– با اطلاعیه مدیریت کارخانجات صنایع فلزی مبنی بر اخراج 22 کارگر، سیکل تعطیلی و نابودی این کارخانجات وارد فاز جدیدی شد
– نان در آذر 93چگونه گران شد؟ و مروری بر “بلوای نان” آذر 1321
– اظهارات ضد و نقیض درباره توقف دوباره تولید درکارخانه فارسیت دورود
– متوسط هزینه ماهیانه خانواردرتهران: 2 میلیون و 280 هزار تومان
– بیش از39 میلیون و600 هزار نفر تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی هستند!
– اعتصاب یک میلیون نفر در اندونزی پس از افزایش قیمت سوخت
با اطلاعیه مدیریت کارخانجات صنایع فلزی مبنی بر اخراج 22 کارگر، سیکل تعطیلی و نابودی این کارخانجات وارد فاز جدیدی شد
اتحادیه آزاد کارگران ایران: صبح دیروز با اطلاعیه مدیریت کارخانجات صنایع فلزی مبنی بر عدم تمدید قرارداد و اخراج 22 کارگر که هر کدام از آنها از 10 تا 15 سال سابقه کار دارند سیکل تعطیلی و نابودی این کارخانجات وارد فاز جدیدی شد.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران بدنبال واگذاری این کارخانجات به شرکت تجاری الماس مبین (متعلق به مجموعه شرکتهای تعاونی سپاه پاسداران) که در پی نزدیک به یکسال مبارزه و تجمعات اعتراضی مستمر کارگران شاغل و بازنشسته این کارخانجات در شهریور سال 92 صورت گرفت، تمامی معوقات کارگران بازنشسته و شاغل پرداخت گردید و به موازات آن تیم مستقر در کارخانه اقدامات مقتضی برای به تعطیلی کشاندن این کارخانجات را از سال گذشته آغاز کرد. این تیم برای دست یابی بی سر و صدا به این هدف و برای جلوگیری از بروز اعتراض در این کارخانجات در قدم اول کل مطالبات تمامی کارگران بازنشسته و شاغل را یکجا پرداخت نمود و با پرداخت بموقع دستمزد کارگران به وجود مزد معوقه و اعتراضات کارگری در این کارخانه پایان داد تا بدینوسیله و بطور خاموشی قادر به تعطیلی و نابودی این کارخانجات بشود. بطوریکه به موازات روند فوق در پرداخت دستمزد کارگران، ابتدا به بهانه نوسازی اقدام به تخریب ناهار خوری صنایع فلزی شماره یک و سپس با فروش وسایل تولید این کارخانه، سایر قسمتهای آن را نیز تخریب کردند و با این بهانه کارگران این کارخانه را در طول یکسال گذشته بتدریج به کارخانه صنایع فلزی شماره منتقل نمودند. تیم مذکور در ادامه این روند کارگاه سند بلاست و رنگ آمیزی(کارگاه شماره 1) صنایع فلزی شماره 2 را که بدور از کارخانه در انتهای خیابان صنایع فلزی قرار داشت تعطیل و این کارگاه را نیز که آلودگی بالائی دارد و بدلیل همین آلودگی بدور از محل اصلی کارخانه بنا شده بود به محل کارخانه شماره 2 منتقل نمود.
