اخباروگزارشات کارگری2دی1393

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

اخباروگزارشات کارگری2دی1393

– بهنام در نوزدهمین روز اعتصاب غذا مجددا بی‌ هوش و به بهداری زندان منتقل شد

– گفتگوی رادیو ندا بامحمودصالحی درباره بهنام ابراهیم زاده

– به رفتارهای نژادپرستانه نسبت به مهاجران درایران اعتراض کنیم!

– همبستگی با دانش آموزان افغان و پاکستانی

– اخراج 150 کارگر فضای سبز شهر سنندج

– بیکاری3هزارکارگررادرآمل تهدید می کند!

– ادامه روند نزولی نرخ مشارکت زنان در اقتصاد ایران-از هر 10 زن ایرانی 9 نفر خانه‌نشین است

-۱۱ درصد کودکان جهان کار اجباری می‌کنند

– کارگران خارجی، برخورد دولت و روند اقتصادی سال 2015 مالزی

اطلاعیه شماره ۳۹ کمیته دفاع از بهنام ابراهیم زاده

بهنام در نوزدهمین روز اعتصاب غذا مجددا بی‌ هوش و به بهداری زندان منتقل شد

کارگران ، تشکل‌های کارگری ، انسان‌های شریف و آزاده

همانگونه که مطلع هستید بهنام از روز ۱۲ آذر ماه دست به اعتصاب غذا زد و از روز جمعه ۲۸ آذر ماه اعتصاب غذای خشک را آغاز کرد و همچنان هم در اعتصاب غذا به سر میبرد ، امروز اول دی‌ ماه ۱۳۹۳ ساعت ۸ صبح بهنام مجددا بی‌ هوش شد که توسط هم بندی‌هایش به بهداری زندان منتقل شد و در حالی‌ که بی‌ هوش بود پزشکان بهداری زندان به او سرم وصل کردند و تا ساعت ۱۲ زیر سرم در بهداری تحت مراقبت بود و بعد از آن دوباره به بند یک زندان بازگردانده شد.

کمیته دفاع از بهنام ابراهیم زاده از تمامی‌ انسان‌های شریف و آزاده  و تشکل‌های کارگری در داخل و خارج از کشور   می‌خواهد از هیچ تلاش و کوششی در جهت رساندن صدای کارگران و فعالین کارگری زندانی دریغ نکنند و صدای این کارگران و فعالین کارگری زندانی باشند.

یکم دی‌ ماه ۱۳۹۳ 

شماره تلفن سخنگوی کمیته دفاع از بهنام ابراهیم زاده آقای محمود صالحی ٠٩٣۵٧٣۵٣۴١٢

k.d.behnam.ebrahimzadeh@gmail.com 
komitehbehnam1.blogfa.com

 گفتگوی رادیو ندا بامحمودصالحی درباره بهنام ابراهیم زاده

محمود صالحی، سخنگوی کمیته حمایت از بهنام ابراهیم زاده، در گفتگو با رادیو ندا با اعلام خبر بیهوش شدن بهنام بدنبال ادامه اعتصاب غذای خشک از روز جمعه ( 28 آذر) در زندان گوهردشت، گفت : ” ما باید با تمام توانی که داریم از زندانیانی که اعتصاب غذا کرده اند و خانواده هایشان حمایت کنیم تا به خواست و مطالباتشان برسند!”

گوش کنید:http://www.radioneda.de/2014/12/22/M_Salehi141222.mp3

به رفتارهای نژادپرستانه نسبت به مهاجران درایران اعتراض کنیم!

افغانی ها ممنوع!

مردم افغان بساط تان را جمع کنید و بروید!. رژیم اسلامی ایران دیگر به شما نیاز ندارد. دیگر خبری از روزهای سازندگی بعد از 8 سال جنگ و ویرانی ببار آمده نیست تا دولت بورژوازی ایران به نیروی کار شما نیازداشته باشد. شما حتی از زندگی در حاشیه ای ترین منطقه ی شهر درآلونک های که بجای در، پتوی کهنه ای برای محافظت از  گرما و سرماست آویزان است، از زندگی در آلونک های بدون آب شرب و حمام حتی از تنفس هوای پراز دود و خاک کوره های آجرپزی ممنوع  شده اید. به همت دست های پینه بسته ی شما پارک هایمان آباد شد و به لطف شهردار راسیست تهران، بر در ورودی پارک ها با بی شرمی تمام نوشتند:”ورود سگ ها و افغانی ها ” ممنوع!.

