دکل بندی شغلی که آسمان را زیر پا و مرگ را ارمغان دارد

دکل بندی شغلی که آسمان را زیر پا و مرگ را ارمغان دارد

از هر خانوار گلوگاهی چند نفر به شغل پرمخاطره و کم درآمد دکل بندی اشتغال دارند، اینجا شهر ” دکل بندان” ایران در شرق مازندارن است.

برای ما که نشسته ایم و با دسترسی آسان به برق به کارهای روزمره خود مشغولیم شاید قابل تصور نباشد که جوانانی با گذشتن از جان خود، برق را به خانه های ما آورده و روشنایی را به ما ارزانی می دارند.

دکل بندی شغل بسیار پرمخاطره و بدون امنیت است که علاوه بر نداشتن درآمد مناسب، احتمال پرداخت نشدن دستمزد ازطرف پیمانکاران و عدم وجود صنفی مناسب برای پیگیری امور نیز این قشر را عذاب می دهد و متاسفانه تاکنون هیچ صنف و نهادی از این قشر کم درآمد حمایت نکرده است.

سالهاست می‌شنویم که دکل، این اسکلت فلزی، جان جوانی از جوانان گلوگاهی را گرفته و خانواده دیگری داغدار عزیز از دست رفته خود شده، به راستی چقدر برای رفع این معضل تلاش کرده ایم و تا چه اندازه وعده هایی که مسئولان داده اند عملی شده است.

شغلی که آسمان را زیر پا دارد

دکل بندی؛ شغلی است که آسمان را زیر پاهایت احساس می کنی اما این قهرمانان فراموش شده چشم انتظار توجه و حمایت هستند، درحالیکه عدم وجود فرصت‌های شغلی مناسب در شهرستان گلوگاه بعنوان شرقی ترین شهرستان استان مازندران عاملی است که موجب شده تا فرزندان این شهرستان به دکل بندی روی آورده و با تحمل مشقت های فراوان این کار را به صورت موروثی دنبال کننند.

متاسفانه بیان این آمار که تاکنون حدود ۴۰۰ گلوگاهی در حادثه دکل‌بندی کشته یا مجروح شده اند آمار تکان دهنده ای است که نیازمند بررسی بهتر و زمینه سازی برای کاهش مرگ و میر و مجروحیت ناشی از دکل بندی توسط مسئولان است.

شاید برای بسیاری از مردم ایران شغل دکل‌بندی شناخته شده نباشد ولی در شهرهای شمالی به‌ویژه در مازندران و شهرستان گلوگاه این کار تنها شغل ممکن برای جوانان است که به رغم خطرات فراوان در ارتفاعات، همچنان ادامه دارد و یکی از راههای مهم امرار معاش مردم و به خصوص جوانان این دیار است.

علی عظیمی یکی از جوانان گلوگاهی که به شغل دکل بندی اشتغال دارد، در این رابطه گفت: شهرستان گلوگاه به شهر دکل بندان معروف است و در هر خانه ای دو تا سه دکل بند وجود دارد که مهمترین دغدغه آنان وضعیت اقتصادی است.

وی ادامه داد: دوری از خانواده برای ما مشکل است اما باید در این راستا با توجه به عدم وجود زمینه اشتغال زایی در شهرستان به دکل بندی که کار آبا و اجدادی ما است بپردازیم.

اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی به دکل بندی

عظیمی با بیان اینکه جوانان این شهر به دلیل مسائل اقتصادی و نداشتن درآمد به این حرفه روی می آورند خاطر نشان کرد: شاید در ذهن ها این گونه تصور شود که جوانان گلوگاهی به دلیل عدم سواد کافی به این کار روی آورده اند اما اینطور نیست و دکل بندی تنها مختص افراد بیسواد نیست چرا که در بین این کارگران فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها دیده می‌شوند و یا دانشجویانی که وقت استراحت و تعطیلات خود را برای تامین هزینه دانشگاه به دکل‌بندی می‌روند.

وی افزود: اگر زمینه اشتغال در شهر و در کنار خانواده برای ما فراهم باشد دیگر نیازی به این کار نداریم اما متاسفانه شرایط اشتغال در گلوگاه فراهم نیست و یک شهرک صنعتی داریم که در حال ساخت و ساز شرکتها است.

ردپای دکل بندان گلوگاهی در صنعت برق ایران

رضا سینه سپهر نیز در این رابطه گفت: حدود ۹۰ درصد برق ایران توسط دکل بندان گلوگاهی تامین می شود و اگر دکل بندان گلوگاهی نباشند واقعا” برق رسانی به جای جای این کشور ناممکن خواهد بود.

وی افزود: دکل بندان با توجه به کار طاقت فرسایی که دارند از حداقل ها محروم هستند و باید فکر اساسی برای حقوق و مزایای این افراد اندیشیده شود.

