بازخوانی واکنش کارگران به رقم مزدسال۹۲!
سال گذشته در چنین روزهایی بود که مزد ۹۲ تعیین شد و همه را در بهت و حیرت فرو برد. دستمزد ۴۸۷ هزار تومانی برای گذران یک ماه کامل خانواده‌ای کامل آن هم موقعیت کشوری که طوفان فاز اول هدفمندی یارانه‌ها تازه به آن زده برای بسیاری قابل باور نبود. این حیرت زدگی وقتی که دستمزد ۴۸۷ هزار تومانی کنار خط فقر ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار تومانی قرار می‌گرفت، بیشتر جلوه می‌کرد. آنهم در شرایط اقتصادی که از بعد از انقلاب بی‌مانند بود و تورم چنان صعود کرده بود که اعلام هر درصدی برایش باور پذیر شده بود، البته نه اگر دولت راوی می‌بود.
بانک مرکزی در شرایطی که صحبت از تورم ۵۰ درصدی بود، درصد تورم را ۳۱/۷ اعلام کرده بود، اگر چه باور پذیر نبود اما آنچه باورش سخت‌تر بود افزایش ۲۵ درصدی حداقل مزد کارگران بود یا به بیان بهتر، کاهش ۶/۷ درصدی ارزش درآمد کارگران به نسبت سال قبل از آن. به بیان دیگر یک فاجعه تمام عیار.
سال گذشته با اطلاع از شرایطی که ذکرش رفت ما با خجالت خبر دستمزد ۴۸۷ هزارتومانی برای گذران سال دشوار ۹۲ را به مخاطبان‌مان دادیم. مرور واکنش کاربران به این خبر در آن برهه زمانی خالی از «لطف» نیست. کاربران نگرانی که در نظرات شان با اشاره به سال سخت معیشتی که پیش رو دارند، دولت وقت و نمایندگان کارگری امضا کننده مزد غیر قانونی را مورد «لطف» قرار داده بودند.
عباس دهقانی در واکنش به تعیین مزد ۴۸۷ هزار تومانی نوشته بود: واقعا متاسفم با این تصمیمی که گرفته‌اند، یعنی تورم ٢۵ درصد است؟
کاربر نا‌شناسی در پاسخ وی گفته بود: دوست عزیز! آن‌هایی که این تصمیمات را می‌گیرند، بالای سه میلیون حقوق می‌گیرند و نمی‌فهمند درد یعنی چه، بیشتر از این هم نباید از آن‌ها توقع داشت.
کاربر دیگری که خود را «کارگر» معرفی کرده، نوشته بود: دست گلت درد نکند، خیلی خیلی زحمت کشیدید. باحساب شما تورم چند درصد است؟ من با این حقوق زیاد ۴۸۷ هزارتومانی می‌توانم خانه و یک ماشین آخرین مدل برای خودم بخرم و پس اندازم هم کنم. شما چطور؟
محمد گفته بود «شرم آور است، بازهم آقازاده‌های کارخانه دار؟»
و «حسین نجم» نوشته بود «واقعا مسخره است، کل جامعه رو فقیر‌تر کردند».
علی، یکی دیگر از کاربران پرسیده بود: «نمایندگان کارگران چگونه می‌توانند خود را به عنوان نماینده قشر محروم بدانند؟ به دولت (احمدی‌نژاد) هم تبریک می‌گویم که در خدمت کارفرماهای محترم می‌باشد و اگر دولت خدمتگزار است و این گونه خدمت می‌کند، جای تشویق هم دارد و معنی خدمتگزار را هم فهمیدیم».
امین شفیعی با بیان اینکه «واقعا که! مردم رو چی فرض کردید نمی‌دونم»، نوشته بود: از یک طرف، حداقل در آمد را برای یه زندگی نزدیک به خط فقر بالای یک میلیون اعلام می‌کنید. از یک طرف، با کمال پررویی به کارگران خبر خوش می‌دهید که حقوق شان ۲۵ درصد اضافه شد. تورم هم که قربونش برم بیست درصد است. فقط نمی‌دانیم چرا همه چیز دو یا سه برابر شده است. واقعا که خودتونید ».
کاربر نا‌شناسی با ذکر مثلی قدیمی نوشته بود: «همیشه گفتند سیر از گرسنه خبر نداره. وزیر و وکیلی که چند میلیون حقوق ماهانه می‌گیرند می‌خواهند برای ما دلسوزی کنند؟ قربون این عدالت برم که ما روکشته».
نا‌شناس دیگری گفته بود: «نمایشنامه قشنگی بود. حدود ۲۰ روز جلسه پشت جلسه، اونوقت ۲۵ درصد».
کاربر دیگری که خود را معرفی نکرده، نوشته بود: هیچکس نمی‌تونه کمک کنه، مگر اینکه همه کارگران با هم هماهنگ و یک دست شوند و تصمیم بگیرند همین بخور نمیر را هم نگیرند و حاضر به کار با این شرایط نباشند».
گفتگوی مجازی «رضا» و «مهدی»، در بخش نظرات این خبر کمی تامل برانگیز‌تر از سایر نظرات است. وقتی که رضا می‌پرسد «خودتان با این حقوق می‌توانید زندگی کنید؟ » ، مهدی پاسخ می‌دهد: «آقا رضا! این حقوق را نمی‌دهند که زندگی کنی. این حقوق را می‌دهند تا نمیریم».
منبع:ایلنا-۲۲اسفند