بنا بر اظهار کارگران صنایع فلزی، بدنبال تکمیل سیکل تبدیل کارخانه صنایع فلزی شماره 1 به زمین صاف و تعطیلی کارگاه شماره یک، روند پرداخت بموقع دستمزد و واریز بیمه های آنان متوقف گردید بطوریکه از اول امسال 70 نفر از کارگران که در مقطع بازنشستگی قرار گرفته اند بدلیل عدم واریز سه ماه از بیمه هایشان به صندوق تامین اجتماعی در حالت بلاتکلیفی مانده اند و هر ماهه دستمزد کارگران با دو هفته تاخیر پرداخت میشود. همچنین به موازات این اقدامات از سوی مدیریت کارخانه، پرداختهای غیر نقدی کارگران این کارخانه که عرفا در طول دهه های گذشته و حتی در بحرانی ترین وضعیت کارخانه تداوم داشته است قطع شده است، زمان چای را از ساعت کار حذف و برای اینکه کارگران قادر به تهیه چای نشوند آب محل کار کارگران را نیز قطع کرده اند و ظرفیت تولید را در طول ماههای گذشته به شصت درصد کاهش داده و در آخرین اقدام صبح دیروز اطلاعیه ای مبنی بر عدم تمدید قرارداد و اخراج 22 کارگر نیز صادر شد.
در کارخانجات صنایع فلزی شماره 1 و 2 که حدود 7 سال پیش 1200 کارگر اشتغال بکار داشت هم اینک 227 کارگر رسمی و همین تعداد کارگر قراردادی مشغول بکار می باشند. این کارگران حدود دو هفته پیش در اعتراض به تاخیر در پرداخت مزدشان در محل کارخانه دست به اعتراض زدند و زمزمه اعتراضات گسترده در میان آنان آغاز شده است. اتحادیه آزاد کارگران ایران – سی ام آذر ماه 1393
نان در آذر 93چگونه گران شد؟ و مروری بر “بلوای نان” آذر 1321
هاله صفرزاده
نان ماده‌ی غذایی اصلی کارگران، زحمتکشان، مزد و حقوق بگیران است و در سفره‌ی آنان، جایگزین مواد غذایی‌ای میشود که صاحبان آن سفره‌ها، توان خرید و تهیه‌ی آن مواد را ندارند، موادی مانند گوشت، لبنیات، میوه و سبزیجات و…
با افزایش قیمت نان امکان این جایگزینی از اکثریت قاطع مردم گرفته میشود و می‌توان نتیجه را پیش‌بینی کرد.مردمی که نان نداشته باشند، مرگی تدریجی را پیش روی خود تصور می‌کنند پس چیزی برای از دست دادن ندارند و به هرشکل ممکن اعتراض‌شان را بیان خواهند کرد. نان قوت لایموت مردم تهی‌دست است و در تاریخ بارها مردم گرسنه که حتا نانی برای خوردن نیافته‌اند دست به شورش زده‌اند، شورش‌هایی که به شورش گرسنگان معروف است. یکی از این نمونه‌ها شورش نان در سال 1321است. (که در ادامه مروری مختصر بر آن خواهیم داشت)*
لینک متن کامل:http://www.kanoonm.com/1598
اظهارات ضد و نقیض درباره توقف دوباره تولید درکارخانه فارسیت دورود
درحالی که مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان لرستان در روزهای گذشته از بهبود شرایط کارخانه فارسیت دورود خبر داده بود، یک منبع کارگری گفت این واحد تولیدی نزدیک به ۴۰ روز است که تولید نداشته است و کارگران هم اکنون در تعطیلات به سر می‌برند.
به گزارش 30آذرایلنا، «علی آشتاب» مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان لرستان در روزهای گذشته گفته بود: کارخانه فارسیت دورود یکی از صنایع مهم شهرستان است که از ابتدای سال جاری برای بازگشایی آن اقدام کردیم و در خرداد ماه سال ۹۳ با بازسازی، نوسازی تکنولوژیک و استانداردسازی با محیط زیست فعالیت خود را از سر گرفت.
این مقام دولتی در عین حال گزارش داده بود: با برآوردهایی که انجام داده‌ایم در تعدیل مرحله اول ۱۱۸ نفر به عنوان نیروی مازاد شناخته شده‌اند که ۲۵ نفر بازنشسته و ۱۰ نفر در ازای بازخرید به صورت داوطلبانه کنار رفته‌اند. کارگران مازاد بین ۸ تا ۱۸ سال سابقه کار دارند که به ازای هر سال خدمت ۲ میلیون تومان به عنوان بازخرید به آنها پرداخت میشود و سقف بازخرید ۳۰ میلیون تومان است.