رفتارهای ضد انسانی رژیم اسلامی به همینجا ختم نشد و هر روز زندگی را برای مردم بی پناه افغان مقیم ایران سخت تر میکند. جوانان و کودکانی که هرگز کشوری بنام افغانستان را ندیده اند و در ایران متولد شده اند، تهدید به اخراج از  کشور می شوند. کودکانی که بخاطر نداشتن شناسنامه، از رفتن به مدرسه محروم هستند و آنهایی هم که با هزاران بدبختی و نداری  موفق به دریافت کارت شناسایی شده اند تا با آینده ای مبهم حداقل سوادی داشته باشند و درس بخوانند باید سه برابر دیگر دانش آموزان شهریه بپردازند.

مدیران و معلمان درمانده و مستعصل از مشکلات و فشار زندگی که جمهوری اسلامی بر آنان تحمیل کرده بجای پرورش انسان هایی برای ساختن آینده ی بهتر و جامعه ای انسانی تر، درس نژادپرستی، حقارت، تحقیر را آموزش می دهند و مدرسه های ایران تبدیل به  شکنجه گاه  و خالی کردن عقده های روانی و محیطی ناامن برای این کودکان است.

جمهوری اسلامی سازماندهی شده با ایجاد تنفر کودکان ازهمکلاسی ش، از هم طبقه ای کارگر بافشردن گلوی خانواده های افغانی و ناامن کردن زندگی آنان می خواهد بحران اقتصادی، گرانی های سرسام آور، بیکاری و بی کفایتی و بی لیاقتی  ش را به گردن محروم ترین شهروندان که حتی حق اعتراض به هیچ دادگاهی را ندارند، بیاندازد.

وظیفه ی تمامی شهروندان و طبقه ی کارگری ست تا در مقابل این تبعیض و تعرض کثیف و آشکار نژادپرستی و رفتار غیرانسانی اعتراض کنیم. در دنیایی مدعیان تمدن امروز چنین رفتارهای شرم آور و تحقیرآمیزی علیه کودکان، جرم بزرگی تلقی شده و باید مجریان اصلی چنین رفتارهای شنیعی محاکمه شوند . باید علیه حکومت راسیست ایران اعتراض کرد تا دست از آزار و اذیت شهروندان افغانی برداشته و حق زندگی و برخورداری از امکانات شهروندی یکسان برای آنان را به رسمیت بشناسد.

شراره رضایی

22 دسامبر 2014

همبستگی با دانش آموزان افغان و پاکستانی

پس از انتشار دو رویداد تکان دهنده “تنبیه دانش آموزان افغان از سوی یک معلم در پاکدشت ورامین” و “کشتار دانش آموزان در پیشاور به دست طالبان پاکستان” طی هفته گذشته، یک معلم تبریزی و دانش آموزانش با انتشار عکسی در شبکه های اجتماعی از دانش آموزان افغان و پاکستانی حمایت کردند.

این معلم تبریزی عکسی از خود در کنار دانش آموزانش را در فیس بوک منتشر کرده است که در آن دانش آموزان پلاکاردی در دست دارند که بر روی آن نوشته شده است: “ما دانش آموزان ایرانی، دوست و همراه دانش آموزان افغان و پاکستانی هستیم.”

همدلی و حمایت این معلم تبریزی و دانش آموزانش با دانش آموزان افغان و پاکستانی در پیوند با دو خبری است که هفته گذشته درباره تنبیه عجیب دانش آموزان افغان مدرسه ای در پاکدشت ورامین و کشتار ده ها دانش آموز در پیشاور به دست طالبان پاکستان انجام شده است.

منبع:ایران وایر

اخراج 150 کارگر فضای سبز شهر سنندج

اتحادیه آزاد کارگران ایران: 150 کارگر فضای سبز مناطق 1- 2- -3 شهرداری سنندج دیروز اول دی ماه از کار اخراج شدند. اخراج این کارگران سالهاست که در این مقطع از سال ادامه دارد و هر ساله با فرا رسیدن اول دی ماه آنها بدون دریافت حقوق و واریز بیمه هایشان از کار خود اخراج میشوند و بار دیگر اول فروردین ماه سال بعد بکار گرفته میشوند. علیرغم اینکه اغلب این کارگران دارای سابقه کار تا 15 سال می باشند اما شهرداری سنندج با آنان همچون کارگران فصلی رفتار میکند و دادخواهیهای آنان در اداره کار سنندج و سایر نهادها تاکنون نتیجه ای نداده است. این کارگران در طول سه ماه زمستان کاملا به حال خود رها میشوند و کسی پاسخگوی زندگی و معیشت آنان در این فصل که فصل کم شدن کار در حوزه کارهای ساختمانی و… نیز می باشد نیست و طبق روال بیمه ای که در سال فقط 9 ماه از طرف شهرداری سنندج به حساب صندوق تامین اجتماعی برای این کارگران واریز میشود آنان پس از نزدیک به چهل سال کار قادر به بازنشستگی خواهند شد.

