گزارش راهپیمایی هشت مارس در پاریس
همه ساله در سراسر جهان، زنان و مردان آزاده روز هشت مارس را به عنوان نماد مبارزه ای که زنان از دیرباز برای به دست آوردن برابری حقوق با مردان داشته اند، گرامی میدارند.
از ابتدای روی کارآمدن جمهوری اسلامی، زنان آزاده ایران برای برابرحقوقی، آزادی و دموکراسی مبارزه کرده اند. آنها با شجاعتی بینظیر تا آنجا که میتوانستند حجاب اجباری را که نُماد دیکتاتوری دینی در ایران است نپذیرفتند و بهای این نافرمانی را با توهین، ضرب و شتم، شلاق و زندان پرداختند. مبارزه گسترده آنها در سالهای اخیر برای لغو قوانین مبتنی بر تبعیض بین زن و مرد، الهامبخش و یاری دهنده مبارزه دیگر جنبشهای اجتماعی در ایران بوده است. علاوه بر مبارزه برای رفع تبعیض، زنان در مبارزه مردم ایران برای آزادی و دمکراسی هم همیشه در صف اول بوده اند.
کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی و انجمن جمهوریخواهان ایران در پاریس که برای بزرگداشت روز جهانی زن، همراه با ده ها نهاد ایرانی در اروپا و آمریکا فراخوان سراسری «شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران» را امضا کرده بودند، در راهپیمایی 8 مارس در پاریس شرکت کردند.
در این راهپیمایی، آنها توجه خود را بیشتر بر روی زندانیان سیاسی و عقیدتی زن متمرکز کرده بودند.
بر روی باندرول اصلی، شعار زندانیان سیاسی را آزاد کنید به دو زبان فارسی و فرانسه، و تصویر هفت زن زندانی به عنوان نُمادهایی از تنوع سیاسی، عقیدتی و اجتماعی زنان زندانی در ایران، به چشم میخورد. در وسط، زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد که به حبس ابد محکوم شده و سالهاست در شرایط سخت و نداشتن مداوا، از بیماری رنج میبرد، قرار داشت. در یکطرف او فریبا کمال آبادی شهروند بهایی که به بیست سال زندان محکوم شده و چندی پیش حتا برای ازدواج دخترش هم به او مرخصی ندادند. در طرف دیگر، مریم اکبری منفرد که به اتهام همکاری با مجاهدین به پانزده سال زندان محکوم شده است. و بعد بهاره هدایت، نُماد مبارزات دانشجویی که به نُه سال زندان محکوم شده و بیش از پنج سال است در زندان به سر میبرد. و باز مهنار محمدی سینماگر و فعال حقوق زنان که به پنج سال زندان محکوم شده است. عکس ها در سمت راست به زهرا رهنورد که از چهار سال پیش در حبس خانگی است و در سمت چپ به آتنا فرقدانی نقاش و فعال حقوق بشر و مدافع پیگیر آزادی زندانیان سیاسی که اکنون خود زندانی است و اعتصاب غذای او در اعتراض به وضعیت زندان قرچک به تازگی پایان یافت، ختم میشدند.
عکس تعدادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی زن دیگر هم در پلاکاردهایی جداگانه حمل میشد.
عکس نسرین ستوده و جمعی از یارانش در صد و سی و هشتمین روز اعتراض او به نداشتن اجازه کار و مبارزه برای «حق کار دگراندیشان» هم، مبارزه پیگیر زنان ایرانی را برای حقوق خود و حقوق دیگران منعکس میکرد.
در پلاکاردی به زبان فرانسه به حجاب اجباری اعتراض شده بود و در پلاکارد دیگری به خشونت دولتی و قانونی که در جمهوری اسلامی بر زنان اعمال میشود.
همه اینها را یک پرچم بزرگ ایران و تعدادی پرچم های کوچکتر همراهی میکرد.
سه شعار اصلی ما به زبان فرانسه که در طول راهپیمایی بارها تکرار شد و مردم در پیاده روها با ما همراهی میکردند عبارت بودند از : زندانیان سیاسی را در ایران آزاد کنید؛ زن، مرد، برابری؛ همبستگی با همه زنان در سراسر جهان.
راهپیمایی که از میدان جمهوری شروع شده بود در جلوی شهرداری پاریس پایان یافت.
کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی
انجمن جمهوریخواهان ایران – پاریس