آشتاب همچنین با اذعان معوقات حقوی کارگران فارسیت دورود گفته بود: ۵ ماه حقوق معوقه کارگران پرداخت شده است و مابقی طلب‌ها نیز تا پایان سال پرداخت میشود.
این در حالی است کارگران فارسیت دورود می‌گویند این واحد تولیدی به دلیل کمبود نقدینگی و عدم وجود خط تولید به میزان کافی با مشکلات عدیده‌ای روبروست.
یک منبع کارگری در همین رابطه گفت: مشکل اصلی کارگران فارسیت معوقات حقوقی نیست. درست است که دریافت معوقات باقیمانده جزئی از مطالبات اساسی کارگران فارسیت است اما مهم‌ترین خواستهٔ کارگران فارسیت این است که شرایط تولید بهتر شود تا بتوانند مطالباتشان را به موقع و به صورت ماهانه دریافت کنند.
او افزود: خوشبختانه ۵ ماه حقوق معوقه از مجموع ۱۶ ماه معوقات کارگران فارسیت پرداخت شده و طبق وعده‌ای که داده شده قرار است مابقی مطالبات کارگران فارسیت تا پایان سال پرداخت شود.
او تصریح کرد: علی رغم اینکه گفته شد در سفر اخیر رئیس جمهور به لرستان اعتبارات بودجه‌ای برای برخی از کارخانه‌ها درنظر گرفته شده تا از رکود خارج شوند اما مشخص نشد در نهایت این بودجه‌ها در کجا صرف شد.
او افزود: کارخانه‌هایی چون فارسیت و پارسیلون و یخچالسازی و چند کارخانه دیگر در لرستان از مهم‌ترین کارخانه‌هایی هستند که باید این اعتبارات به آنها اختصاص یابد اما نمی‌دانیم این بودجه‌ها در کجا صرف شد.
او گفت: امیدوارم مسولان در ارتباط با کارخانه‌هایی چون فارسیت حساسیت بیشتری داشته باشند تا شاهد توقف فعالیت آنها نباشیم.
گفتنی است کارخانه فارسیت دورود در زمینه تولید محصولات الیاف سیمان از قبیل لوله های فشار قوی آبرسانی، لوله های فاضلابی و… فعالیت می‌کند.
متوسط هزینه ماهیانه خانواردرتهران: 2 میلیون و 280 هزار تومان
به گزارش 30آذرایسنا بر اساس آخرین آمار مرکز آمار ایران در سال 1392، متوسط هزینه زندگی 2 میلیون و 280 هزار تومان برای هر خانوار درتهران است.
از این هزینه 2 میلیون و 280 هزار تومانی خانوارهای تهرانی، ماهیانه یک میلیون و 840 هزار تومان صرف هزینههای غیر خوراکی چون اجاره بها، آب و فاضلاب، سوخت و روشنایی، لوازم و اثاث منزل، خدمات بهداشتی و درمانی، حمل و نقل و غیرهشده و تنها 445 هزار تومان در ماه صرف مواد خوراکی و دخانی خانوارها میشود.
بیش از39 میلیون و600 هزار نفر تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی هستند!
تا پایان شهریور سالجاری، 39 میلیون و605 هزار و514 نفر از جمعیت کشور تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی بوده اند که در مقایسه با دوره مشابه سال قبل از آن، 7/3 رشد داشته است.
به گزارش 30آذراداره کل روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی، بر اساس اعلام دفتر آمار ومحاسبات اقتصادی واجتماعی این سازمان، از مجموع این تعداد، 34 میلیون و596 هزار و 725 نفر بیمه شده و5 میلیون و8 هزار و789 نفر مستمری بگیر بوده اند که تعداد بیمه شدگان ومستمری بگیران در مقایسه با مدت مشابه سال قبل از آن به ترتیب 2/3 و1/7 درصد افزایش داشته است.