اتحادیه آزاد کارگران ایران – دوم دی ماه 1393

بیکاری3هزارکارگررادرآمل تهدید می کند!

3 هزار کارگردر شهرستان آمل که در واحدها و کارخانجات تولیدی و صنعتی مشغول هستند، خطر ریزش از کار را احساس می‌کنند.براساس آمار و ارقام 240 هزار واحد صنعتی سطح کشور هم در خطر ریزش قرار دارند.

  به گزارش2دی فارس، اظهار کرد: 30 درصد از واحدهای تولیدی این شهرستان هم‌اکنون در مرز تعطیلی قرار دارند که نیاز حمایت مسئولان به آنها بیش از گذشته احساس می‌شود.

وی با اعلام اینکه 3 هزار کارگر این شهرستان که در واحدها و کارخانجات تولیدی و صنعتی مشغول هستند، خطر ریزش از کار را احساس می‌کنند، افزود: براساس آمار و ارقام 240 هزار واحد صنعتی سطح کشور هم در خطر ریزش قرار دارند.

رئیس انجمن صنفی کارفرمایان آمل با اشاره به اینکه آمل یکی از مهم‌ترین شهرهای مازندران در زمینه تولید، اشتغال و صنعت است، اضافه کرد: حدود 35 درصد واحدهای این شهرستان نیز تاکنون تعطیل شدند.

جوادی خاطرنشان کرد: رکود اقتصادی، تحریم‌های شدید موجود علیه کشورمان، مشکلات بیمه تامین اجتماعی، واردات بی‌رویه و بالا بودن نرخ سود بانکی بیش از 27 درصد و ارزش افزوده هشت درصدی باعث شده تا واحدهای تولیدی رو به ورشکستگی رفته که در کنار آن ریزش کارگران و عدم توجیه اقتصادی سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذاران مطرح شود.

رئیس انجمن صنفی کارفرمایان آمل با اشاره به اینکه آمل بیش از 45 درصد تولید، صنعت و اشتغال مازندران را به خود اختصاص داده است، افزود: حدود 700 واحد صنعتی، کارخانه و مجموعه تولیدی در این شهرستان فعالیت داشته که در پنج شهرک صنعتی فاز یک و دو امامزاده عبدالله، رینه لاریجان، جمشیدآباد و بابکان مستقر هستند، هرچند واحدهای تولیدی زیادی نیز خارج از این شهرک‌ها فعال هستند.

وی در پایان گفت: واحدهای تولیدی و صنعتی محور هراز هم برای تردد ماشین‌های سنگین حامل مواد اولیه و مواد خام با پلیس راه مشکل دارند .

ادامه روند نزولی نرخ مشارکت زنان در اقتصاد ایران-از هر 10 زن ایرانی 9 نفر خانه‌نشین است

نرخ مشارکت زنان در اقتصاد ایران در فاصله سال‌های 84 تا تابستان امسال حدود هفت درصد کاهش یافته است.

نرخ مشارکت اقتصادی زنان بین 10 تا 60 سال در تابستان امسال به بیش از 11 درصد رسیده است. در واقع نرخ مشارکت اقتصادی زنان در فاصله سال‌های 84 تا تابستان امسال حدود هفت درصد کاهش یافت.

در همه این سال‌ها هم معمولا رابطه نرخ مشارکت اقتصادی زنان روندی مشابه روند این نرخ در بخش مردان داشت. اما سال 92 تنها سالی بود که هرچند نرخ مشارکت مردان بهبود یافت اما این نرخ در بخش زنان همچنان روند نزولی خود را طی کرد.

اما در مورد وضعیت بیکاری زنان همزمان با این نوسان‌های در نرخ مشارکت می‌توان اشاره کرد که معمولا در سال‌های اخیر هنگام افت نرخ مشارکت اقتصادی، وضعیت بیکاری بهبود یافته است. در شش سال 85 ، 86 ، 87 ، 89 ، 90 و 92 که نرخ مشارکت زنان با افت مواجه شد چهار سال نرخ بیکاری هم کاهش یافت و تنها در دو سال 87 و 90 نرخ بیکاری زنان رشد پیدا کرد. در واقع به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر هر بار که نرخ بیکاری کاهش یافته همزمان با کاهش نرخ مشارکت اقتصادی زنان بوده است.

