تقی روزبه
سگ “ولگردی” که همواره پیشاپیش صفوف تظاهرات مردم یونان با پلیس قراردادشت درگذشت و مرگش هم یک مرگ عادی و طیبعی ناشی از کهولت سن نبود، بلکه با سکته صورت گرفت.
او بارها و بارها با دودگازاشک آور و صدای انفجارهای مهیب زیسته و مواجه شده بود و در نبردهای خیانانی و فضاهای تیره جنگ و گریزها به گاهِ حمله در نوک آن قرارداشت و به گاهِ عقب نشینی در انتهای صف!. نه فقط مردم آتن بلکهآنهائی که در اقصی نقاط عالم در طی این سالها تصاویر و فیلم های کشاکش نیروهای دولت و مردم رادیده بودند، قاعدتا باید حضورمکرراین سگ در صفوف اول اعتراضات توجه اشان را جلبکرده باشد و تصویرش را به خاطرسپردهباشند. او سگی”ولگرد” بود یعنی که برخلاف سگ های خانگی و دست آموزی که مطیعصاحب اختیارخود است و آب و نانش در دست اوست، کسی را به عنوان ارباب خودنمی شناخت و رها و آزاد بود. ریسمان وافساروفاداری اش در چنگ کسی نبود که بهرکس و نا کسی که خواست کیشش کند. همچونخودبیشماران وهمراه آنها زیسته و شاید همین ویژگیاو را با انبوهه ها و جامعه ولگردان و بیکارانو تهیدستان و جوانانی که امید به آینده در نظام موجود را ازدست داده اند، همدرد ووفاداربه آنها ساخته بود. عجیب بودکه او باغریزه وفاداری خود به “جامعهولگردان” و مردمان معترض هیچ گاه صفوف پلیس- پاسداراربابان جامعه را- با صفوفمردم اشتباه نمی گرفت و همواره خطاب به آنها پارس و تعرض می کرد! شاید، شایدهم نزدیکی اوبا تهیدستاننمادی بود از اعتراض مشترکحیوانان ها و انسان ها، در برابرسیاست گرسنگی دادن و تخریب طبیعت و نابودی گونه حیاتوحش توسط سرمایهکه به یکسان منزلت انسانهای تهیدست و سایرگونه های حیات را هدف می گیرد.
هرچه که بود او پس از یک دوره مشارکت فعال وپرافتخار در صفوف نبرد و جنگ و گریزعلیه سیاست ریاضت اقتصادی و خوردن دود و باتوم،بدون داشتن هیچ ارباب و صاحبی، مرد و مردمآتن به پاس احترام به او و همبستگی با او جسدش را در یک بلندی آتن دفن کردند تا شایدمزارش یادآورسگی باشد که هیچگاه صفوف مردم را برصفوف دشمنان آن ها ترجیح نداد!. تاشاید نمادی باشد از پیوندانسانهای تهیدست و گونه های حیات درحال انقراض و طیعیتدرحال نزار درمقابل استثمار مشترکشان و دست اندازی های ویرانگرانه سرمایه!
در زمانه ای که در یگ گوشه اشمثل آب خوردن و با قهقه سرانسان را از تنش جدامی کنند و در گوشه دیگرش سگی را بهاحترام بربلندی تپه ای دفن می نمایند، به وضوح شاهداوج و فرودهمزمان انسان و نبردشانه به شانهبربریت و انسانیت و امید و یأس هستیم. و این فراخوانی است برای به پایان بردندوره پیش تاریخ انسانی –تاریخ نیمه متمدن و نیمه وحشی بشری که مبتنی برتنازع بقاءو دریدن یکدیگر و ویرانی طبیعت است و بیش از حد به درازاکشیده است- و فراخوانی برای ساختن جهانی رها از مناسبات سلطه انسان برانسانو انسان بر طیبعت.
2014-10-10 تقی روزبه
*-مرگ سگ نماد اعتراضات مردمی در یونان
