majid nafisi 01

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

majid nafisi 01
majid nafisi 01مجید نفیسی 
نه! من خانه بدوش نیستم؛
مرا “بازیاب” صدا کن.

در تاریک روشنای بامداد بیدار می شوم
و کفشهای ضربه گیرِ خود را می پوشم
تا پیش از اینکه باری های آشغال
کوچه های شهر را به لرزه درآورند
بطریها و قوطیهای نوشابه را گردآورم
و با خود به بازیافتگاه ببرم.

اینک در کتابخانه ی شهر نشسته ام
در خانه ی امن خود.
روزنامه های صبح را ورق می زنم،
به پچپچه ی کودکان گوش می دهم
و به مردی نزدیک بین نگاه می کنم
که پشت دستگاهِ به بین
“افسانه های بومیان آمریکا” را می خواند.

در رگهای من خونِ چِرُکی می دود.
مادران ما خواصِ گیاهان را می دانستند،
پدران ما با گاومیشها مهربان بودند
و زمین را زیر پای خود آلوده نمی کردند.

اگر عصر به کنار دریا می آیی
با خود یک بطری تِکیلا بیاور.
من روی نیمکتی کنار راهِ دوچرخه ها می نشینم.

        26 اکتبر 2014

مطالب مرتبط با این موضوع :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.