موضوع قابل توجه دیگر درباره نرخ بیکاری زنان این است که معمولا این نرخ بیش از دو برابر نرخ بیکاری مردان بوده است. با وجود این در آخرین آمار وضعیت بیکاری کشور این نسبت بیشتر شده و هرچند نرخ بیکاری مردان حدود هشت درصد اعلام شده اما این نرخ برای زنان بیش از 18 درصد ثبت شده است.

ممنوعیت‌های جدید اشتغال زنان

تابستان امسال شهرداری تهران بخشنامه‌ای را ابلاغ کرد که بر اساس آن از مدیران ارشد و میانی این سازمان درخواست شد که تنها از مردان به عنوان کارمند (مسوول دفتر، اپراتور، منشی و…) استفاده کنند. بخشنامه‌ای که واکنش‌های بسیاری را در پی داشت.

چند ماه بعد اعلام شد که اشتغال زنان در کافی‌شاپ‌ها ممنوع است. در این مورد رئیس پلیس اماکن ناجا گفته بود: با توجه به اینکه قوانین حاکم بر کافی‌شاپ‌ها، همچون قوانین قهوه‌خانه‌ها است، از این رو اشتغال زنان در کافی‌شاپ‌ها نیز ممنوع است. این ممنوعیت نیز واکنش‌های بسیاری را در پی داشت.

پس از این دو اتفاق در امسال، این بار در مجلس بود که محدودیت‌های جدید برای اشتغال زنان پیگیری شد. در طرح جدیدی که در مجلس اعلام وصول شد، اشتغال زنان منوط به رعایت “حرمت” آنها و پرهیز از اختلاط با مردان دانسته و در صورت نیازمندی نوع کار واحد صنفی به کار شبانه زنان، کارفرما نیازمند دریافت مجوز از اداره اماکن نیروی انتظامی خواهد بود.

این‌ها تنها چند مورد از محدودیت‌هایی بوده که در چند وقت اخیر در مورد اشتغال زنان رخ داده، محدودیت‌هایی که در هشت سال اخیر تعداد آنها به اندازه‌ای بود که به نظر می‌رسد در نهایت در نرخ مشارکت زنان خودش را نشان داده است.

ـ جدول نرخ مشارکت زنان و مردان در سال‌های اخیر(منبع:مرکز آمار ایران)

سال

نرخ مشارکت کل– درصد

نرخ مشارکت مردان –درصد

نرخ مشارکت زنان –درصد

1384

41

64.7

17

1385

40.5

63.9

16.4

1386

39.8

63.5

15.6

1387

38

61.9

13.6

1388

38.9

62.8

14.5

1389

38.3

62.1

14.1

1390

36.9

60.7

12.6

1391

37.7

61.1

13.8

1392

37.6

63

12.4

1393(تابستان)

37.2

62.7

11.7

گوشه های ازیک گزارش اقتصادنیوزبتاریخ2دی

۱۱ درصد کودکان جهان کار اجباری می‌کنند

آمارهای جهانی نشان می‌دهد ۱۱ درصد از کودکان در سراسر جهان در معرض کار اجباری هستند.

به گزارش اخبار دریافتی در حال حاضر ۱۶۸ میلیون کودک در سراسر جهان در معرض کار اجباری هستند اما از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲ آمار این کودکان به یک سوم کاهش یافته است.

سازمان بین المللی کار در گزارشی اعلام کرد: در تمام کشورهای جهان مساله آزار و اذیت کودکان و کار اجباری وجود دارد اما به رغم خطر ۱۱ درصدی کار اجباری در جهان، این آمار هر سال در حال کاهش است چرا که بسیاری از کشور‌ها اقدامات قانونی خود را برای مبارزه با کار اجباری کودکان افزایش داده‌اند.

سی‌اس مانیتور در این باره گزارش داد، در ۲۵ اکتبر سال جاری میلادی (۲۰۱۴) آمریکای لاتین و کشورهای حوزه دریای کارائیب توافقنامه‌ای را امضا کردند که به موجب آن تمام انواع کار اجباری کودکان را تا سال ۲۰۲۰ میلادی در این مناطق ریشه کن کنند.

با وجود روند رو به کاهش سالانه آمارهای جهانی کار اجباری کودکان، این روند در سطح جهانی و منطقه‌ای به کندی پیش می‌رود. کار اجباری کودکان، علت و معلول فقر در جوامع مختلف است و بر کودکان، خانواده‌های آن‌ها، کشور و رشد جوامع تاثیر سوء می‌گذارد. کشورهای آمریکای لاتین و حوزه دریای کارائیب رتبه سوم را به لحاظ بالا‌ترین نرخ کودکان کار در جهان دارند.