سینه سپهر بیان داشت: مرتفع ترین دکلها در دورافتاده ترین نقاط ایران با همت و تلاش و غیرت جوانان گلوگاهی بسته می شود و به نوعی در آسمان هستیم و ابرها را در ارتفاعات احساس می کنیم، اگر دکل بندان جوان گلوگاهی نباشند به جرات می توان گفت که برق رسانی در کشور می خوابد.

جوانانی که بناچار دکل می بندند

جواد محمود جانلو جوان ۲۶ ساله ای که حدود ۶ سال به کار دکل بندی اشتغال دارد و برادرش ” جمشید” را بر اثر کار بر روی همین دکل از دست داده است می گوید: من خودم فوق دیپلم برق هستم و با توجه به اینکه پدرم هم بازنشسته شرکت برق است اما کاری پیدا نکردم و ناچار شدم به این کار روی بیاورم .

وی اظهار داشت: شاید بسیاری از ما دکل بندان، برخلاف میل باطنی به این کار پرداخته باشیم چرا که حداقل حقوقی که برای ما در نظر گرفته شده با توجه به کار سخت و طاقت فرسا جوابگو نیست؛ اما به دلیل عدم وجود کارخانه و زیر ساخت های لازم برای اشتغال مجبوریم به دکل بندی بپردازیم.

محمودجانلو مهمترین مشکل دکل بندان را عدم وجود صنف واحد برای دکل بندان عنوان کرد و یادآور شد: همه شغل ها برای خود دارای صنف مخصوص هستند اما متاسفانه دکل بندی با توجه به پر دردسر بودن و مخاطرات فراوان از صنف و انجمن حمایتی مناسب برخوردار نیست.

وی با تاکید بر اینکه اغلب دکل بندان بیمه نیستند خاطر نشان کرد: متاسفانه در این باره با توجه به پیگیری های مختلف کاری انجام نشده و تنها اگر کسی از بالای دکل به پایین افتاده و خدای ناکرده فوت کند ۵۰ درصد دیه توسط بیمه پرداخت و مابقی باید توسط پیمانکار پرداخت شود که در برخی مواقع نادیده گرفته می شود و یا تعداد اندکی بیمه شده اند که به چشم نمی آیند.

دکل بندان نیازمند صنف هستند

محمودجانلو گفت: متاسفانه حقوق واقعی به ما پرداخت نمی شود و به دلیل اینکه صنف و انجمن خاصی نداریم هر پیمانکار برای خود نرخ می دهد، مسئولین اگر واقعا” به فکر ما هستند موضوع صنف ما را پیگیری کنند تا حقوق و مزایای ما، بیمه و خدمات دیگر مشخص شود.

وی افزود: ما روزانه از ۶ صبح تا ۹ شب کار می کنیم و روزی ۳۵ تا ۴۰ هزارتومان حقوق می گیریم که همین حقوق در کشورهای دیگر چند برابر است؛ واقعا” اینکه ما ۵ تا ۶ ماه در نقاط دورافتاده و به دور از خانواده بر روی دکل های خطرناک کار کنیم اما از حقوق و مزایای مناسبی برخوردار نباشیم به دور از انصاف است، مسئولان باید به داد ما برسند.

فرماندار گلوگاه در این رابطه با اشاره به اینکه شغل بیشتر افراد گلوگاهی دامپروری و کشاورزی است افزود: جوانان ما به دلیل عدم فرصت های مناسب شغلی به دکل بندی در نقاط کوهستانی و دورافتاده و تحمل سختی های فراوان روی آورده اند و این برای ما که سالهاست شاهد کشته شدن تعداد فراوانی از جوانان در این شغل هستیم دردناک است.

سمیع الله مظفری گفت: دکل بندی تنها به صورت دوره ای توسط برخی افراد دنبال نمی شود بلکه شغل بسیاری از جوانان گلوگاهی است که با وجود خطرات فراوان به این شغل می پردازند.

مرگ یکصد دکل بند

وی با بیان اینکه متاسفانه بیش از ۱۰۰ تن از جوانان گلوگاهی در دکل بندی جان خود را از دست دادند، تصریح کرد: متاسفانه عدد افرادی که بر اثر دکل‌بندی جان خود را از دست دادند، زیاد است.

مظفری گفت: به دلیل نبود زیرساخت ها برای اشتغال جوانان گلوگاهی برای دکل بندی به عراق و حتی افغانستان می روند، امیدواریم مسئولان استانی و کشوری با ایجاد کارخانجات و همچنین توجه به زیر ساخت ها و ظرفیت های دریا و جنگل گلوگاه در این رابطه کمک کار جوانان ما و نجات آنان باشند.

کار کردن بر روی دکل های چند صد متری بسیار خطرناک و نیازمند شجاعت فراوان است که جوانان گلوگاهی با گذشتن از جان خود با کار کردن بر روی این دکل ها نور را برای ما به ارمغان می آورند و ایجاد امنیت شغلی، ایجاد آسودگی برای آینده و فراهم کردن زندگی آرام برای آنان از مسائلی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

منبع:مهر-۲۷شهریور- بخشی ازیک گزارش