کارگران و زحمتکشان ایران!
ماهها است که مردم شهر کوبانی در کردستان سوریه در محاصره همه جانبه آدمخواران اسلامی داعش از یک سو و رژیم شوونیست ترکیه از سوی دیگر قرار دارند
و هر روز صحنه های دلخراش هجوم وحشیانه تروریست های داعش برای جهانیان از طریق میدیای سرمایه داری ارسال میشود و قلب هر انسان شرافتمند و آزاد اندیشی را میآزارد. در هفته های اخیر نیروهای تروریست داعش با آخرین امکانات و تجهیزات روز که دولت و ارتش فاسد عراق به نیابت از آمریکا و ناتو در موصل دودستی تقدیمشان کرده و با بهره گیری از لوجستیک نظامی و مالی دولت ترکیه ، قطر و عربستان سعودی برای فتح کوبانی این سنگر مقاومت مردمی دست به عملیات جدیدی از سه طرف شهر کوبانی زده اند ، جدای از هرگونه قضاوت در مورد قضایا، این شهر و مقاومت چندین ماهه نیروهای مردمی و بخصوص چریکهای (ی-پ-گ) باعث شده است تا در سراسر جهان تمامی جبهه ضد سرمایه داری و امپریالیستی به این شهر به عنوان نماد پایداری در مقابل آمریکا و دیگر دولتهای همپیمانداعش بنگرند و به طور کلی صف نیروهای چپ و کمونیست جهان در کنار مردم کوبانی قرار گیرند، از همین رو است که تسلیح عمومی و سیستم شورایی حاکم بر کوبانی ازهمان روز های اول شکل گیری جنگ نابرابر باعث شد تا تمامی جبهه سرمایه داری پروغرب منطقه و نیروهای ارتجاعی برای شکست این تجربه نوین دست بکار شوند و بیش از پیش داعشیان را تجهیز مالی، نظامی کنند. اما اراده پولادین زنان و مردان انقلابی خواب را بر تمامی همدستان داعش و بخصوص امریکا، ناتو و ترکیه به کابوسی دهشتناک مبدل کرده است.
دولت امپریالیستی آمریکا و اسرائیل که سرگرم نقشه خاور میانه جدید با اتکا به نیروهای وحشی اسلامی است ،نگران از اینکه مبادا این سنگر و نحوه مبارزه و اداره جامعه در کوبانی سرمشق سایر مناطق شود بنا دارد تا نظاره گر سقوط کوبانی باشد و حاضر نیست حتی نیروهای مسلح مدافع شهر را به رسمیت بشناسد ، به همین جهت در نظر دارد تا پس از سقوط شهر نیروهای کرد را مطیع خود سازد یا اینکه شهر را به نیروهای طرفدار بارزانی ودیگر ناسیونالیستهای فاسد هم پیمان خودش تقدیم کند. این سیاست در عراق، لیبی و سوریه توسط نیروهای امپریالیستی هم پیمان آمریکا اجرا شده است . در یک سری عملیات هوایی نمایشی نیز تنها چند بمب بی اثر به حومه شهر جایی که صدها متر با نیروهای داعش فاصله دارد و تلفات اندکی داشته پرتاب شده، جالب است هواپیما هایی که از دهها کیلومتری میتوانند هدف کوچکی را رهگیری کنند چطور است که صف تانک های داعش و توپخانه سنگینش را نمیتواند شناسایی کند؟
رژیم جنایتکار ترکیه به رهبری برادران دینی داعش (حزب اسلامی عدالت و توسعه) از سه سال پیش با دادن امکانات مالی فراوان، آموزش نظامی ، تسهیل ورود نیروهای تروریست از اقصی نقاط جهان و در اختیار گذاشتن خاک خود برای محاصره شهر کوبانی و دیگر شهرهای سوریه نظیر رقه، حلب و حمص در سودای احیای امپراتوری اسلامی عثمانی است . تا کنون دهها مرکز داعش در خاک ترکیه شناسایی شده است و نیز فیلم عبور و مرور آزاد تروریستها با کمک سازمان تشکیلات اطلاعات ملی (م-ی-ت) و همچنین آموزش وحشیانه ترین کشتارها توسط سازمان مخفی مخوف فاشیست های کمالیست ارتش ترکیه موسوم به( ژیتم ) که سابقه کشتار هفده هزار کمونیست و آزادیخواه ترک و کرد را درفاصله سالهای ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۰ میلادی دارد بر روی اینترنت فاش شده است، به باور ما ترکیه در این جنگ بزرگترین حامی آدمخواران داعش از همه نظر محسوب میشود . با وجود درگیری در شهر کوبانی و ورود نیروهای داعش از قسمت شرقی در حالی که تانک های ارتش ترکیه با نیروهای داعش تنها ۸۰۰ متر فاصله دارند در کمال تعجب میبینیم که تنها نظاره گر سقوط شهر هستند و در عین حال آماده ورود به شهر و تسخیر آن نیز میباشند.