رتبه‌های اول و دوم به ترتیب مربوط به کشورهای آفریقایی و آسیا – اقیانوسیه می‌شود. هرچند در کشورهای آفریقایی این آمار کاهش یافته اما این روند به کندی پیش می‌رود.

گزارش اخیر سازمان بین المللی کار به کشورهای آفریقایی هشدار می‌دهد که هرچه سریع‌تر با این مساله مبارزه کنند. گزارش این سازمان همچنین به تغییر نوع کار اجباری کودکان اشاره می‌کند. پیش از این کودکان (۵۹ درصد) در بخش کشاورزی مجبور به کار بودند اما امروزه بکارگیری آن‌ها در بخش‌های خدماتی بیشتر شده است.

برگرفته ازایلنا

کارگران خارجی، برخورد دولت و روند اقتصادی سال 2015 مالزی

رسانه های مالزی اخیرا از اخراج بیش از 500 هزار کارگر خارجی از این کشور خبر دادند.

دولت مالزی سال 2011 بر اساس قانونی موسوم به ‘ 6 پی’ تصمیم گرفت تعداد مهاجران غیرقانونی که به این کشور وارد شده اند و یا کارگرانی که روادید آنها پایان یافته اما همچنان در مالزی به سر می برد را کاهش دهد.

پس از اعلام این قانون، مهاجران غیرقانونی ملزم به ثبت نام از طریق وزارت کشور مالزی شدند. پس از ثبت نام، به این کارگران اجازه داده شد تا نخستین ماه سال 2015 در مالزی حضور داشته باشند و به کار خود ادامه دهند.

با توجه به این قانون اکنون حدود 500 هزار کارگر خارجی نیازمند ترک این کشور هستند. از سوی دیگر کارفرمایان مالزیایی برای به خدمت گرفتن نیروی انسانی مورد نیاز خود به یک بازه زمانی حدود 9 ماهه نیاز دارند تا بتواند فرایند قانونی صدور روادید کار را برای نیروهای جدید اخذ کنند.

این رویه به معنی آسیب اقتصاد مالزی در سال آینده است که ناشی از نبود نیروی انسانی کافی می شود.

از سویی اجرای طرح های مالزی که زمان برای آنها بسیار گرانبهاست با چالش های مختلفی از جمله زمان تحویل پروژه مواجه می شوند که این امر پرداخت جریمه های سنگین را برای آنها در پی خواهد داشت.

بخش کشاورزی و ساخت وساز مالزی از جمله بخش هایی هستند که به طور قابل ملاحظه ای به نیروی کار خارجی وابسته هستند.

هر چند که برخی از کارشناسان مالزیایی بر این باور هستند که اتکا به کارگران خارجی نظام اقتصادی مالزی را ناسالم می کند، اما این مواضع در زمان حاضر نمی تواند راه حل مناسبی برای تامین نیروی انسانی این کشور باشد.

سال 2015 از ابعاد مخلتف برای مالزی اهمیت دارد. در این سال قرار است مالیات جدیدی تحت عنوان مالیات بر کالا و خدمات اخذ شود. سوخت در مالزی در ماه پایانی امسال آخرین ایستگاه یارانه ای خود را پشت سر گذاشت و قیمت شناور آن که به صورت ماهیانه اعلام می شود موجی از نگرانی را برای ساکنان این کشور استوایی به ارمغان آورده است.

کاهش بهای جهانی نفت به بشکه ای حدود 60 دلار برای مالزی که در بودجه سال آینده خود بهای هر بشکه نفت را 110 دلار پیش بینی کرده است، تنها نشانه هایی از یک سال پر نشیب و فراز در بخش اقتصادی است.

مالزی برای تداوم توسعه اقتصادی خود به دستکم دو میلیون و 900 هزار کارگر خارجی نیازمند است تا بتواند نیاز پنج میلیون و 800 هزار نفری خود به کارگران خارجی را تامین کند.

در حال حاضر پنج میلیون و 800 هزار کارگر خارجی قانونی و غیرقانونی در مالزی مشغول به کار هستند که نیمی از آنها با پایان یافتن مهلت قانونی خود باید این کشور را ترک کنند که از این تعداد حدود 500 هزار نفر تنها بر اساس برنامه ‘6 پی’ نیازمند ترک مالزی هستند.

مساله کارگران خارجی اکنون به موضوع داغ محافل داخلی مالزی تبدیل شده است تا با نوع مواجهه دولت مالزی نخستین نشانه های روند اقتصادی این کشور در سال آینده از هم اکنون تعیین شود.

منبع-ایرنا-2دی

دوم دی ماه1393

akhbarkargari2468@gmail.com

 

مطالب مرتبط با این موضوع :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.