سنگر نشین بی ادعای آزادی هوشنگ کشاورز صدر رفت
با اینکه منتظر رفتنش بودیم وقتی خبر رسید زمان ایستاد، ناتوانی محض سکوتی سیاه را بر سراسر وجود حاکم کرد، لحظه‌ها گذشت…
با ناباوری تمام تن به این باور دادم.
این مرد، مردی ازسلاله آزادیخواهان،
این دوست، دوستی در اخلاص بی‌همتا،
این عاشق میهن، درعشق وفادار،
این خدمتگزار مردم، در خدمت گنجینه ایثار،
این مبارز آزادیخواه، در آزادیخواهی بی محابا،
این عدالتخواه، درعدالتخواهی مردمی،
این پژوهشگر توانا، اما بی ادعا،
… و این سخت کوش با همه سخت‌کوشی اش که زبانزد خاص و عام بود، اگر نتوانست مرگ را از پای درآورد، بی گمان بر دیو فراموشی پیروز شد و یاد عزیزش در خاطره زمان باقی ماند.
هوشنگ جان صدای نازنینت همواره در من زنده است.
فرهنگ قاسمی
پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۱ – ۱۴ فوریه ۲۰۱۳
ساعت ۱۲
