۲۰ تا ۳۰ درصد کل مشمولان قانون کار در مشاغل پروژه ای و پیمانکاری فعالیت دارند، با این حال موج جدید قراردادهای سفیدامضا به دلیل انجام نشدن بازرسی کار و سوء استفاده برخی کارفرمایان، باعث افزایش پرونده های شکایت در هیئتهای تشخیص شده است.
امضای قراردادهای یکطرفه به همراه تحمیل کامل شرایط کارفرما به کارگر؛ مدتهاست بازار کار کشور را می آزارد و به عنوان یک پدیده زشت و واقعیتی تلخ در بازار کار ایران وجود دارد. اقدامی که در راستای آن، کارفرما تنها شرایط و منافع خود را به عنوان مفاد قرارداد همکاری با کارگر قرار می دهد و منافع کارگران به هیچ وجه دیده نمی شود.
کارشناسان بازار کار می گویند، از بین رفتن تعادل در عرضه و تقاضای نیروی کار و بالا رفتن تعداد تقاضا برای کار در کشور به این مسئله دامن زده و باعث شده تا کارفرمایان در مقابل سیل تقاضای کارجویان نه تنها امکان انتخاب بهترین نیروها را به دست بیاورند؛ بلکه شرایط نیز فراهم شود تا برخی کارفرمایان پا را از این نیز فراتر بگذارند و نیروی کار را مجبور به پذیرش شرایط خود در قبال کار نمایند.
هرچند در قانون کار مقرراتی در این زمینه وجود دارد و نیروی کار می تواند از طریق مراجع قانونی احقاق حق کند، اما از زمانی که فکر سوء استفاده از نیروی کار در بین برخی کارفرمایان رواج پیدا کرد، آنها به سرعت روش های مختلفی را برای دورزدن قانون و فرار از مجازات طراحی و به اجرا گذاشته اند.
دریافت تسویه های سفیدامضاء و گرفتن اختیار کامل از کارگر برای پرداخت میزان حقوق، زمان قطع همکاری، تعیین ساعت کار، نوع کاری که فرد باید انجام دهد و مسائلی از این دست؛ نه تنها در ایران بلکه از نظر سازمان جهانی کار نیز از بدترین اشکال کار و سوء استفاده کامل از متقاضیان کار تلقی می شود.
متاسفانه ابداع روش های سوء استفاده از نیروی کار باعث شده تا افراد نتوانند حتی با مراجعه به مراجع قانونی نیز احقاق حق کنند. به عنوان نمونه برای پذیرش متقاضی کار در بنگاه، کارفرما از وی می خواهد تسویه ای را قبل از شروع همکاری امضاء و در اختیار کارفرما تحت عنوان “حسن انجام کار” قرار دهد، بدینوسیله کارفرما می تواند هرگونه دخل و تصرفی را در قرارداد انجام دهد و هر زمانی هم که فکر می کند باید نیرو را از کار بیکار کند، اقدام نماید.
منبع:مهر-۲۸اردیبهشت بخشی ازیک گزارش
