میلاد اسماعیلی
در حالی که چند روزی بیشتر از روز جهانی مبارزه با اعدام (۱۰ اکتبر) نمیگذرد و اعدامها در ایران بصورت علنی و مخفیانه همچنان ادامه دارد در میان خبر ها میخوانیم :
مرد ﺍعدﺍمی که در بجنورد زنده شد دوباره اعدام می‌شود.
مرد ﺍعدﺍمی در بجنورد پس ﺍز ۲۴ ساعت زنده شد، اما مقام‌های قضایی می‌گویند چون دادگاه انقلاب او را به «مرگ» محکوم کرده است و نه فقط «اعدام»، این متهم بار دیگر اعدام خواهد شد.
این مرد سی و هفت ساله که «علیرضا- م» نام دارد از سوی دادگاه انقلاب به اتهام قاچاق مواد مخدر به اعدام محکوم شده بود، و روز چهارشنبه در زندام مرکزی بجنورد اعدام شد، اما یک روز پس از اجرای حکم در زندان بجنورد و تحویل جسد به پزشکی قانونی، در میان ناباوری در سردخانه پزشکی قانونی زنده و به بیمارستان منتقل شد.
جام جم نوشته است که علیرضا پس از برگزاری مراسم اعدام در زندان مرکزی بجنورد ۱۲ دقیقه بالای دار ماند و «با پایین آوردن پیکر محکوم از طناب دار، پزشک مستقر در محل مرگ او را تائید کرد» و پس از آن «جسد به پزشکی قانونی منتقل شد تا صبح روز بعد تحویل بستگانش شود»، اما صبح پنج‌شنبه یکی از کارگران سردخانه پزشکی قانونی در حال بیرون کشیدن اجساد و آماده کردن آنها برای تحویل به بستگان‌شان بوده که در یک لحظه با دیدن بخاری که مقابل بینی یکی از اجساد در زیر نایلون به وجود آمده بود، دچار وحشت شده و متوجه می‌شود، او همان مرد اعدامی است که هنوز نفس می‌کشد.
این روزنامه گزارش داده است که پس از اطلاع مقام‌های پزشکی قانونی این مرد اعدامی بلافاصله به «بیمارستان امام علی بجنورد» منتقل شد و پزشکان اقدامات لازم برای نجات او را انجام دادند.
یکی از پرستاران بیمارستان امام علی بجنورد به روزنامه جام جم گفته است: «با انتقال مرد زندانی به بیمارستان، اقدامات درمانی آغاز شد و هر روز شرایط جسمی وی بهتر از روز قبل می‌شود» و هم اکنون در بخش مراقبت‌های ویژه این بیمارستان بستری است.
اعضای خانواده مرد اعدامی نیز به روزنامه جام جم گفته‌اند: وقتی به ما اطلاع دادند علیرضا در زندان مجازات شده، خود را برای تحویل گرفتن جسد و برگزاری مراسم آماده می‌کردیم و وقتی برای تحویل گرفتن جسد به پزشکی قانونی رفتیم، باور نمی‌کردیم او بار دیگر زنده شده باشد و اکنون از این اتفاق بیش از همه دو دختر این فرد خوشحال هستند.
اما خوشحالی این دو دختر زیاد طول نکشید و اصولا در جمهوری اسلامی کسی نباید خوشحال باشد چه برسد به اینکه خوشحالیش ادامه هم داشته باشد.
حال این دو دختر که یک بار غم مرگ پدر را چشیده اند باز هم باید منتظر بمانند تا پدرشان را دوباره اعدام کنند، و علیرضا بعد از تحمل ۳ سال زندان و یک بار تجربه ی اعدام شدن و تحمل زجر جان دادن، باز هم باید در زندان بماند و تا فرارسیدن لحظه ی دومین اعدام خود روز شماری کند.
تصورشم هم دردناک و عذاب آور است ،گویا جمهوری اسلامی تشنه ی اعدام کردن مردم ایران به هر دلیلی است.
( دو بار اعدام برای یک نفر) حتی شنیدن این جمله هم انسان را آزار میدهد،این هم یک رکورد جدید و افتخار آمیز دیگر در جمهوری اسلامی میباشد.
این رژیم اصلاح پذیر نیست و جنبش بنفش و کلیدبدستان و… فقط وسیله ای برای حفظ حیات این رژیم فاسد و خونخوار میباشد و مردم ایران راهی جز سرنگونی این رژیم ندارند.
میلاد اسماعیلی
