همه مقامات آمریکایی میگویند که حمله نظامی به سوریه، حملهای محدود به منظور ادب کردن بشار اسد است اما روند تحولات نشان میدهد که اهداف آمریکا به مراتب بزرگتر از آن چیزی است که تاکنون رسانهای شده است.
به گزارش ایسنا از لبنان، اوباما در اقدامی عجیب و تحت عنوان “تصمیم گیری استراتژیک در سایه حاکمیت دموکراسی در آمریکا” حمله نظامی را به تاخیر انداخت تا کنگره نیز در این اراده جنگی با باراک حسین اوباما همراه شود.
اما نقل و انتقالهای نظامی ناوگانهای آمریکا، آرایش نظامی اسرائیل، آماده باش و دخالت قطعی ترکیه و سعودی در حمله به سوریه، موج فراخوانی مجموعههای مسلح در داخل سوریه در کنار پمپاژ گسترده انواع و اقسام سلاح و ادوات نظامی از طریق ترکیه به سوریه و تجهیز ارتشی جدید از مجموعههای مسلح ضد نظام در اردن از سوی سعودی و فعل و انفعالات نظامی گروهها و مجموعههای مخالف حزبالله در لبنان همه و همه نشان میدهد که بر خلاف آنچه که اوباما میگوید نه جنگی محدود بلکه جنگی بزرگ در راه است تا ضمن یکسره کردن تکلیف نظام سوریه، تغییرات اساسی در منطقه خاورمیانه ایجاد شود که دنباله همان نظریه خاورمیانه جدید است، خاورمیانهای که نیروهای مقاومت (محور شر: رژیمهای تهران و دمشق و حزب الله) در آن جایی ندارند.
محمد حسنین هیکل، چهره سرشناس مصری در همین خصوص مطلبی نوشته است که بسیار قابل توجه است.
هیکل تاکید می کند که وقوع جنگ حتمی است گرچه زمان دقیق آن معلوم نیست که آن را امری طبیعی میداند و در همین رابطه ادامه میدهد: (از سوی آمریکا) به محور مقاومت نمیتوان اعلام کرد که چه زمانی جنگ آغاز میشود. نیروهای غربی نیاز به وقت دارند تا آرایش نظامی و تهاجمی خود را شکل دهند؛ از سویی دیگر اداره کنندگان جنگ نیاز به تغییر افکار عمومی دارند که از قضا در تصمیمات آنها هیچگونه نقشی هم ندارد بلکه نقطه استراتژیک برای آنها تمرکز نیروها به شکل دقیق و صحیح است.
هیکل مینویسد: در این هنگام ساعت صفر آغاز میشود، حمله بزرگ با شلیک و سقوط صدها موشک دوربرد بر فرودگاهها، پایگاهها و پادگانها، زاغه مهمات و انبارهای سلاحهای استراتژیک ارتش سوریه آغاز میشود و بعید نیست شخص رئیس جمهور سوریه بشار الاسد نیز هدف قرار بگیرد. این هجوم هماهنگ با پیش روی چهل هزار نیروی مسلح از اردن است که به خوبی توسط نیروهای آمریکایی آموزش دیدهاند تا از راه درعا به سوی دمشق پیشروی کنند و همین وضعیت از ترکیه به سوی حلب، ادلب و چه بسا لاذقیه تا کوههای علویون صورت میگیرد.
حسنین هیکل سپس نگاه خود را متوجه تحولات داخلی لبنان میکند و مینویسد: در لبنان حدود هزار جنگجو در عرسال (شرق لبنان در مرزهای مشترک با سوریه) و پنح هزار نفر در اردوگاه عین الحلوه و دیگر اردوگاههای فلسطینی تدارک دیده شدهاند (تا هم زمان وارد معرکه شوند) و البته نباید در این قدکشی نظامی آمریکایی، اسرائیل را از یاد ببریم.
حسنین هیکل در پایان مینویسد: من هرگز از احتمالات و سناریوها سخن نمیگویم بلکه همچنان که گفتم فقط یک سناریو(در حمله نظامی آمریکا به سوریه) وجود دارد و هرگز نه جنگ محدود است و نه گسترده بلکه جنگی است که با یک موشک آغاز و به کمتر از تغییر خاورمیانه پایان نمییابد؛ اگر نگوییم که کل نظام جهانی را دگرگون میکند.