غزال شاملو
تمام قوانین و مقررات اجتماعی در ایران در واقع بر مبنای اندیشه‌های ارتجأعی مذهبی بنا شده که از اعماق تاریخ بیرون کشیده شده و به عنوان قوانین رسمی کشور به مردم تحمیل شده‌است.
زنان اولین قربانیان این قوانین هستند که اولویت آنان بسته به جایگاه طبقاتیشان متفاوت است.فرهنگ مرد سالاری که مرتبا توسط طبقات حاکم باز تولید شد از زمان جوامع طبقاتی به وجود آمد.در ایران این امر با مرد سالاری اسلامی که یکی از بارزترین نشانه‌های ارتجاع اسلامی است تلفیق گردید،که این را میتوان در پس جنایاتی که بر زنان روا گشت به خوب مشاهده کرد.
به عنوان مثال با جدا سازی زنان کارگر از مردان در کارخانهها و خانه نشین کردن اکثریت زنان کارگر میتوان پی به این مهم برد.در شرایطی که نظام سرمایه داری در بحران قرار دارد و به موجب آن بیکاری افزایش میابد و به دلیل اینکه زنان موجودی درجه دو محسوب میشوند سرمایه داران علاوه بر توجیهات مذهبی با اخراج زنان کارگر از کارخانهها و تعدیل نیروی کار زنان توجیهی اقتصادی را بیان میکنند.در رژیم جمهوری اسلامی نه فقط قانونی وجود ندارد که از زنان کارگر حمایت کند(چرا که قوانین در راستای منافع هر چه بیشتر سرمایه داری از سوی طبقات حکم صادر میشود) بلکه چون ایشان در فرهنگ مذهبی مردسالارانه ی جمهوری اسلامی به دلیل جنسیتشان از حق و حقوقی برخوردار نیستند پس مجبور به دریافت حد اقل دستمزد‌ها بدون داشتن بیمه و هر نوع قراردادی میشوند،این رابطه ی فرهنگ اسلامی و سودجوی سرمایه داری است.تعداد بیشماری از این زنان که به دلیل افزایش فقر و بیکاری و محرومیت از هر نوع تخصص حاضر به انجام کارهای چون دستفروشی میشوند روزانه با برخوردهای شدید مأموران مواجه میشوند و مورد آزار جنسی و روانی قرار میگیرند .تحقیر و استثمار سیستماتیک و همچنین تحقیر فرهنگی که رژیم با غالب کردن ایدئولوژی ارتجأعی مرد سالارانه ااش به آن دامن زده از مسائلی است که جمهوری اسلامی می‌کوشد ظلم به زنان راا توسط آن امری طبیعی جلوه دهد و همچنین دست سرمایه داران راا جهت استثمار هر چه بیشتر آنان باز گذارد.
رهایی زنان در فردای سرنگونی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی به دست خویش است
غزال شاملو
