{youtube width=”640″ height=”390″}DIduQ22Ec_A{/youtube}
فجایع ضد بشری از جانب حاکمان جمهوری اسلامی همچنان ادامه دارد. دو تن از هم میهنان آزادیخواهِ ما، زندانیان سیاسی کُرد حبیب الله گلپری پور و رضا اسماعیلی در سحرگاه چهارم آبان ۱۳۹۲ (۲۵ اکتبر ۲۰۱۳) در زندان های ارومیه و سلماس، اعدام شدند. حبیب الله گلپری پور اهل سنندج بود و رضا اسماعیلی اهل توابع سلماس، و هر دو در سال ۱۳۸۸ توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی دستگیر شده و تا روز اعدام، در بازداشتگاههای مختلف مثل سایر زندانیان سیاسی، همواره تحت شکنجههای روحی و جسمی قرار داشتند.
همزمان با اعدام دو زندانی سیاسی کرد، پس از کشته شدن ۱۴ نفر از مرزبانان ایرانی در مرز سراوان، در یک حرکت «مقابله به مثل»، ۱۶ زندانیِ بلوچ نیز تحت عنوان «اشرار» و به گفته دادستان عمومی و انقلاب زاهدان محمد مرزیه، به خاطر دادن پاسخی «دندان شکن و پیامی آشکار برای دشمنان این مرز و بوم»، در زندان زاهدان اعدام شدند.
در جمهوری اسلامی همواره مخالفان و دگراندیشان دستگیر و شکنجه شده و تعدادی از آنها در دادگاههایی عاری از رعایتِ موازین حقوقیِ شناخته شده در سطح جهان، به جوخههای مرگ سپرده میشوند. در ۳۴ سالِ گذشته، سیاستِ سرکوب، شکنجه و اعدام همواره علیه معترضان و فعالان آزادیخواه به کار گرفته شده است. در ۴ ماه گذشته بیش از ۱۵۰ نفر در ایران اعدام شدهاند. هرگاه نقض آزادی های دمکراتیک در ایران از طرف افراد و گروههای مدافع حقوق بشر مورد اعتراض قرار گرفته و برای مثال خواسته میشود که به نمایندهِ ویژه سازمان ملل برای بررسی شرایط حقوق بشر، اجازه بازدید از ایران داده شود، مسئولان رژیم عکس العمل شدید نشان میدهند و طبق گفته مرضیه افخمی، سخنگوی وزارت امور خارجه چنین درخواستی «سیاسی» اعلام شده و «توهین به ملت بزرگ ایران» قلمداد میگردد.
ما کشتار ۱۴ نفر از مرزداران کشورمان و اقدام تلافی جویانه جمهوری اسلامی را در اعدام ۱۸ زندانی سیاسی و مدنی کُرد و بلوچ، محکوم می کنیم و از تمام مدافعان حقوق بشر میخواهیم که به سرکوبهای حکومتی علیه مخالفان و دگراندیشان و نقض فاحشِ آزادیهای مدنی و دمکراتیک در ایران به هر شکل ممکن اعتراض نمایند. بدیهی است که خواستههائی مانند لغو شکنجه و مجازاتِ اعدام و آزادی بیقید و شرطِ تمام زندانیان سیاسی/عقیدتی، پایهایترین موازین برای وجود یک جامعهِ مدرن و دمکراتیک را تشکیل میدهند. به امید روزی که این ارزشهای انسانی در ایران استقرار یابند.
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
۶ آبان ۱۳۹۲ – ۲۸ اکتبر ۲۰۱۳