اما پشت کردن نیروهای ارتجاعی و ناسیونالیست اقلیم کردستان عراق و بخصوص جناح بارزانی موجب شده است که تظاهرات وانزجار عمومی مردم شهر های سلیمانیه،اربیل، دهوک و …. را به همراه داشته باشد . حکومت اقلیم کردستان عراق که بزرگترین متحد استراتژیک منطقه ای اسراییل ، آمریکا و ترکیه محسوب میشود و به کلی در جناح ارتجاعی دولت های عربی هم پیمان آمریکا قرار دارد. این دولت در ماههای اول جنگ در کوبانی و حسکه سوریه ماهها به همراه دولت ترکیه مرزهای خود را به روی مردم کوبانی و دیگر شهر ها بست و درست یک هفته قبل از سقوط موصل پسر بزرگ بارزانی در کشور اردن پیمان بیطرفی را با داعش و قبایل سنی امضا نمود و زمینه سقوط موصل را فراهم کرد ، بارزانی به عنوان رهبر جناح بورژوازی کردستان سال گذشته با شکست حزب دست ساخت خودش در کردستان سوریه در برابر جبهه دموکراتیک خلق در انتخابات شورا ها بنای دشمنی آشکار را با مردم کردستان سوریه گذاشت پس از ظهور داعش با نیت هم پیمانی جدید با ترکیه از جنگ با داعش سر باز زد و تنها در چند هفته اخیر آنهم بسیار محدود با نیروهای داعش درگیر شدند و شکست مفتضحانه در شهر شنگال و فرار نیروهایشان از آنجا موجب نارضایتی سراسری و اعتراض عمومی گشت تا جایی که مردم در خیابان ها عکس های مسعود بارزانی و پدرش را به آتش کشیدند.
ولی به طور کلی این جنگ صف ارتجاع و نیروهای چپ و دمکرات را به طور کامل مشخص کرده است . مقاومت کوبانی نمود بارز رشد آگاهی عمومی و شورش خلق ها در برابر ستم است ،سابقه این نوع مقاومت ها در تاریخ مردم کشورمان کم نیستند : مقاومت خلق ترکمن در مقابل داعشیان جمهوری اسلامی و پاسداران ادمخوار ، مقاومت مردم شهر های سنندج و مریوان با رهبری کمونیست ها و بسیاری مثال های دیگر که شاید سرمشق مبارزه امروز مردم کوبانی سوریه است . طبقه کارگر و زحمتکشان ایران نیز با همین تجربیات وقتی به کوبانی می اندیشند در ذهن خود کوبانی را نه یک شهر در کشوری دیگر بلکه دیاری آشنا با همان خصوصیات و مطالبات انقلاب 57 احساس میکنند. گویا تاریخ بار دیگر تکرار شده است و صف ارتجاع و برابری دوباره رو در روی هم قرار گرفته اند، کارگران و زحمتکشان ایران ۳۵ سال است که رنج مردم کوبانی و سایر نقاط تحت تسلط داعش را تجربه کرده اند و نوعی پیوند عاطفی و قلبی در میان مبارزان کوبانی و مردم ما به سبب جنایات و وحشی گری های پاسداران اسلامی ایجاد شده است ، از این رو اتحاد چپ ایرانیان در خارج از کشور، همه شما آزادیخواهان و کارگران را به حمایت از مردم کوبانی فرا میخواند.
فعالین کارگری، دانشجویان ،زنان ایرانی در داخل و سایر نقاط جهان باید دست به دست هم دهند و همانند اعتراض ماه گذشته شهر های سنندج و مریوان بر علیه سلفی ها و تروریست های داعش به میدان بیایند ، ما نیز به عنوان یک نیروی چپ و رادیکال در کنار کوبانی و خواسته های برحق مردمانش ایستاده ایم قطعا پیروزی نهایی از آن مردم قهرمان کوبانی است.
زنده باد اتحاد و همبستگی مبارزان کوبانی
۱۷ مهرماه ۱۳۹۳ /۹ اکتبر ۲۰۱۴
اتحاد چپ ایرانیان در خارج از کشور