بر اساس این گزارش، تا پایان شش ماه اول سال 93، از مجموع بیمه شدگان تحت پوشش تأمین اجتماعی، 13 میلیون و57 هزارو 729 نفر بیمه شده اصلی و21 میلیون و538 هزار و996 نفر بیمه شده تبعی هستند.
همچنین، در همین مدت از مجموع مستمری بگیران تحت پوشش تأمین اجتماعی، 2 میلیون و696 هزار و679 نفر مستمری بگیر اصلی و2 میلیون و312 هزار و110 نفر مستمری بگیر تبعی هستند.
بر اساس گزارش دفتر آمار ومحاسبات اقتصادی واجتماعی سازمان تأمین اجتماعی، تا پایان شهریور ماه سال جاری، یک میلیون و239 هزار و976 کارگاه فعال تحت پوشش تأمین اجتماعی بودند.
اعتصاب یک میلیون نفر در اندونزی پس از افزایش قیمت سوخت
دهم دسامبر، با فراخوان سه فدراسیون سراسری اتحادیه های صنفی در اندونزی، بیش از یک میلیون کارگر اعتصاب کردند. پس از افزایش ناگهانی قیمت سوخت، اعتصابیون خواستار افزایش عادلانه دستمزدها هستند.
در جاکارتا پایتخت اندونزی 50 هزار نفر به سمت کاخ ریاست جمهوری راهپیمایی کردند تا صدای خود را به گوش فرادستان برسانند.
در هفته قبل از آن هم تجمعات پراکنده ای در این کشور شکل گرفته بود. در اندونزی حداقل دستمزد توسط فرمانداری ها در هر استان، جداگانه و بدون مذاکره و چانه زنی جمعی با کارگران تعیین می شود. در حالی که کارگران نسبت به حداقل دستمزد مصوب 2015 معترض بودند، رییس جمهور دستور افزایش قیمت سوخت را صادر کرد، اتحادیه ها فراخوان اعتصاب دادند. فعالان اندونزی معتقدند که این افزایش قیمت، پنجاه درصد قدرت خرید کارگران را کاهش خواهد داد.
از طرفی،اصلاحات در قانون بازنشستگی قرار است از اول جولای 2015 اجرایی شود اما فعالان کارگری نسبت به چگونگی پیاده سازی و اجرای این اصلاحات هم نگرانند. سعید اقبال دبیر کنفدراسیون KSPI اندونزی می گوید: “همیشه کمیته هایی تشکیل می شود و قانون هایی وضع می گردد، اما در عمل اجرای همین قوانین با موانع بسیاری برخورد می کند. قرار بود بیمه همگانی از اول 2014 اجرایی شود، اما هنوز 10 میلیون نفر فاقد هر نوع پوشش بیمه ای هستند.”
یکی دیگر از خواسته های اعتصابیون، رفع هر نوع قرارداد موقت شغلی است. آنها می گویند قرارداد 16 میلیون کارگر موقت باید تبدیل به قرارداد دائم شود و اگر دولت قانون کار را رعایت کند، این اتفاق حتما باید بیفتد.
یک روز بعد از اعتصاب یعنی یازدهم دسامبر، نمایندگان کنفدراسیون ها با نمایندگان مجلس دیدار کردند و خواسته های خود را در قالب پنج خواسته کلی به میز مذاکره بردند.
در بیانیه سندیکای کارگران فلزکار مکانیک این کشور (FSPMI) آمده است:
“ما سر میز مذاکره می نشینیم اما منتظریم ببینیم دولت چطور به خواسته های ما پاسخ می دهد. مهمتر از همه چیز دستمزدهاست که باید افزایش یابد. در صورت شکست این مذاکرات، اعتصاب بزرگ کشوری در راه است.”
نسرین هزاره مقدم
منبع:
وبسایت اتحادیه جهانی صنایع (IndustriALL)
سی آذرماه1393
