نامه سرگشاده به سندیکاهای کارگری و کارگران ایران
سال جدید کارگری (۱۱ اردیبهشت) در حالی آغاز شد که بر خلاف موازین قانونی و انسانی با کارگران برخورد شد.با توجه به عدم رعایت ماده ۴۱ قانون کار در مورد حداقل دستمزد و تصویب دستمزدی سه برابر زیر خط فقر و ۱۰ درصد کمتر از تورم موجود توسط نمایندگان به اصطلاح کارگری ،که اعتراض میلیونها کارگرایرانی را در پی داشت،سندیکاهای کارگری شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ، فلزکارومکانیک ، نقاش و اتحادیه نیروی کار پروژه ای طی نامه ای به وزیر کار ،اعتراض خود را نسبت به این مصوبه غیرقانونی اعلام کرده ودر وزارت کار به ثبت رساندند.آنچه بعد ازنوشتن این نامه بر سر کارگران آمد زیر پا گذاشتن همه موازین قانونی بود.در شب ۱۰ اردیبهشت ۲ تن از اعضای اتحادیه کارگران آزاد به نام های جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی بازداشت و روانه زندان شدند.در ساعت ۱۰ صبح روز ۱۱ اردیبهشت ۲ نفردیگر از اعضای اتحادیه آزاد کارگران به نام های شاپور احسانی راد و پروین محمدی که همراه دیگر کارگران معترض به جلوی وزارت کار آمده بودند دستگیر شدند. ساعت ۱۲ ظهر روز ۱۱ اردیبهشت،۲۳ کارگرعضو سندیکای کارگران اتوبوسرانی شرکت واحد تهران و حومه که برای تبریک روز کارگر و پخش شیرینی و گل دربین رانندگان پایانه آزادی حضور پیدا کرده بودند بصورت دستجمعی بازداشت وتعدادی هم مورد ضرب و شتم قرار گرفته و روانه زندان اوین شدند. قاضی کشیک با درایت از پذیرفتن این بازداشتی ها به دلیل عدم حکم قضایی سرباز زد و همگی بازداشت شدگان روز ۱۱ اردیبهشت را آزاد نمود. اما مامورین امنیتی به این بسنده نکرده در ساعت ۱۲ نیمه شب ۱۱ اردیبهشت پس از بازداشت مازیار گیلانی نژاد عضو سندیکای کارگران فلزکارمکانیک و تفتیش منزل و به همراه بردن وسایل شخصی او در جلوی چشمان همسرش ،او را راهی بازداشتگاه سپاه زندان گوهردشت کرج نموده و یک هفته بصورت غیرقانونی در بازداشت بسر برد و سرانجام آزاد شد.
ما از مسوولین می پرسیم مگر این کارگران چه می خواستند و یا قرار بود مرتکب چه جرمی شوند که این چنین باید با آنها برخورد می شد؟آیا اعتراض به مصوبه غیر قانونی حداقل دستمزد در روبروی وزارت کار مستوجب دستگیری و زندان است؟ آیاگفتن تبریک و پخش شیرینی و گل و گرامی داشت این روز کارگری جزایش در کشورمادستگیری وبازداشت است؟ آیا ترتیب دادن یک جشن برای خانواده های کارگری ،آن هم در یک باغ بیرون از شهر واکنشش بگیر وببند کارگران و تهدید آنان در مقابل خانواده هایشان است؟ این چه امنیت ملی است که با پخش شیرینی و برپایی یک جشن به همراه خانواده های کارگری خدشه دار خواهد شد؟
در کشور ما پخش شیرینی و گل و رفتن به یک جشن کارگری در یک باغ امنیت ملی را به خطر خواهد انداخت ،اما در کشور عراق که با موج تروریسم و ناامنی روبرو است کارگران در روز کارگر با راهپیمایی و اعتراض به دولت خود در مورد سیاست های ضد کارگری تظاهرات برپا می کنند و هیچ امنیتی هم به خطر نمی افتد.امنیت ملی در فرهنگ کارگران ایران اعتماد به زحمتکشان، بهبود وضع معیشت مردم ، حفظ و بهبود استقلال اقتصادی و اجتماعی، رفع بیکاری و فقر و رعایت آزادی های اجتماعی مندرج در قانون اساسی کشور است.کارگران و زحمتکشان و در پیشاپیش آنان سندیکاهای کارگری در هر کشوری ضامن امنیت ملی و مبارزین صدیق در راه مبارزه با فساد و نابرابری که امنیت ملی را به خطر می اندازد، هستند.
در این چند روز اصول ۲۷ و ۳۲ و ۳۸ از طرف مجریان این اصول زیر پا گذاشته شد و حقوق شهروندی کارگران رعایت نگردید.ما ضمن محکوم کردن برخورد با فعالان کارگری و نقض اصول قانون اساسی خواستار عذر خواهی مسوولین زیربط و آزادی همه کارگران زندانی هستیم.
ما اعلام می کنیم هیچگونه شکایتی از مزد بگیرانی که در این گونه نهادها کار می کنند نداریم ولیکن از دستوردهندگان به سازمان آی ال او شکایت خواهیم کرد.سندیکاهای کارگری ایران از حق برپایی تظاهرات طبق اصل ۲۷ قانون اساسی وبرپایی جشن روز کارگر چشم پوشی نمی کنند و این حق را که دستاورد پدرانمان است را فراموش نخواهند کرد.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک – اردیبهشت ۱۳۹۳
