«همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران»
جنبش مردمی کشورمان علیرغم همه ی فشارها و سرکوب ها برای دستیابی به حقوق شهروندی خویش رفته رفته دستاوردهای نوینی به همراه آورده است که از اهمیت برخوردارند. نخست انکه این جنبش ها سازمان یافته تر از گذشته اند، دوم آنکه از پراکندگی کمتری برخوردارند، سوم اینکه با رویکردهای کنشگران رزمنده ی سازمان ها و نهادهای مستقل مردمی و خاصه ابتکارهای «پایینی» ها از حالت تدافعی کمابیش بیرون آمده اند، و چهارم و بویژه آنکه گام به گام به جنبش های سراسری فراروییده اند.
نهاد «همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران» که از آغاز کار خود همواره با فشارهای سنگین مقامات امنیتی، احضارها، بازجویی ها و زندانی شدن های هموندان خود روبرو بوده، از این رویکردهای نوین که در چند ماه گذشته در اعتصاب های آموزگاران، کارگران، پرستاران و هواداران محیط زیست خود نموده اند، استقبال می کند و همه ی آزادی خواهان و دادجویان و همچنین هم میهنان سرخورده از درون حاکمیت، مذهبی یا غیرمذهبی، نظامی یا غیرنظامی، و بویژه جنبش های دانشجویی و زنان را به پشتیبانی همه سویه از این نداها که در راستای دستیابی به حقوق راستین شهروندی و ساختن ایرانی آزاد و آباد جریان دارند، فرامی خواند.
هم میهنان!
نهاد «همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران» در آستانه ی اول ماه مه روز جهانی کارگر، همراه با شادباش های گرم به همه ی کارگران و مزدبگیران و رنجبران کشورمان و بویژه به پیکارگران نهادهای کارگری، و با پشتیبانی از خواست های آنان چون حق تشکل، افزایش دستمزدها، تامین امنیت شغلی، دسترسی به بهداشت و درمان، حق بازنشستگی و غیره، سیاست های اقتصادی مردم ستیز و فشارهای روزافزون به سندیکالیست ها و کنشگران کارگری و تهدید و اخراج و بازداشت آنان را به شدت محکوم می کند. همان گونه که در تاریخ معاصر ایران بارها دیده ایم، کارگران و به طور کلی مزدبگیران کشورمان می توانند نقش بسیار مثبت و تعیین کننده ای در رویدادهای کشورمان بازی کنند و در راه ساختن ایرانی آباد و آزاد و پرداد وظایف سنگینی به عهده گیرند. برای برپاساختن چنین آینده ای می بایست از امروز برنامه ریخت در راه پرسنگلاخ پیاده سازی آن گام نهاد. در این راستا مانورها ومجهز کردن نیروهای ضد مردمی در گوشه و کنار سرزمین مان تنها نشانگر ترس و وحشت نظام از نیروهای مردمی می باشد واین امر نمی تواند به عزم و اراده ما خللی وارد سازد.
آزادی خواهان و دادجویان!
سرنوشت کشورمان و دستیابی به زمامداری مردمی در سرزمین تاریخی مان در گرو رزم همگانی و گسترده لایه های گوناگون اجتماعی بر گرد خواست های مشترکی است چون آزادی، استقلال، عدالت اجتماعی و محو هرگونه بهره کشی. در این زمینه نهاد همبستگی هدف های خود را زیر عنوان «سند همبستگی» (به پایان بیانیه بنگرید) پیشتر ارائه داده است. مهمترین برنامه کنشگران درون مرز و هموندان همبستگی در این زمان «هماهنگی و هدایت» فعال و هشیارانه در راه رسیدن به فردایی آزاد و آباد می باشد. بجاست که این وظیفه ی خطیر در دستور کار عاجل همه ی افراد و گروه های ملی-دمکرات قرار گیرد. ما کنشگران برون مرز را نیز به پشتیبانی فعالانه تر از رزمندگان درون مرز فرامی خوانیم.
علیرغم همه سرکوب ها، خیزش مردم مان برای دستیابی به حقوق شهروندی در بهار سال هشتاد و هشت هم چون آتش زیر خاکستر هنوز می خروشد. پس از سه شکست پاییزی سرزمین مان، همانا ناکامی های انقلاب مشروطه و جنبش ملی شدن نفت و انقلاب مردمی بهمن، جنبش نوین در کشورمان می تواند آغازی باشد بهاری، اگر که این بار همه ی نیروهای ملی و دمکرات کشورمان هم بندند، و در برابر ترفندهای رنگارنگ زراندوزان و تنش آفرینان و واپس گرایان درون و برون مرز دلاورانه بالا برافرازند. فردای آزاد و آباد سرزمین مان را، ما «ترکه های نازک» و رخشان از درختان این کهن دیاریم که می توانیم بر پرده ی تار امروزین، تابناک برنگاریم. نهاد «همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران» در این بزنگاه تاریخی، با ارج نهادن بر این نبرد صد ساله مردم مان و با آرزوی دستیابی به چنین فردایی، آغوش به روی همه ی هم میهنان آزاده و وارسته می گشاید.
این پیام را با بخشی از بیانیه ی شماره چهار همبستگی به پایان می رسانیم:
«سرانجام در بهار هشتاد و هشت پس از تصویب و امضای سند بنیان گذاری «همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران» توسط بیست و پنج سازمان سیاسی و مدنی، موجودیت این نهاد همه گیر اعلام و رسانه ای شد. تنها در طی سه سال، بیش از سی نفر از هموندان همبستگی توسط مقامات امنیتی احضار، بازجویی و زندانی شدند. ما زندان و شکنجه و حتی اعدام را به جان خریده ایم و آگاهانه در برابر حاکمانی قرار گرفته ایم که حتا از شیوه خردگرایانه ما برای ایجاد تغییرات بنیادین هراس دارند. ما با دسته کردن ترکه های نازک درخت، چنان سخت خواهیم شد که هیچ نیرویی خواهد نتوان ما را شکست. آغوش ما فقط برای کنشگران بیرون از حاکمیت باز نیست. ما همه هم میهنان سرخورده را از درون حاکمیت، مذهبی یا غیرمذهبی، نظامی یا غیرنظامی، و حتی از درون نیروهای سرکوبگر، به آغوش همبستگی با ملت ایران فرا می خوانیم».
همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران
اردیبهشت ماه نود و چهار
نام شماری از هموندان دربند یا در محدودیت شدید امنیتی پس از زندان
نسرین ستوده، کورش زعیم ، فریبرز رییس دانا، ، رضا شهابی، بهروز جاوید تهرانی، کیوان صمیمی، حشمت الله طبرزدی،رسول بداقی، محمد ملکی، عبدالله مومنی و عیسی خان حاتمی
http://www.hambastegi-iran.org/spip.php?article26
متن سند همبستگیhttp://www.hambastegi-iran.org/spip.php?article1
