کارگران در دام قرارداد های موقت وسفیدامضا
سال ها است قراردادهایی در بازار کار کشور به امضا می رسد که تنها تامین کننده منافع کارفرمایان بوده و در قالب آن هیچ حق و حقوقی برای کارگران در نظر گرفته نمی شود. در این نوع از قراردادهای یکطرفه، کارگر مجبور به امضای برگه ای می شود که محتوای آن بعدا با نظر کارفرما تهیه خواهد شد.
به گزارش۶اردیبهشت مهر،کارشناسان بازار کار کشور معتقدند خروج برخی کارفرمایان از دایره اجرای قانون کار درباره قراردادهای کاری و همچنین بروز سوء استفاده های اینچنینی از نیروی کار علاوه بر تفکرات سودجویانه برخی کارفرمایان، به دلیل فراوانی نیروی کار در مقابل فرصت های شغلی موجود است.
در این شرایط، کارفرما می تواند علاوه بر انتخاب نیروی مدنظر خود از بین ده ها متقاضی کار و همچنین اخراج نیروهایی که به دنبال دریافت حقوق قانونی خود باشند؛ قراردادهایی تنظیم نماید که تنها منافع وی را به دنبال داشته باشد و از پیش هرگونه حق و حقوق بعدی نیروی کار را نیز منتفی کند.
امضای برگه هایی به عنوان دریافت عیدی، درخواست بیمه نشدن، دادن اختیار کامل تعیین شرایط کار و اخراج به کارفرما از سوی نیروی کار؛ مهم ترین مواردی است که در قالب قراردادهای سفیدامضا اتفاق می افتد و برخی افراد مجبور می شوند برای قرار داشتن در یک فرصت شغلی به ارائه تعهداتی خارج از چارچوب قانون کار دست بزنند.
فرقی نمی‌کند, کارگر نمونه باشی یا عادی, ظاهرا شرایط اینگونه است که پرونده قراردادهای موقت و کوتاه مدت همچنان باز است.
روزانه هزاران کارگر در قالب قرارداد موقت کار برای تامین معیشت خود و خانواده‌هایشان مشغول کار هستند. همواره قراردادهای کار مهمترین وسیله برای ایجاد ارتباط بین کارگر و کارفرما بوده است چرا که تنها با وجود قرارداد کار است که وجود کارگری و کارفرمایی، اشتغال به کار کارگر و دریافت مزد نیروی کار امکان پذیر است.
قراردادهای موقت کار امروزه به معضلی چالش برانگیز در عرصه روابط کار تبدیل شده و می‌توان گفت یکی از مباحث مناقشه برانگیز بین کارگر و کارفرما تلقی می‌شود. با وجود اینکه قانون کار به دنبال حفظ امنیت شغلی نیروی کار است اما برخی از کارفرمایان با دور زدن قانون در مشاغل دائم از قراردادهای موقت استفاده می‌کنند.
به اعتقاد کارشناسان اقتصادی وجود قراردادهای موقت نوعی تهدید برای جامعه کارگری به حساب می‌آید متاسفانه این معضل امروز در سطح جامعه گسترش چشمگیری پیدا کرده است.
اما به راستی منشا قراردادهای موقت کار از کجاست؟ ماده ۷ قانون کار مصوب سال ۶۹ را می‌توان منشأ قراردادهای موقت در مناسبات جدید کارگری و کارفرمایی تلقی کرد، در این ماده , قرارداد کار قراردادی کتبی یا شفاهی است که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی, برایش کاری در مدت موقت یا غیرموقت، تعریف می شود.
به گزارش۶اردیبهشت تسنیم، متاسفانه نیم بیشتری از مشکلات کارگران در هیئت‌های حل اختلاف مربوط به قراردادهای کار و نحوه انعقاد همکاری روابط کار است. کارگران موقت همواره به دلیل نحوه تداوم کار, احتمال اخراج, نبود امنیت شغلی و پرداخت حقوق و دستمزد نگرانند.
* وزیر درد کارگران را درک کند
علی , کارگر سال رنگ کارخانه‌خودروسازی پارس خودرو با شکایت از نوع قرارداد کاری‌اش می‌گوید: علاوه بر اینکه در سختی کار در این مجموعه به ما تعلق نمی‌گیرد, نوع قراردادهای کاری‌مان هم سه ماه سه ماه است و این باعث می‌شود همواره نگرانیم.
محمد کارگر دیگری است که ادعا می‌کند ۱۱ سال است که در پارس خودرو فعالیت می‌کند اما با وجود اینکه نوع کارش دائم است با وی قرار داد موقت منعقد می‌کنند.
محمدجواد نیز کارگر دیگری است که با تاکید بر اینکه از وزیر انتظار داریم با وجود اینکه خودش کارگری کرده درد کارگر را درک کند، از قرارداد ۲ ماه و ۳ماه در محل کارش ناراحت است و بیان می‌کند: ۱۵ سال است در پارس خودرو به صورت قرار داد موقت فعالیت می‌کنم. همواره نگرانی از امنیت شغلی و حقوق داشته‌ام. کارگر تا زمانی که امنیت کاری ندارد نمی تواند با آرامش به کارش برسد.
*کارگر نمونه کشوری قراردادش شرکتی است
اما تنها این کارگران نیستند که از نبود امنیت کاری گلایه دارند. محمد کبابی سربازان کارگر نمونه سال ۹۲ با گلایه از اینکه با ۱۵سال سابقه کار پیمانکاری کار می‌کنم گفت: علاوه بر ساخت قطعات پوستر پمپ شیر آلات کارگاه مرکزی پالایشگاه بندرعباس, ۱۵قطعه تحریمی را برای پالایش نفت بندرعباس ساخته‌ام اما حمایتی در طول این یکسال ندیدم و هنوز هم به صورت پیمانکاری مشغول فعالیت هستم.
وی ادامه می‌دهد: سازنده این قطعه یک شرکت هلندی بود که از پالایش نفت بندرعباس تقاضای ۱۰۰ میلیون پول کرده بود تا این قطعه را مجددا برایشان تولید کند. من با استفاده از کربن گرافیت که یک ماده دور انداختی بود این قطعه را برای شرکت تولید کردم انتظار داشتم با استفاده از طرح طبقه بندی مشاغل قرار داد رسمی شوم اما چنین نشد.
