در هفته های اخیر رسانه ها صحنه های غیر قابل توصیفی از مهاجرت دلخراش هزاران انسانی را منتشر کرده اند که از جنگ ،سرکوب ، فقر، خشکسالی و قحطی گریخته اند و به ساحلی امن پناه آورده اند. با این حال پدیده ی مهاجرت به این صحنه های عصیان برانگیز خلاصه نمی شود . تاریخ بشریت حکایات بی شماری از مهاجرت اقوام و گروه های متنوع انسانی را نقل میکند و نشان می دهد که چگونه در مقاطعی از تاریخ ، مهاجران بنیان گذاران تمدن ها و کارگزاران آمیزش و همنشینی پویای فرهنگ ها بوده و هستند.
ایرانیان نیز مهاجرت های چندی را تجربه کرده اند . بویژه در سال های پس از انقلاب موج بزرگی از آنان بدلایل سیاسی ، فرهنگی ، مذهبی و اقتصادی ایران را ترک کرده اغلب با حسرت و دریغ در کشورهای اروپا و آمریکا مستقر شده اند. با این حال از دریافت ها و تجربه های نسل دوم مهاجران ایرانی که در مهاجرت متولد و یا بزرگ شده اند کم تر روایتی در دست است. این جوانان سی و چند ساله که حامل دو فرهنگ اند با این هویت دو گانه چگونه کنار آمده اند؟ از ایران چه می دانند و چه می خواهند؟ از جامعه ی میزبان چه مطالباطی دارند؟ در جامعه ای که پدران و مادرانشان در آن شاید هنوز هم غریبی می کنند چگونه جا افتاده اند؟ نگاهشان به مقولاتی مانند : “عشق” ، “ازدواج” ، “دین” ، “خانواده” و “پیشرفت” کدام است؟
در صد و ششمین نشست انجمن گفتگو و دموکراسی- پاریس ، در حضور چند تن از این جوانان که در فرانسه رشد یافته اند ، این پرسش ها را مطرح می کنیم.
گرداننده ی جلسه : سعید پیوندی : جامعه شناس و استاد دانشگاه
با حضور : سپیده فرخنده (استاد زبان فرانسه ) / بهار ماکوئی (روزنامه نگار ) / آرش مصطفی زاده (مسئول یک شرکت مشاوره مالی) / فوآد اردلان (مهندس انفورماتیک )
زمان : شنبه 26 سپتامبر 2015 ، ساعت 18( شش بعد از ظهر )
مکان :
75 BD Vincent Auriol, 75013 Paris
Metro: Chevaleret, Ligne 6
