علی ابن ابی طالب میگویند علی خونخوار٬ به محمد ممد بچه باز٬ به امام زمون میگن میتی غیبی و میتی عشی٬ به امام سجاد امام چاردست و پا٬ به خمینی میگن خم نجاست٬ به مفاتیح الجنان میگن دارلمجانین٬ و… الخ! آما تنها اعجوبه ای که سگش هم همحواب و همخوی امام عج هستش حاج محمود خودمکونه. لاریجای این فرزند شخص امام مهدی و اخوات همه اصلا و ابدا ثمره همخوابگی جناب مهدی ست با مادرشان. همینها بودند که فخرالدین حجازی این مردی از حجحاز که در واقع ابذر انگلیسی بود می فرمود : آقایون بگین که خودشونین. و این فرزندان امام مهدی در کمال تواضع و بی توضیح از سر این معامله می گذشتند و صم و بکم هیچ نمی گفتند و الان هم همچون شجره جات طیبات هیچ نمی گوزند. نگفتن این آقان از اسرار الهی و مهدوی ست. در هر حال آقای جهانگیری نسبت به حرکت‌های انحرافی در قضیه بابکعلی زنجانی خامنه ای هسدار داده است و حرکت تبلیغاتی ذکور را مذکور دانسته حتی با نزدیک شدن به مقطع مقع …د آقا محاکمه‌ ی شخص بابک را صوری دانسته و به باباکعلی خامنه ای زنجانی اطمینان داده است که ترشحی به دامان سراسر خون و سراسر نجاست آقا و مرئوسش امام زمان نشود. بابک زنجانی اینک در اندرونی آقا و شخص امام زمان در حال شمارش میلیاردها ثروت ملی هستند. اینها را نوشتم تا بگویم آقای مهرآسا و مهر آیین وضع از آنچه تو نوشته ای شدت٬ حدتو زور قوت و قدرتش یک از هزاران است. شاد باشی دوست نادیده خوب مینویس و ما در دانشگاه آنرا روانه دیوارها می کنیم و شبانه اما روزنه چیزی نیست جالب است که مستخدمی که مامور است آنرا بکند طوری در سطل خاک می اندازد که کسانی بتوانند دوباره آنرا ببرند و بخوانند. اینهم بخودی خود نوعی مقامت است. البته شاید هم آن بیچاره اصلا آنرا نمی خواند و فقط فکر میکند که شاید چیزکی درش باشد.